ശിവദം 74

.പരിഹാരമായ് കണ്ണാടി പുഴയോട് ചേര്‍ന്നുള്ള ശിവക്ഷേത്ര ക്ഷേത്രത്തില്‍ ഒരു കല്‍മണ്ഡപം പണിയണം എന്നും..അര്‍ദ്ധനാരീശ്വര രൂപം കൊത്തിയ കല്‍മണ്ഡപം..എല്ലാ തിരുവാതിരയ്ക്കും ശിവരാത്രിക്കും പ്രത്യേക പൂജ നടത്താറുണ്ടായിരുന്നു…

വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിയും തോറും വസുവും ദേവൂട്ടിയും തമ്മിലുള്ള അടുപ്പവും കൂടി..
അച്ഛന്റെ മരണവും വീട്ടിലെ ചുറ്റുപാടുകളും അവനെ അന്തര്‍മുഖനാക്കി..

ദേവൂട്ടി നേരെ തിരിച്ചും..എപ്പോളും അവന്റെ പിറകെ കാണും.

.ഈ ലോകത്തിലെ എന്തിനെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചാലും അവള്‍ക്ക് പറയാന്‍ ഒരു കഥയുണ്ടാരുന്നു..
ശിവക്ഷേത്രത്തിലെ കല്‍മണ്ഡപം ആരുന്നു അവരുടെ ഇഷ്ടസ്ഥലം..

ഉള്ളിലുള്ള സ്നേഹം പുറത്ത് കാണിക്കാത്തെ പിശുക്കനാണ് വസു എന്ന് എപ്പോളും പരാതി പറയും.

.അവരുടെ ആ ബന്ധത്തിന് എന്റെ മൗനാനുവാദവും ഉണ്ടായിരുന്നു…മറ്റുള്ളവര്‍ എന്ത് പറഞ്ഞാലും എനിക്കറിയാരുന്നു ന്റെ വസൂന്റെ ഐശ്വര്യം ആണ് അവളെന്ന്..അവന്റെ ദേഷ്യം അലിയിച്ചെടുക്കാന്‍ അവളുടെ ഒരു കൊഞ്ചല് മതി ആയിരുന്നു..

അവന്റെ കൈയ്യ് പിടിച്ച് പിണങ്ങല്ലേ ദേവൂട്ടനല്ലേ എന്ന് പറയുമ്പോളേക്കും അവന്‍ അലിഞ്ഞിരിക്കും..
അത്രയ്കിഷ്ടമായിരുന്നു ന്റെ വസൂന് …

അവളുടെ കൈകൊണ്ട് കെട്ടിയ കൂവള മാല എന്നും ശിവന് ചാര്‍ത്തും..

കാവിലെ നാഗത്താന്‍ മാര്‍ പോലും അവളുടെ മുന്നില്‍ പത്തി താഴ്ത്തി ഇഴഞ്ഞ് പോകും..
അവളുടെ കൈ കൊണ്ട് തടവിയാല്‍ അസുഖങ്ങള്‍ മാറും.

.ആ കൈയ്യില്‍ നിന്നും കിട്ടുന്ന നാണയം ഐശ്വര്യം കൊണ്ട് ഇരട്ടിക്കും അങ്ങനെ കുറേ കഥകളും അവള്‍ക്കൊപ്പം നാട്ടില്‍ വളര്‍ന്ന് വന്നു..

അന്നൊരു തിരുവാതിര നാളില്‍ ആണ് ന്റെ വസു അവള്‍ക്കായ് കറുത്ത കര മുണ്ടും നേര്യതും കൂടെ കരിവളകളും കൊണ്ട് വന്നേ..!

അവളുടെ ഒഴിഞ്ഞ കൈതണ്ടകളില്‍ ഇടാന്‍..

അവനത് എന്നെ ഏല്‍പിച്ചു..

അടുത്ത ദിവസം അവള്‍ക്കത് കൊടുക്കുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന സന്തോഷം ആരുന്നു ഞങ്ങളുടെ മനസ്സില്‍..

പക്ഷെ ആ രാത്രി വെളുത്തത് ദേവൂട്ടീടെ മരണവാര്‍ത്തയുമായിട്ടാണ്..അവ്ടെ ചാത്തന്‍ കുന്നിന് താഴെ..ചുടല