ദക്ഷാർജ്ജുനം 12 [Smera lakshmi] 216

ഹാ….അത് പറയാൻ തന്നെയാ ഞാനിപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നതും,നിങ്ങളോട് വരാൻ പറഞ്ഞതും.

ഇവിടെ ഇരുന്നേ ഇത് പറയാൻ പറ്റൂ.

അല്ലെങ്കിൽ നമ്മുടെ ശ്രീമതിമാരുടെ നൂറു ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാകും.

 

എന്താടാ പ്രശ്നം….നീ അതു പറയ്.

 

കൃഷ്ണൻ ചോദിച്ചു.

 

പറയാം.

ആദ്യം ഇവനെ കുറച്ചകത്താക്കാം.

എങ്കിലേ ഒരു ധൈര്യം കിട്ടൂ.

 

എന്നും പറഞ്ഞ് വിശ്വൻ ഗ്ലാസ് കാലിയാക്കാൻ തുടങ്ങി.

കൂടെ കൃഷ്ണനും നരേന്ദ്രനും.

 

ഒന്നുഷാറായപ്പോൾ നരേന്ദ്രൻ ചോദിച്ചു.

 

ആ….ഇനി പറയെടാ എന്താ പ്രശ്‌നമെന്ന്.

 

” കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഒരു ഈശ്വരമംഗലം മനയിലേക്ക് കാർത്തികേയൻ തമ്പുരാന്റെയും മറ്റും കൂടെ നമ്മൾ പോയതും അവിടെ ചെന്ന് ഒരു കാവിലിട്ട് ഒരു പെണ്ണിനേയും ആ കാർത്തികേയൻ തമ്പുരാന്റെ അനുജനേയും കൊന്നത് ഓർമ്മയുണ്ടോ?”

 

“വിശ്വൻ അതു പറഞ്ഞതും അവരുടെ മുൻപിലിരുന്ന മദ്യക്കുപ്പി താഴെ വീണുടഞ്ഞതും ഒപ്പമായിരുന്നു.”

 

വിശ്വൻ ഞെട്ടിക്കൊണ്ട് കൃഷ്ണനേയും നരേന്ദ്രനേയും നോക്കി.

 

നരേന്ദ്രൻ ഒരു ഭാവഭേദവുമില്ലാതെ ഇരുന്നു.

എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.

 

“ഏതു മന?

ആരെ കൊന്നു?

എനിക്ക് അതൊന്നും ഓർമ്മയില്ല.”

 

അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അതൊന്നും ഓർത്ത് സമയം കളയുന്നതല്ല എന്റെ ജോലി.

 

കൃഷ്ണാ നിനക്കോർമ്മയില്ലേ?

 

വിശ്വൻ കൃഷ്ണനോട് ചോദിച്ചു.