രുധിരാഖ്യം [ചെമ്പരത്തി] 367

ആരുടേയും മനം മയക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യേകതരം  മാദകഗന്ധം തങ്ങളെ പൊതിയുന്നത് അവരറിഞ്ഞു…

അതിന്റെ ലഹരിയിൽ അവരറിയാതെ അവളെ പിന്തുടർന്നു….

കൂരിരുട്ടിൽ മങ്ങി കത്തുന്ന കുത്തുവിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അവളെ പിന്തുടർന്ന അവർ ഒരു വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന്റെ ഇരമ്പൽ കേട്ട് എന്നപോലെ പരസ്പരം നോക്കി…..

ശിവയുടെ മുഖം  കടുത്ത ഭീതിയിൽ വിളറി വെളുത്തു എങ്കിലും  ആരോ കൈക്ക് പിടിച്ചു കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകും പോലെ അവർ അവൾക്ക് പിന്നാലെ നടന്നു….

പെട്ടെന്ന് മുൻപിൽ കണ്ട നൂലിഴ വെളിച്ചത്തിൽ,മുകളിൽനിന്ന് ആർത്ത് ചാടുന്ന വെള്ളച്ചാട്ടത്തെ മുറിച്ച് ഉള്ളിലേക്ക് കടക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ കണ്ടതോടെ അവരും അവളുടെ പുറകെ തന്നെ വെള്ളച്ചാട്ടം മുറിച്ചുകടന്നു….

അവിടേക്ക് കടന്ന അവരെ അമ്പരപ്പിച്ചുകൊണ്ട് തങ്ങൾ ആദ്യം കടന്നു വന്നപ്പോൾ കണ്ട് എട്ടുകെട്ട് വീണ്ടും അവിടെ കണ്ടു…

ഞെട്ടി പിന്തിരിഞ്ഞ് ഇരുവരും നോക്കിയെങ്കിലും, തങ്ങൾ മഴയിൽനിന്ന് ഓടിക്കയറിയ പടിപ്പുര വാതിൽ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും അവിടെ കണ്ടില്ല…

ആ വെള്ളച്ചാട്ടമോ, വെള്ളച്ചാട്ടം മുറിച്ചുകടന്നപ്പോൾ അവരുടെ ദേഹത്ത് ഉണ്ടായ നനവോ ഒന്നും അവിടെ അശേഷം പോലും ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….

എങ്കിലും തങ്ങൾ കണ്ടത് മിഥ്യ അല്ലെന്നും  അവരുടെ ഭീതിയുടെ ആഴം വർദ്ധിപ്പിക്കാനും എന്നവണ്ണം, തങ്ങൾ നേരത്തെ കണ്ട യുവതിയുടെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കുത്തുവിളക്ക് മാത്രം ഏകാകിയെ പോലെ അവിടെ, പൂമുഖത്തെ ഉരുളൻ തൂണിന് അരികിൽ പ്രകാശിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നു… അതുപോലെതന്നെ അവർ ധരിച്ചിരുന്ന ഷർട്ടുകളും ദേഹത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല….