വീട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ മാനം വിറ്റ് ജീവിക്കേണ്ട ഗതികേട് എനിക്കില്ല.
അദ്ദേഹമെന്നും തമ്പ്രാൻ എന്നുമൊക്കെ വിളിച്ച നാവ് കൊണ്ട് തന്തയ്ക്ക് വിളിക്കേണ്ട എങ്കിൽ ഇറങ്ങിക്കോ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും.വാര്യർ ബാധ കൂടിയവനെപ്പോലെ വിറച്ചു.
ഛീ നിർത്തേടോ പരമ ചെറ്റേ.മേനോൻ ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് വാര്യരുടെ നേരെ കുതിച്ചു.
രംഗം പന്തിയല്ല എന്ന് മനസ്സിലായ കുമാരനും കൂട്ടരും മേനോനെ വട്ടം പിടിച്ച് വലിച്ച് അവിടെ നിന്നുമിറങ്ങി.
തിരികെ വീട്ടിലെത്തിയ കൃഷ്ണ മേനോൻ വെരുകിനെപ്പോലെ നടന്നു.
ആ പകൽ തീരും മുൻപേ ഗ്രാമത്തിൽ മേനോന്റെ ഉത്തരവിറങ്ങി കള്ളൻ വാര്യർക്കൊ വീട്ടുകാർക്കോ പച്ചവെള്ളം പോലും കൊടുക്കരുത്.
ഗ്രാമത്തിലെ എല്ലാ കടകളിലും വീടുകളിലും മേനോന്റെ ഉത്തരവ് കുമാരൻ എത്തിച്ചു.
വാര്യരുടെ അവസ്ഥയിൽ വിഷമം തോന്നിയെങ്കിലും ഗ്രാമവാസികൾ മേനോന്റെ ഉത്തരവ് ലംഘിച്ചില്ല.
മേനോന്റെ വാക്കുകൾ ധിക്കരിച്ചാൽ ഉണ്ടാവുന്ന ഭവിഷ്യത്ത് ഓർത്ത്‌ കടക്കാർ വാര്യർക്ക് സാധങ്ങൾ നൽകുന്നതിൽ നിന്നും പിന്മാറി.
ശ്രീ പാർവ്വതി മംഗലത്ത് എത്തി ദേവകിയമ്മയെ കണ്ട് കാല് പിടിച്ചു.രക്ഷിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു.
ദേവകിയമ്മ കരുണ കാണിക്കും എന്ന പ്രതീക്ഷയാണ് അവളെ അവിടെയെത്തിച്ചത്.
പക്ഷേ അവളുടെ പ്രതീക്ഷകളെ തകിടം മറിക്കുന്ന രീതിയാണ് ദേവകിയമ്മ സ്വീകരിച്ചത്.
ഛീ.ഇറങ്ങിപ്പൊയ്ക്കോ.നിന്റെ അമ്മ ആ ചീലാവതീടെ അഹങ്കാരം തീരട്ടെ എന്നിട്ട് അവളോടും നിന്റെ തന്തയോടും ഇവിടെ വന്ന് അദ്ദേഹത്തോട് മാപ്പ് പറയാൻ പറ.
അദ്ദേഹം ഒന്ന് തൊട്ടാൽ അങ്ങ് ഉരുകിപ്പോകുമോ അവളുടെ ശരീരം. അവർ പുച്ഛം നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ മുടിക്ക് പിടിച്ച് മുറ്റത്തേക്ക് തള്ളി.
തെറിച്ചു വീണ ശ്രീപാർവ്വതിയുടെ നെറ്റി മുറിഞ്ഞു ചോരയൊഴുകി. പക്ഷേ മുറിഞ്ഞത് നെറ്റിയെങ്കിലും അവളുടെ ഹൃദയണ് വേദനിച്ചത്.
ദേവകിയമ്മ ഒരു സ്ത്രീയാണോ എന്ന് അവൾ ചിന്തിച്ചു.ഒരു സ്ത്രീയിൽ നിന്നും കേൾക്കാൻ സാധിക്കുന്ന വാക്കുകളല്ല അവർ പറഞ്ഞത്.
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. ഇതിലും ഭേദം മരിക്കുന്നെ അല്ലെ ന്റെ ദേവീ.അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് സ്വയം ചോദിച്ചു.
വള്ളക്കടത്ത് ഗ്രാമത്തെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ടാണ് അടുത്ത പകൽ ഉദിച്ചുയർന്നത്.
ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ആറാട്ട് കടവിൽ ഒരു ശവം പൊന്തിയിരിക്കുന്നു.
കേട്ടവർ കേട്ടവർ സംഭവ സ്ഥലത്തേക്ക് കുതിച്ചു.
ബാക്കി കൂടി എഴുതുവോ