മഴ നഷ്ടപ്പെട്ടവൾ.. 10

സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടേയിരിന്നു തിരിച്ചുകിട്ടാൻവേണ്ടി, സ്നേഹംകൊണ്ട് എല്ലാത്തിനെയും തോൽപ്പിക്കാൻ പറ്റും എന്ന് എന്റെ ഉമ്മ മരിക്കുന്നതിന് മുൻപ് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..

അദ്ദേഹത്തെ കൂടെ താങ്ങി നടക്കാൻ ശീലിപ്പിച്ചു. മെല്ലെ മെല്ലെ ശരീരം സുഖം പ്രാപിച്ചു. വീണ്ടും ജിവിതത്തിന്റെ തിരക്കിലേക്ക്….

“”അദ്ദേഹം വീണ്ടും പതിവുകൾ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു..”” മുടി ഒതുക്കിക്കെട്ടി അടുക്കളവാതിലിന്നരികില്‍ നിന്ന് പഴയ രീതികള്‍ ചികഞ്ഞെടുക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു ചോറും കറിയും ഉണ്ടാക്കണം ഒരിക്കല്‍കൂടി ഉരുവിട്ട് ഉറപ്പിച്ചു….

അദ്ദേഹം പിന്നിലൂടെ എന്നെ പിടിച്ച് കവിളിൽ ചുംബിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ഇത്രയും നേരം കാണാതെയായപ്പോൾ വീണ്ടും തുടങ്ങി എന്ന് വിചാരിച്ചോ..? ഒരു സമ്മാനം വാങ്ങാൻ പോയതാ, നിനക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു സാധനം വാങ്ങാൻ.. നീ പലപ്പോഴും പറയാറില്ലേ ഒരു തരി പൊന്നുംപോലുമില്ല എന്ന്..” മെല്ലെ കാതിലോട്ട് പുതിയ കമ്മൽ ചേർത്ത് കാതിൽ വീണ്ടുംപറഞ്ഞു..

”എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം, ഈ സ്നേഹം അറിയാൻ ഏറെ വൈകിയിരുന്നു… ഒരുപാട് എന്നെ വെറുത്തിരുന്നോ..? നിന്റെ ജീവിതം കൂടി നശിപ്പിച്ചു അല്ലെ..?!”

ഉറ്റു വീണ കണ്ണീർ എന്റെ കവിളിൽ നിർത്താതെ തലോടികൊണ്ടിരിന്നു.. അവ തുടച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തെ കെട്ടിപിടിച്ചു പറഞ്ഞു.

“ഈ സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടിയെ കൊതിച്ചിട്ടുള്ളു. ഒരിക്കലും വെറുത്തിട്ടില്ല അതിനു ഒട്ട് കഴിയുകയും ഇല്ല ഈ ജൻമ്മത്തിൽ”

കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ അദ്ദേഹം എന്റെ മുഖത്തു അമർത്തി ചുംബിച്ചുകൊണ്ടേയിരിന്നു.

1 Comment

  1. Super!!!

Comments are closed.