*പ്രണയമഴ…?* 3 399

വീടിന് അകത്ത് അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും മുന്നിൽ നല്ലൊരു ഭർത്താവ് എന്ന കണക്കെ അയാൾ തകർത്ത് അഭിനയിക്കുമ്പോൾ പുതുമ ഒന്നും തോന്നിയിരുന്നില്ല… താനും ഇയാളുടെ അഭിനയത്തിൽ തന്നെ ആയിരുന്നില്ലേ വീണ് പോയത്… സ്വയം പുച്ഛം മാത്രമേ തോന്നിയിരുന്നു…!!

ആരോടും പരാതിക്കോ പരിഭാവത്തിനോ പോയിരുന്നില്ല എല്ലാം സഹിച്ച് ഒരു അടിമയെ പോലെ ആണ് കഴിഞ്ഞ രണ്ട് കൊല്ലവും ജീവിച്ചത്… താൻ ചെയ്ത തെറ്റല്ലേ വേറാരും അറിയേണ്ടെന്ന് കരുതി… അവസാനം അവന്റെ തുടിപ്പിനെ തന്നെ ചോദ്യം ചെയ്ത് നിഷ്കരുണം ന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഇല്ലാതാക്കി… ഏതൊരമ്മക്കും സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നതിലും അപ്പുറം ആയിരുന്നു അത്… ഇനിയും മുന്നോട്ട് പോവാൻ പറ്റില്ലെന്ന് തോന്നി… അച്ഛനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ മറുത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല… അല്ലെങ്കിലും മരണം വരെ കൂട്ട് നിൽക്കുന്ന ഒരേ ഒരു ബന്ധമേ കാണു… മാതാപിതാക്കൾ…❤️ ” അണിവയറിൽ മെല്ലെ ഒന്ന് തലോടി കൊണ്ട് അവൾ കഴിഞ്ഞതെല്ലാം വെറുതെ ഒന്ന് ഓർത്തെടുത്തു… മിഴിയിണകൾ ഒന്ന് തിളങ്ങി…!!!

“കോഫി കുടിക്ക് തണുത്ത് കാണും…” തൊട്ടടുത്ത് നിന്നും സൗമ്യമായ ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾ ഞെട്ടികൊണ്ട് അരികിലേക്ക് നോക്കി… കയ്യിൽ കോഫി കപ്പും പിടിച്ച് ഊതി കുടിക്കുന്ന അശ്വിനെ കണ്ടതും അവൾ തിടുക്കത്തിൽ കണ്ണുകൾ തുടച്ച് കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞ് നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി…

“നീ ഇതെങ്ങോട്ടാ ഞാൻ വരുമ്പോഴേക്കും ഈ ഓടുന്നത്… ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞിരുന്നു… എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ആയ അർജുനെ അല്ലായിരുന്നു നിന്റെ ഭർത്താവായ അർജുൻ അല്ലേ…?! എനിക്കും അത്ഭുതം തന്നെ ആയിരുന്നു ആദ്യം എല്ലാം കേട്ടപ്പോൾ… തമ്മിൽ അടുപ്പം ഉണ്ടെന്ന് അല്ലാതെ കൂടുതൽ ഒന്നും ഞങ്ങൾക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു… എങ്കിലും അറിഞ്ഞിടത്തോളം നല്ലൊരു മനസ്സിന് ഉടമയും സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം അറിയുന്ന ആളായിരുന്നു അർജുൻ…” അവൻ ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചു…

“അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ആണല്ലോ… ഇനി അതൊന്നും ആലോചിക്കുക കൂടി ചെയ്യരുത് താൻ…”അവളുടെ തോളിൽ ഒന്ന് തട്ടി കൊണ്ട് അവൻ റൂമിന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി…

അവൻ പോവുന്നതും നോക്കി അവൾ അങ്ങനെ നിന്നു…

_______________________________?