ദക്ഷാർജ്ജുനം 12 [Smera lakshmi] 216

” നീയൊന്നും അത്ര വേഗം ചാവാൻ പറ്റില്ലെടാ മരണഭയം അറിയണം ഉറക്കെ ഉറക്കെ ആട്ടഹസിച്ചു കൊണ്ട് ദക്ഷ പറഞ്ഞു. “

“പിന്നെ  അഴുകിയടർന്ന ആ കൈകളിൽ അയാളെ കോർത്തെടുത്ത് താഴേക്ക്‌ വലിച്ചെറിഞ്ഞു.”

 ഒരു ശബ്ദം പോലും പുറത്തേക്കു വരാതെ ആ ജന്മം തറയിലേക്ക് അടിച്ചുവീണു .”

 

” ഇതൊന്നുമറിയാതെ കൃഷ്ണനും നരേന്ദ്രനും  അവിടെയെത്തി അവരുടെ ഫ്ലാറ്റുകളിലേക്ക് പോയി. “

 

“പിറ്റേന്ന് കാലത്ത്  യമുന കൃഷ്ണന്റെ അരികിലേക്ക് ഓടിയെത്തി ശ്വാസം എടുക്കാൻ പാടുപെടുന്ന യമുനയെ കണ്ട് കൃഷ്ണൻ എന്താടി നീ ഇങ്ങനെ അണക്കുന്നത് “

 

“കൃഷ്ണേട്ടാ നമ്മുടെ വിശ്വഏട്ടൻ അവിടെ “

 

“വിൻഡോക്ക് പുറത്തേക്ക് കൈചൂണ്ടികൊണ്ടു യമുന കരഞ്ഞു. “

വിശ്വൻ എന്താ അവിടെ നീ എന്തിനാ കരയുന്നത് കൃഷ്ണൻ ബെഡിൽ നിന്നും എണീറ്റിരുന്നു ചോദിച്ചു. 

പെട്ടെന്ന് കാളിംഗ് ബെൽ കേട്ട് കൃഷ്ണൻ  പോയി ഡോർ തുറന്നു.

 

” പുറത്ത് നരേന്ദ്രനായിരുന്നു..

ഹ..

 നീയായിരുന്നോ കയറിവാടാ’

 

 അയാൾ നരേന്ദ്രനെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.

 

” അപ്പോൾ നരേന്ദ്രൻ കൃഷ്ണനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ഒറ്റ കരച്ചിൽ കൃഷ്ണൻ അന്തംവിട്ട് യമുനയെ നോക്കി അവളും കരയുകയാണെന്നു കണ്ടപ്പോൾ അയാൾക്ക് ഒരു പന്തിയില്ലായ്മ തോന്നി.”

 

  “എന്താടാ നരേന്ദ്ര നിങ്ങൾ എന്തിനാ കരയുന്നത് കാര്യം പറയ് കൃഷ്ണൻ വേവലാതിയോടെ ചോദിച്ചു”

 

“. നമ്മുടെ വിശ്വൻ പോയെടാ മുകളിൽ നിന്നും താഴോട്ട് വീണ് ദാ അവിടെ കിടക്കുന്നു”

 

” എനിക്ക് വയ്യെടാ എന്റെ കൈകാലുകൾ തളരുന്നു അത്രയും  പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു നരേന്ദ്രൻ നിലത്തേക്ക് വീണു.”