ശിവദം 74

തല പെരുക്കും പോലെ തോന്നി കൈകള്‍ തലയില്‍ അമര്‍ത്തുമ്പോള്‍ കേട്ടു അവന്റെ സ്വരം.

.കൈകളില്‍ പിടി മുറുകുന്നുണ്ട്..ചുറ്റും ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ..
അവന്റെ രൂപം മാത്രം…
അവനെ പിന്തുടരുന്നത് മാത്രം അറിയുന്നു…

ദേവൂട്ടാ.. ദേ നോക്ക്.ഈ കൂവള മരം ഓർക്കുന്നുവോ..?

.ദൈവത്തില്‍ ഉള്ള വിശ്വാസം നഷ്ടപെട്ട് കാവിലെ നാഗത്താന്‍ മാരെയും അമ്പലങ്ങളെയും പുച്ഛിച്ച് വിപ്ളവത്തിലേക്ക് നീങ്ങിയ കാലം..

ആരും അറിയാതെ നിന്നെ കാണാന്‍ ഈ കാവിനരുകിലാണ് ഞാന്‍ വന്നത്..നിന്റെ കൈകൊണ്ട് തൊട്ട ചന്ദനം തുടച്ച് കളഞ്ഞതും നീ പിണങ്ങിയതും ..
രുദ്രാക്ഷമില്ലാത്ത ഒഴിഞ്ഞ കൈകള്‍ നോക്കി നീ പരിഭവിച്ചത്..
ഇനി ഒരിക്കലും തമ്മില്‍ കാണില്ല എന്ന് പരിഭവിച്ച് ഓടി പോയതും ഇവിടെ വച്ചാണ്..

നിറഞ്ഞ നിന്റെ മിഴികള്‍ എന്റെ ഉറക്കം നഷ്ടപെടുത്തിയപ്പോള്‍ നിന്നെ കാണാനായ് ഞാനാ ജനലിനടുത്ത് വന്നു…

അപ്പോളും ഉറങ്ങാതെ നിലാചന്ദ്രനോട് പരിഭവം പറഞ്ഞിരുന്ന നീ എന്നെ കണ്ട് ഭയന്നത്…

ഒടുവില്‍ ഞാന്‍ പോകില്ലെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോള്‍ പതിയെ നീ പുറത്തു വന്നു.

.അന്ന് നിന്റെ പരിഭവം തീർത്തത് ഈ കൂവളമര ചോട്ടിൽ വച്ചാണ്..ഇനി ഒരിക്കലും അഴിക്കില്ല എന്നുറപ്പ് വാങ്ങി ഒരിക്കൽ കൂടി ആ രുദ്രാക്ഷം എന്റെ കയ്യിൽ കെട്ടി…

അന്ന് ഞാന്‍ നിന്റെ കൈപിടിച്ച് എന്നോട് ചേര്‍ത്ത് നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പി നിന്ന ആ കണ്ണുകളില്‍ ചുണ്ടമര്‍ത്തിപ്പോള്‍ നിന്റെ മുഖം നാണത്തില്‍ ചുവന്നിരുന്നു..

ദൂരെ എവ്ടെ നിന്നോ ആരോ ദേവൂട്ടാ എന്ന് വിളിക്കുന്നത് കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്.

നെറ്റിയില്‍ നനവു പടരുന്നത് പോലെ…കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ വസുവിന്റെ നെഞ്ചോട് ചേര്‍ന്ന് നിക്കുകയാണ് താന്‍..

.പെട്ടെന്ന് ഏതോ മായാലോകത്ത് നിന്ന് പുറത്താക്കിയ പോലെ….അവനില്‍ നിന്ന് അടര്‍ന്ന് മാറാന്‍ ശ്രെമിക്കുമ്പോളും അവനിലേക്ക് തന്നെ ചേരും പോലെ..

ദേവൂട്ടാ..എന്റെ ദേവൂട്ടാ.!

അവന്റെ പതിയെ ഉള്ള വിളി ആത്മാവോളം ഇറങ്ങി ചെല്ലുന്നു..കൂവളമരത്തിനു പിന്നിലെ പൊന്തക്കാട്ടിലാരുടെയോ നിഴലനങ്ങിയോ?

കരിയിലകളുടെ അനക്കം അവനില്‍ പരിസരബോധം ഉണ്ടാക്കി..

അവളെ ചുറ്റിയ കൈകളയഞ്ഞപ്പോള്‍ സുഖമുള്ള ഒരു വേദന മനസ്സിലെവ്ടെയോ നിറയുന്നത് പോലെ..