നിർഭയം 4 [AK] 331

അവളുടെ അംഗലാവണ്യങ്ങൾ അവനെ മറ്റൊരു അനുഭൂതിയിലെത്തിച്ചു… വെള്ളചുരിദാറുമിട്ട് ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന അവളെ മറ്റാർക്കും വിട്ടുകൊടുക്കേണ്ടതില്ലെന്ന് ഒരു നിമിഷം അവൻ ചിന്തിച്ചു…എന്നാൽ ആ നിമിഷം തന്നെ മറ്റെന്തോ ആലോചിച്ച അവന്റെ ചെന്നിയിലൂടെ വിയർപ്പോഴുകി… ഭയമെന്ന വികാരം അവന്റെ മനസ്സിനെ കീഴടക്കി……
തെറ്റായ തീരുമാനം തന്നെ വലിയ കുഴിയിൽ വീഴ്ത്തുമെന്നത് ഉറപ്പായിരുന്നു… പെട്ടെന്നാണ് അവനൊരു ഞരക്കം കേട്ടത്…

അവൾ ഉണരുകയായിരുന്നു… കണ്ണുകൾ തുറന്ന അവൾ കാണുന്നത് തന്റെ മുന്നിൽ സ്യുട് ഇട്ടു നിൽക്കുന്ന ഒരു യുവാവിനെയാണ്… മുൻപെങ്ങൊ അയാളെ കണ്ട പോലെ തോന്നിയിരുന്നെങ്കിലും അതെവിടെയായിരുന്നെന്ന് ഓർത്തെടുക്കാൻ അവൾക്ക് പ്രയാസം തോന്നി…

“ഞാൻ എവിടെയാ… നിങ്ങൾ… നിങ്ങൾ ആരാ…”

അവളുടെ വിറച്ചു കൊണ്ടുള്ള ചോദ്യവും ആ മുഖത്ത് വന്ന വിയർപ്പുത്തുള്ളികളും അവനിൽ വല്ലാത്തൊരു ലഹരി നിറച്ചിരുന്നു… അവൻ കൈകൾ അവളുടെ കവിളിലേക്ക് നീട്ടി… ഭയത്തോടും വെറുപ്പോടും കൂടിതന്നെ അവൾ പിന്നോട്ടേക്ക് വലിഞ്ഞിരുന്നു…

“നീ എത്ര പിന്നോട്ട് പോകും മോളെ… ഹഹഹ…”

“എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്… പ്ലീസ്… നിങ്ങളാരാ… ശ്രീയേട്ടൻ എവിടെ… ഞാനെവിടാ…”

അവൻ ശക്തിയിൽ അവളുടെ ഇരു കവിളുകളിലുമായി കൈ ചേർത്തു…അവളുടെ മുഖത്ത് അസ്വസ്ഥത പ്രകടമായിരുന്നു… ഇരുകൈകളും ബന്ധിച്ചിരുന്നെങ്കിലും ശക്തിയോടെ തന്നെ അവൾ തല കുതറിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

“ഏതു ശ്രീയേട്ടൻ..ഓ നിന്റെ ഭർത്താവ്.. ഹഹഹ… ആ പോങ്ങൻ…പെണ്ണുങ്ങളെ കണ്ടാൽ പൊന്താത്തവനെ എന്തിനാ മോൾക്ക്… നിന്നെ അവൻ നല്ല ഒരു തുകക്ക് തന്നെ എനിക്ക് തന്നു…