നിഴലായ് അരികെ 14

Author : ചെമ്പരത്തി

[ Previous Part ]

ചുരം കയറി ലക്കിടി വ്യൂ പോയിന്റിൽ എത്തിയ നന്ദൻ വണ്ടി അവിടെ ഒതുക്കി…. വെയിലിനു ചെറിയ തോതിൽ ചൂടായി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, സഞ്ചാരികളുടെ എണ്ണം കൂടുന്നതെ ഉള്ളൂ….കടന്നു പോകുന്ന വാഹനങ്ങൾക്ക് ഇടയിലൂടെ അവൻ വേഗം റോഡിന്റെ വലതു വശത്ത് ഇരുമ്പ് പൈപ്പിനാൽ വേലി തീർത്ത ഭാഗത്തു എത്തി…. സഞ്ചാരികൾ കൊടുക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിനു വേണ്ടി അക്ഷമയോടെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന വാനരക്കൂട്ടം അവന്റെ കയ്യിലേക്ക് നോക്കി നിരാശരായി….കുറച്ചു നേരം വേലിയിൽ ചാരി അങ്ങ് താഴെ അടിവാരത്ത് നിന്നും കയറി തുടങ്ങുന്ന, ചെറിയ തീപ്പെട്ടി പോലെ ഉള്ള വാഹനങ്ങളിലേക്കും കണ്ണിനു കുളിരേകുന്ന പച്ചപ്പിലേക്കും കണ്ണുനട്ട് നിന്ന നന്ദന്റെ കണ്ണുകൾ പൊടുന്നനെ കുറച്ചു ദൂരെ, ഫോൺ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും പലവിധ പോസുകളിൽ ഫോട്ടോ എടുക്കുന്ന കപ്പിൾസിൽ പതിഞ്ഞു… കാറ്റിൽ ഒഴുകിപറന്ന മുടിയിഴകൾ തന്റെ മുഖത്തു ചിത്രം വരക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയ അവൻ പെട്ടന്ന് ഞെട്ടി തല തിരിച്ചു…. ഒന്നും കാണാതെ നിരാശനായപ്പോൾ പതിയെ തല ചെരിച്ചു തന്റെ ബൈക്കിലേക്ക് നോക്കി…..പുറകിൽ കെട്ടി വച്ചിരുന്ന ബാഗിനെ നോക്കി ഒരു ചെറു നെടുവീർപ്പോടെ നിന്നപ്പോൾ മനസ്സിൽ ഒരു അസ്വസ്ഥത വന്ന് നിറയുന്നതറിഞ്ഞവൻ ഫോൺ വലിച്ചെടുത്തു…… കോൺടാക്ട് ലിസ്റ്റിൽ ആദ്യം കിടന്നിരുന്ന ‘AMMU’          എന്ന നമ്പറിൽ വിരലമർന്നുവെങ്കിലും ഡയലിങ് എന്ന് കാണിച്ചതോടെ ആ വിരൽ ചുവപ്പ് ഐക്കനിലേക്ക് നീങ്ങി….വണ്ടിയുടെ അടുത്തെത്തി ഫോൺ പഴയപോലെ തന്നെ ഹോൾഡറിൽ ഉറപ്പിച്ചശേഷം അവൻ വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു….. 14 km ഇനിയും എന്ന് മൊബൈലിൽ സെറ്റ് ചെയ്ത ഗൂഗിൾ മാപ് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു….ഉച്ചയോടെ  ചുണ്ടേൽ എത്തിയ നന്ദൻ, അവിടെ നല്ലൊരു റെസ്റ്റോറന്റ് കണ്ട് വണ്ടി സൈഡ് ആക്കി… കൈ കഴുകി ഭക്ഷണം കഴിക്കാനിരുന്നപ്പോഴേക്കും ശബ്ദിച്ച മൊബൈൽ ഇടതു കൈകൊണ്ടവൻ വലിച്ചെടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ

‘അമ്മ ‘     എന്ന് കണ്ടു.. അൽപനേരം ഒന്നാലോചിച്ചിട്ട് അവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു…

“എവിടെത്തിയെടാ….?? എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പോയിക്കഴിഞ്ഞാൽ ഒന്ന് വിളിക്കാൻ മോന് ഭയങ്കര ബുദ്ധിമുട്ട് ആണല്ലോ ല്ലേ..??”

എടുത്തപാടെ  വസുന്ധരാമ്മയുടെ ചോദ്യം ആണ് ചെവിയിലേക്കെത്തിയത്…..

” എത്താനായി….. പിന്നെ ഞാൻ വണ്ടി ഓടിക്കുക ആണെന്ന് അമ്മക്കറിയില്ലേ…..??? അതിനിടക്കെങ്ങനെയാ വിളിക്കുന്നെ….?”