നിർഭയം 4 [AK] 331

“മോളെ..ഇനി ആരും വരില്ല… പേടിക്കണ്ട ട്ടോ….”

അവളോടത് പറയുമ്പോൾ അവളനുഭവിച്ച വേദനയുടെ ആഴം എനിക്കൂഹിക്കാമായിരുന്നു.. ഇക്കയെയും എടുത്ത് പൊക്കി അവളെയും കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ നന്ദനെന്നെയും കാത്ത് പുറത്ത് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

“ഇക്കയെ എളുപ്പം ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കണം.. പിന്നെ ഈ കുട്ടി.. മോളെ നീ തൽക്കാലം ഇവന്റെ കൂടെ പോകൂ… അവന്മാരുടെ വണ്ടിയുണ്ടിവിടെ… നീ വേഗം പൊയ്ക്കോ…”

“വീവി നീ..”

“എനിക്ക് കുറച്ചു പണിയുണ്ട്… നീ വിട്ടോ…”

അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ടത് പറയുമ്പോൾ അവന്റെ ചുണ്ടിലും ഒരു പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു…

അകത്തേക്ക് കയറുമ്പോൾ  അവന്മാരെ എങ്ങനെയൊക്കെ വേദനിപ്പിക്കാമോ അങ്ങനെയൊക്കെ വേദനിപ്പിക്കും എന്ന് മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു…

*************************************

ഈ സമയം തന്റെ വാഹനത്തിൽ ഓൾഡ് ഗോഡൗണിനു നേരെ നീങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു മഞ്ജുവും കൂട്ടരും… ഡിപ്പാർട്മെന്റിലെ ചില നട്ടെല്ലില്ലാത്തവർ കാരണം ജുനൈദിന്റെ സന്ദേശവും ട്രാക്കിങ്ങും വളരെ വൈകിയായിരുന്നു അവർക്ക് ലഭിച്ചത്… അതിനാൽ തന്നെ അതിന്റെ സകല ഫ്രസ്ട്രേഷനും അവളുടെ മുഖത്ത് പ്രകടമായിരുന്നു…
ഗോഡൗണിലക്കെടുത്ത തന്റെ വാഹനത്തിന് നേരെ മുന്നിൽ പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ പോകുന്ന വാഹനം നിന്നപ്പോൾ തന്നെ അവളും മറ്റു പോലീസുകാരും അതിനെ വളഞ്ഞിരുന്നു…

“കം ഓൺ… ഇറങ്ങു വെളിയിൽ…”
വെളിയിലേക്കിറങ്ങിയ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ മുഖത്തെ ഭയമല്ലാതെ പുച്ഛം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് രക്തം ഇരച്ചു കയറിയിരുന്നു..