ദക്ഷാർജ്ജുനം 12 [Smera lakshmi] 216

“അവിടെ കാർ parking ന്റെ അപ്പുറത്തായി കണ്ണുകൾ പുറത്തേക്കുന്തി തലച്ചോർ തറയിലാകെ ചിതറി തെറിച്ചു കിടക്കുന്ന തങ്ങളുടെ  ആത്മമിത്രത്തെ കണ്ട അവർ  തളർന്നുപോയി. “

 

“നരേന്ദ്രാ നോക്കെടാ നമ്മുടെ വിശ്വൻ…” 

 

കൃഷ്ണൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട്  നരേന്ദ്രന്റെ ചുമലിലേക്ക് വീണു. നരേന്ദ്രനും കൃഷ്ണന്റെ അതേ അവസ്ഥയിലായിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും അവിടെ ജനങ്ങൾ തടിച്ചുകൂടി. 

 

സ്ഥലം  S I രാമനാഥൻ സംഭവം ആദ്യം കണ്ട security  യെ വിളിക്കാൻ കോൺസ്റ്റബിളിനോട് നിർദ്ദേശിച്ചു. 

 

S I യുടെ അടുത്തേക്ക്  security  എത്തി. 

ആകെ പേടിച്ചരണ്ടു നിൽക്കുന്ന അയാളെ രാമനാഥൻ ഒന്നിരുത്തി നോക്കി. 

 

എന്താ നിന്റെ പേര്

 

മൂർത്തി.. അയാൾ വിറയലോടെ തന്റെ പേര് പറഞ്ഞു.

 

ഹമ്മ്..

താനാണോ ഈ ബോഡി ആദ്യം കണ്ടത്‌

 

അതേ sir

 

എപ്പോഴാണ് കണ്ടത്

 

രാവിലെ 5.30 ആയിട്ടുണ്ടാകും sir

 

ഹമ്മ്… ശരി 

രാത്രിയിൽ ഒരാൾ ഇതിനു മുകളിൽ നിന്നും താഴെ വീണിട്ടും ഒരു ശബ്ദവും മൂർത്തി കേട്ടില്ല അല്ലെ രാമനാഥൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

 

ഞാൻ ഒരു ശബ്‌ദവും കേട്ടില്ല sir

മൂർത്തി അതും പറഞ്ഞു തല താഴ്ത്തി.

 

“കൂടുതലൊന്നും ചോദിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ലെന്ന് മനസിലായ രാമനാഥൻ അയാളോട് പിന്നെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ നിന്നില്ല.”

 

എല്ലാ വിവരങ്ങളും ശേഖരിച്ച് ആംബുലൻസ്സിൽ വിശ്വന്റെ ബോഡിയുമായി പോലീസ് അവിടെ നിന്നും തിരിച്ചു പോയി.

 

അതിനു പുറകിലായി നരേന്ദ്രനും കൃഷ്ണനും.