നിശാഗന്ധി

Author : Rabi

 

ഉച്ചയിലെ ചൂടും വന്നു പോകുന്ന തിരക്കും എന്നെ ക്ഷീണിപ്പിച്ചിരുന്നു. സായാഹ്നത്തിൽ വയലുകളും മയിലുകളും ഉണർത്തിയെങ്കിലും, വേഗത്തിൽ നീങ്ങുന്ന തീവണ്ടിയേക്കാൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ കുതിച്ചു.

വാതിൽക്കൽ ടവൽ വിരിച്ചിരുന്നു കാറ്റുകൊണ്ട്, വെളിച്ചം മങ്ങുന്ന മേഘങ്ങളെയും കൂടുതേടുന്ന പക്ഷികളെയും, താഴെ കാൽപ്പന്തും ക്രിക്കറ്റും കളിക്കുന്ന പലപൊക്കത്തിലുള്ള കുട്ടികളെയും കണ്ടിരുന്നു..

  ഇരുട്ടുംതോറും പുതിയ വെളിച്ചങ്ങൾ മിന്നിവന്നു, തണുപ്പു വന്നു.

 എങ്കിലും മനസ്സിലെ വീടെത്താനുള്ള ചൂട് കൂടിവന്നു..

ഉച്ചയിലെ ചൂട് യാത്രയെ വിരസമാക്കിയിരുന്നു.

ചെറുതായി തണുപ്പുലയിച്ച കാറ്റുകൾ വിയർപ്പുണക്കിയെങ്കിലും ദേഹത്ത് വെള്ളം വീഴാതെ ദേഹമുണരില്ല..

പല ലെവൽ ക്രോസ്സുകളിലെ തിരക്കുകൾ കണ്ടങ്ങനെ സ്റ്റേഷനെത്തി. ബാഗ് തോളിൽ കുറുകെ തൂക്കി പ്ലാറ്റ്ഫോംമിലൂടെ വേഗം നടന്നു.

സ്റ്റേഷനു മുന്നിലെത്തി.

 രണ്ടു ബസ്സുകൾ കയറിയാൽ ഇനി വീടെത്താം. ആദ്യത്തേതിനു അരമണിക്കൂറും അടുത്തതിനു പത്തു മിനിട്ടും യാത്രാ ദൈര്‍ഘ്യം.!

എന്നാൽ ഈ മരച്ചോട്ടിൽ കിടന്നുറങ്ങിയാലും ഞാൻ സുഖിമാനാണ്. കാരണം.. ഇവിടുന്നെന്റെ വീട്ടിലേക്കത്ര ദൂരമില്ല..

റോഡു കടന്നുനടന്നു കെ.എസ്.ആർ.ടി.സി സ്റ്റാൻഡിലെത്തി.

സ്റ്റാൻഡിന്റെ ആർച്ചിനു സ്വല്.പം പിറകിൽ തന്നെ ബസ്സു കണ്ടു, സീറ്റു കിട്ടി.