മനസ്സ്

Author : നന്ദൻ

 

“ഋഷി ദാ അത് നോക്ക്…”

 

മണൽപ്പരപ്പിൽ ഋഷിയുടെ തോൾ ചേർന്നിരുന്ന മീര അകലെ ചക്രവാളത്തിലേക് വിരൽ ചൂണ്ടി… പതിയെ കടലാഴത്തിലേക് ഇറങ്ങി പോകുന്ന ചുവന്ന സൂര്യൻ….ഋഷി  മുഖത്തേക്ക്  പാറി വീണ മീരയുടെ മുടിയിഴകളെ പതിയെ മാറ്റി മാനത്തു ചെഞ്ചായം  നിറയുന്നതും നോക്കിയിരുന്നു….

 

“”ഒരു പകൽ കൂടി അസ്തമിക്കുന്നു……ഈ ഒരു രാത്രി കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ… അറിയില്ല….ഋഷി നമ്മളൊരുമിച്ചുള്ള അവസാന നിമിഷങ്ങൾ ആണിത്.. “” ഋഷിക് കേൾക്കാനായി മീര പതിയെ പറഞ്ഞു..

 

“”ഋഷി… ഞാൻ നിന്നെ ഇന്ന് കാണണം എന്നു പറഞ്ഞത് എന്തിനാണെന്ന് അറിയ്യോ…??””

 

“”നമ്മൾ ആദ്യമായല്ലല്ലോ  മീര തമ്മിൽ കാണുന്നത്… ഇതാ ഈ ചാരുബെഞ്ചിൽ എന്റെ തോളോട് ചേർന്ന് നീ എത്രയോ പ്രാവശ്യം ഇരുന്നിരിക്കുന്നു… എത്രയോ വട്ടം കാൽ പുതയുന്ന ഈ മണൽ തരികളിലൂടെ നമ്മൾ കൈ കോർത്തു പിടിച്ചു നടന്നിരിക്കുന്നു…. എത്രയോ വട്ടം ഈ തിരകളിലേക്ക്  നമ്മൾ ഇറങ്ങി ചെന്നു നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു…””

 

“”അതൊക്കെ ശെരിയാണ് ഋഷി… പക്ഷെ വീട്ടിൽ എന്നെ വിവാഹത്തിന് നിർബന്ധിക്കുന്നു.. ഇനിയും പിടിച്ചു നിൽക്കാനാവില്ല ഋഷി… നിന്റെ ഈ ഹോട്ടൽ പണി കൊണ്ട് നമ്മൾ എങ്ങനെയാണ് ജീവിക്കുക… നമുക്ക് പിരിയാം…അതിനാണ് ഞാനീ  പകല് മുഴുവൻ നിന്റെ കൂടെ ചിലവഴിച്ചത്… പകൽ മാത്രം അല്ല… ഇന്ന് രാത്രിയും ഞാൻ നിനക്കുള്ളതാണ്…”

 

“”മീരാ…” ഋഷിയുടെ സ്വരം ആർദ്രമായിരുന്നു….

 

“”ങ്ങും… “” മീര മിഴികൾ ഉയർത്തി…

 

“”നിനക്ക്… നിനക്കെങ്ങനെ…. എങ്ങനെ കഴിയുന്നു… ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയാൻ… നമ്മൾ ഒരുമിച്ചു കണ്ട സ്വപ്‌നങ്ങൾ….””

 

“”നമുക്ക്  പോകാം… എവിടേക്കെങ്കിലും… അല്ലെങ്കിൽ ഈ ലോകത്തിൽ നിന്നു തന്നെ പോകാം… ബന്ധങ്ങളും ബന്ധനങ്ങളും ഇല്ലാത്ത ലോകത്തേക്… ദാ ആ കടലിലൂടെ നടന്നു…. നീ പറയാറുള്ള പോലെ ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കാനായില്ലെങ്കിൽ ഒരുമിച്ചു മരിക്കാൻ…..”‘

 

“”ഹ ഹ…..” ഋഷിയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടു മീര ആർത്തു ചിരിച്ചു…