മിഴിരണ്ടിലും..2 [Jack Sparrow] 211

തികട്ടി വന്ന ചിരി പരമാവധി ഒതുക്കികൊണ്ട് അരുൺ ചോദിച്ചതും എന്നെ നോക്കിയൊരൊറ്റ ചിരിയായിരുന്നു നികേഷ്, അത് പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നോണം അരുണും അവന്റെ കൂടെ കൂടി…!

അവന്മാരുടെ ആ കൂട്ടച്ചിരി ക്ലാസ്സുമൊത്തം മുഴങ്ങിയതും ആകെ ചമ്മി നാറിയവസ്ഥയിലായി ഞാൻ…

” ഒന്ന് നിർത്തെടാ മൈരുകളെ.., ഇതിലിപ്പോ ഇതിനും മാത്രം ചിരിക്കാൻ എന്തിരിക്കുന്നു?”

അവന്മാരുടെ ആക്കിചിരി സഹിക്കവയ്യാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു…

” ഇല്ലേ? ഇതിലൊന്നുമില്ലേ ചിരിക്കാൻ?, നിനക്കന്ന് കിട്ടിയതൊന്നും പോരല്ലേ? എന്നാലും പൊന്നുമോനെ സിദ്ധൂ, നീ ഇത്രയും വലിയൊരു സാഹസത്തിനു മുതിരോന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല..!”

എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നികേഷ് വീണ്ടും ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി…

” എന്നാലും ആറ്റം ബോംബൊക്കെയാരെങ്കിലുമെടുത്ത് തലേൽ വയ്ക്കോ..?”

എന്നെ നോക്കി ഒരു പൊട്ടിച്ചിരിയോടെ അരുൺ പറഞ്ഞതും, അവൻ ആ പറഞ്ഞതിൽ ലേശം കാര്യമില്ലാതില്ല എന്നെനിക്ക് തോന്നി… കാരണം വേറൊന്നുമല്ല, സ്വന്തം അനുഭവം തന്നെയുണ്ടല്ലോ മുന്നിൽ..!

” ഗുർഡ്മോർണിംഗ് ടീച്ചർർർ….”

ക്ലാസ്സിലെ നീട്ടിയുള്ള കോറസ്റ്റ് ഗാനം കേട്ടപ്പോഴാണ് ടീച്ചർ വന്ന കാര്യം ഞങ്ങളറിയുന്നത്…

സീറ്റിൽ പോയിരുന്നതും ഞാൻ പിന്നെ കൂടുതലൊന്നും മിണ്ടാൻപോയില്ല… മിണ്ടിയാലുമില്ലെങ്കിലും ഇന്നത്തെ ദിവസം മുഴുവൻ ഞാൻ തന്നെയാണ് എയറിൽ എന്ന് സ്വയം അറിയാവുന്നത്കൊണ്ടും, ഈ പിരിയട് ഫിസിക്സ് ആയതുകൊണ്ടും ഞാൻ അവന്മാരെ കൂടുതൽ മൈന്റ് ആക്കിയില്ല…! എന്നാലപ്പോഴും അടക്കിപ്പിടിച്ചുള്ള അവന്മാരുടെ ആക്കിച്ചിരി എനിക്കിടത്തുന്നും വലത്തുന്നും കേൾക്കാമായിരുന്നു…!!
ആ പിരിയഡ് പൂർണ്ണമായും ക്ലാസ്സിൽ ശ്രദ്ധിക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും, എന്തോ എനിക്കതിനു കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…
ഇവിടെ അവളെ കണ്ട നേരം മുതൽ ഞാൻ വേറേയേതോ ഒരു ലോകത്താണ്, അതിന്നലെ ഒരു രാത്രി കൊണ്ടു തന്നെയെനിക്ക് മനസ്സിലായി… ഇന്നലെ വീട്ടിൽ ചെന്നത് മുതൽ നേരം വെളുപ്പിന് 3 മണി വരെ