നിഴൽക്കുത്ത്‌ [Shana] 150

“പാർത്ഥ നീ ഇങ്ങനെ ഭയന്നാലോ ഒരു കുഞ്ഞു സർപ്രൈസ് കൂടി നിനക്കുണ്ട് ” അതുംപറഞ്ഞവൾ ക്യാമറ തിരിച്ചു അതിൽ കണ്ട മുഖം ഇരുന്നിടത്തുനിന്നു താഴേക്ക് പോയിരുന്നെങ്കിലെന്നവൻ ആശിച്ചു അവന്റെ അധരം അറിയാതെ ചലിച്ചു

“അമ്മ ”

” അതെ നിന്റെ അമ്മ തന്നെ , നിന്നെ ഒത്തിരി വിശ്വസിച്ചു സ്നേഹം കൊണ്ടു പൊതിഞ്ഞു വളർത്തിയ അമ്മ , നീ ഇപ്പോ ഒഴുക്കുന്ന കണ്ണുനീരിനൊരു വിലയുമില്ല പാർത്ഥ . ഇതുപോലെ എത്ര മിഴികൾ തോരാതെ ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നുണ്ട് അതിനെല്ലാം കാരണക്കാരൻ നീയാണ്. നീ മാത്രം ”

“പാർത്ഥ നിന്റെ ഈ മുഖം കാണുമ്പോൾ എന്റെ ശ്രുതിയുടെ ആത്മാവ് സന്തോഷിക്കും നീ മരണം വരിപ്പിച്ച ഓരോ ആത്മാവുകൾക്കും ഇപ്പോൾ മോക്ഷം കിട്ടും എനിക്കും അത്രയും മതി . എന്തായാലും ഞാൻ മരിക്കില്ല നിനക്കു കിട്ടാവുന്ന പരമാവധി ശിക്ഷ വാങ്ങിത്തരാനാണ് ഞാൻ ഈ കളിച്ചതൊക്കെയും ”

അവനെ നോക്കി നിറഞ്ഞു തൂവുന്ന അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കവൻ ക്ഷമചോദിച്ചുകൊണ്ടുറ്റുനോക്കി അമ്മ അവനു മുഖം കൊടുക്കാതെ തിരിഞ്ഞു പോയി . അതുകണ്ടതും കൈകൾ മുഖത്തമർത്തി അവൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. അമ്മയുടെ മുന്നിൽ കുറ്റവാളിയായത് അവനു സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു. സ്വാതി അവന്റെ ഭാവങ്ങൾ ഒരുന്മാദിയെ പോലെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു

കാളിങ് ബെൽ മുഴങ്ങുന്ന ശബ്ദം അവരുടെ സംസാരത്തെ മുറിച്ചു പാർത്ഥൻ ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു

” നോക്കണ്ട നിനക്കുവേണ്ടിയുള്ള വരവാണ്… ചെല്ല് ചെന്നു തുറക്ക് ഇല്ലേലും അവർ തുറന്ന് ഉള്ളിൽ വരും ” അവൾ പുച്ഛച്ചിരിരിയോടെ പറഞ്ഞു