ശിവദം 74

പീലി പീലി ആ പേര് പറയുന്നത് ഒന്ന് നിര്‍ത്തൂ .
..അവളവനിരിക്കുന്ന പടിയിലേക്ക് ഇറങ്ങിയിരുന്നു..,

“നോക്കൂ വസൂ ദേവൂട്ടനാണ് ഞാന്‍ ..നിന്റെ ദേവൂട്ടന്‍..!
ഈ കരിവള നോക്കൂ എന്റെ കൈകള്‍ക്ക് പാകമല്ലേ?
ഇത് എനിക്കായ് വാങ്ങിയത് പോലെഇല്ലേ? നോക്ക് വസു..
നിന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച് ഒരു മടക്കയാത്ര എനിക്കില്ല…
ഇവ്ടെ ഇവ്ടെ ജീവിച്ചാല്‍ മതി എനിക്ക് നിന്റെ പെണ്ണായ്..നിന്റെ പാതി ആയ്,നിന്റെ ദേവൂട്ടനായ്…പിണങ്ങല്ലേ എന്റെ വസുവല്ലേ…!”

ആ ഒരു നിമിഷം അവനവളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു…
ഇല്ല..ഇവളെ വിട്ടുകളയാന്‍ വയ്യ…തന്റെ കാത്തിരിപ്പിന്റെ ഫലം…അവളുടെ പ്രണയത്തിന്റെ ശക്തി..
അവളെ മാറോട് ചേര്‍ത്ത് ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ട് മൂടിയപ്പോള്‍ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവള്‍ പറ്റി ചേര്‍ന്നു …ഇനി ഒരുശക്തിക്കും വേര്‍പിരിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത പോലെ..

പൂര്‍ത്തി ആകാത്ത ആ ചിത്രം കവിനുള്ളിലെ വീട്ടിൽ അവളോട് ചേർന്നിരുന്നു അവന്‍ പൂര്‍ത്തി ആക്കി…!

“വസൂ അതേ നീ എങ്ങനെ എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു…?എന്റെ രൂ പം ഉള്ള എത്രയോ പേരുണ്ടാകും അതില്‍ നിന്ന് എന്നെ എങ്ങനെ കണ്ട് പിടിച്ചു…?”

“ദേവൂട്ടാ നിന്നെ തിരിച്ചറിയാന്‍ എനിക്ക് കൂട്ട് നിന്റെ സ്നേഹമായിരുന്നു…
നിന്റെ പ്രണയം അത് എന്നെ നിന്റെടുത്ത് എത്തിച്ചു പിന്നെ നിന്റെ വലം കയ്യിലെ ഈ കാക്കപുള്ളി..!”

കാക്കപ്പുള്ളിയോ?.അവളുടെ കണ്ണിൽ സംശയം നിറഞ്ഞു..
“കയ്യിലെ കറുപ്പ് കുറയ്കാനാണീ കാക്കപുള്ളി എന്ന് നിന്നെ കളി ആക്കുന്നത് ഓര്‍ക്കുന്നുവോ?”