നന്ദന 9 [ Rivana ] 168

എന്റെ വിഷമങ്ങൾ എല്ലാം ഞാൻ പാടെ മറന്നു പോകുന്നുണ്ട് ഇവിടെ വന്നത് മുതൽ. കുറച്ചു ദിവസങ്ങളിലായി അച്ഛനേം അമ്മേനേം സ്വപ്നത്തിൽ കാണാൻ പറ്റുന്നില്ല, അതിന്റെ വിഷമവും മനസ്സിൽ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു, അവർ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് വരാത്തതെന്ന് ഇപ്പോൾ എനിക്ക് തോനുന്നു.

അവർ വരാത്തത് കാരണം എന്റെ മനസ്സിൽ തിങ്ങി കൂടിയിരുന്ന വിഷമം ഉപ്പാനേം ഉമ്മാനേം കണ്ടപ്പോ മുതൽ അവരിലേക്ക് ചെറുതായി അനുഗമിക്കുന്നതായി എനിക് അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ട്. എന്റെ അച്ഛനോടും അമ്മയോടുമുള സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു പങ്കവർക് ഞാനറിയാതെ തന്നെ നൽകുന്നുണ്ട്.

“ എന്താ ചേച്ചി ആലോചിച്ചു ഇരിക്കുന്നെ “ എന്റെ അടുത്ത്‌ വന്നിട്ട് റയ എന്നെ തട്ടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ ഹേ ഒന്നൂല്യ “ ഞാൻ പെട്ടന്ന് ആലോചനയിൽ നിന്നും വന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“ ചേച്ചി എന്നും രാവിലെ എണീറ്റു പഠിക്കോ “

“ ആ ഒട്ടു മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും “

“ എനിക് ഈ നേരത്തെ എഴുനേകുന്നതേ മടിയാണ്,,, ചേച്ചിയെ ഒക്കെ സമ്മതിക്കണം ട്ടോ,,, രാവിലെ എഴുന്നേക്കുന്നതും പോരാ നേരത്തെ തന്നെ ആ തണുപ്പിൽ കുളിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോ ഹോ ഓർക്കാൻ കൂടെ വയ്യാ “ അവൾ ഒന്നാലോചിച്ചു നിക്കുന്നത് പോലെ കാണിച്ചിട്ട് ശരീരം മൊത്തം കുളിരേകുന്നത് പോലെ വിറച്ചു.

“ എന്തായാലും ഞാൻ പോയി ഒന്നും കൂടി കിടക്കട്ടെ ഇനി 7 : 00 മണിക്ക് എണീച്ചാൽ മതി “ അതും പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ അവിടെ പോയി വീണ്ടും പുതപ്പെടുത്ത് മൂടി പുതച്ചു കിടന്നു.

ഞാൻ ഒന്നും പറയാതെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നടന്നത് ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുന്നു. ഇന്നിനി എന്തായാലും പഠിത്തം ശെരിയാവില്ലെന്ന് കുളിച്ചു നേരം അവിടെ ഇരുന്നപ്പോളേ  മനസിലായി ഞാനും അവളുടെ കൂടെ പോയി കിടന്നു.

ബെഡിൽ വന്ന് കിടന്നെങ്കിലും ഉറക്കം മാത്രം വരുന്നില്ല. മുകളിലേക്കും നോക്കി ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചങ്ങനെ കിടന്നു സമയം പോയത് പോലും അറിഞ്ഞില്ല.

റൂമിലൊക്കെ വെളിച്ചം പറക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് ഞാൻ പിന്നെ അവിടെന്നും എണീക്കുന്നത്.

അവിടെന്ന് എണീറ്റു ഒന്ന് മുഖവും കഴുകിയിട്ട് ഞാൻ അടുക്കളയിലേക് നടന്നു.

ആടുകളയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ രാവിലത്തേക്കുള്ള ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റും അതിലേക്കു വേണ്ടതും ഉണ്ടാകുന്ന തിരക്കിലാണ്  ഉമ്മ.

എന്റെ കാൽ പെരുമാറ്റം കേട്ട് ഉമ്മ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.