യമദേവൻ ഫ്രം കാലപുരി [ചാണക്യൻ] 108

അതുകൊണ്ടു തന്നെ എന്തൊക്കെ പറയണം എങ്ങനെ പറയണം എന്നൊക്കെ അവനെ സംബന്ധിച്ച് ചോദ്യ ചിഹ്നങ്ങളായി തുടർന്നു.

“അപ്പൊ എങ്ങനാ ദാസാ പോകുവല്ലേ?”

“ആം പോകാം ”

ദാസൻ തല കുലുക്കി സമ്മതിച്ചു.

“എങ്കിൽ പോയി വണ്ടിയിൽ കേറിക്കോ”

യമദേവൻ അവനോടായി പറഞ്ഞു.

“ഏത് വണ്ടി ?”

ദാസൻ അമ്പരപ്പോടെ റോഡിലേക്ക് നോക്കി.

പക്ഷെ അവിടെ ഒരു വാഹങ്ങളും അവൻ കണ്ടില്ല.

ചുറ്റും അവന്റെ കണ്ണുകൾ പരതി കൊണ്ടിരുന്നു.

“അവിടെയല്ല ദാസാ ഇവിടെ ”

കാലന്റെ കൈ വിരൽ ചൂണ്ടി നിൽക്കുന്ന ദിക്കിലേക്ക് അവൻ നോക്കി.

നേരത്തെ കണ്ട പോത്തിനെ തന്നെയേ ഇപ്പോഴും കണ്ടുള്ളൂ.

അവൻ ഒന്നും മനസിലാകാതെ കാലനെ തുറിച്ചു നോക്കി.

“ആ പോത്ത് തന്നെയാണ് നമ്മുടെ വാഹനം.. അപ്പോൾ യാത്ര ആരംഭിച്ചാലോ?”

യമദേവന്റെ ആവശ്യം കേട്ട് ദാസൻ എന്തു പറയണം എന്നറിയാതെ നിന്നു.