ശിവദം 74

..കൈയിലെ ചൂട് ചായ ചുണ്ടോട് ചേർക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തു ഒരു പുച്ഛ ഭാവം നിറഞ്ഞു…

“പീലി നീ പറയുന്ന അര്‍ത്ഥമില്ലാത്ത സ്വപ്നങ്ങളുടെ അര്‍ത്ഥം തിരയാനെങ്കിലും നാളെ നീ വരുമോ എന്റെ കൂടെ..?”

ഇതു പോലെ ഒരു സന്ധ്യക്ക് നാഷണല്‍ ലൈബ്രറിയില്‍ ആണ് ആദ്യമായ് വസുദേവ് എന്ന വസു തന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത്.,.

നാഷണല്‍ ലൈബ്രറിയുടെ ഒഴിഞ്ഞ കോണില്‍ ഡ്രീം അനാലിസിസ് ന്റെ പേജുകളില്‍ മുഖം പൂണ്ടിരുന്നപ്പോളാണ് ആരോ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു എന്ന തോന്നലുണ്ടായത്..

തന്നെ ഉറ്റ് നോക്കുന്ന ചാരനിറമുള്ള രണ്ടു കണ്ണുകള്‍..എന്തൊക്കെയോ പറയാന്‍ ബാക്കി വച്ച മുഖ ഭാവവും..നെറ്റിയില്‍ ഇറ്റ് വരുന്ന വിയര്‍പ്പ് തുടയ്കുമ്പോള്‍ കണ്ടു വലതു കയ്യിലെ ചുമന്ന ചരടില്‍ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന രുദ്രാക്ഷം..!

കണ്ണുകള്‍ മാറ്റി വീണ്ടും വായനയില്‍ മുഴുകാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോളും മനസ്സ് എന്തൊക്കെയോ ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോലെ …

വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നെ കാളീഘട്ടിലെ തെരുവില്‍ നിന്ന് കിട്ടിയതാണ് പീലിയെ ശേഖറിന്..അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും ആരെന്ന് മരണം വരെയും അയാള്‍ക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു..ഒരു മകളെ പോലെ അയാളവളെ വളര്‍ത്തി..അയാളുടെ ഭാഷയും വിശ്വാസങ്ങളും പഠിപ്പിച്ചു..

തെരുവിലെ മാംസകച്ചവടം കണ്ട് വളര്‍ന്ന അവള്‍ക്ക് പക്ഷെ മനസ്സ് വായിക്കാന്‍ അറിയില്ലായിരുന്നു..
അവളുടെ മുന്നില്‍ കണ്ട പുരുഷന്‍ മാര്‍ അധികവും ശരീരത്തിനായ് വരുന്നവരാണ് അതില്‍ ചില കണ്ണുകള്‍ ആര്‍ത്തിയോടെ തനിക്ക് നേരേ നീണ്ടപ്പോള്‍ അവളോര്‍ത്തു..ഒരിക്കല്‍ താനും ഇത് പോലെ വിലപേശാന്‍ നിക്കേണ്ടിവരും..
അച്ഛന്റെ മരുന്നിന് തന്നെ തികയുന്നില്ല വരുമാനം..

ആ ഇടയ്കാണ് ഒരു പ്രസ്സില്‍ അവള്‍ക്ക് ജോലി കിട്ടുന്നത്..അവ്ടെ നിന്നും വായനയിലേക്ക് കടന്നു..
ഒടുവില്‍ രോഗത്തിനു കുീഴടങ്ങി അച്ഛൻ തന്നെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കി പോയപ്പോൾ മുതൽ ദുസ്വപ്നങ്ങൾ കൂട്ടു വന്നു..

.തുടർച്ചയായ് കാണുന്ന ആ സ്വപ്നങ്ങളുടെ
അര്‍ത്ഥം തിരയുമ്പോളാണ് വസുവിന്റെ കൈയ്യിലെ രുദ്രാക്ഷം മനസ്സ് അസ്വസ്ഥമാക്കിയത്…

.വായന നിര്‍ത്തി തിരികെ വീട്ടില്‍ ചെന്നപ്പോളും മനസ്സ് എന്തൊക്കെയോ തിരഞ്ഞു..

പിന്നെയും പല ദിവസങ്ങളിലും അവനെ കണ്ടു….പരിചയപെട്ടു..അവനാരെയോ തേടി ഉള്ള അലച്ചിലില്‍ ആരുന്നു എന്ന് മനസിലായി.. അവന്റെ ദേവൂട്ടിയെ..!