തെറ്റുകാരി 22

കോളേജിൽ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങിയ സമയത്താണ് പാർവതി വേണുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്, നാട്ടിലെ തേങ്ങാവെട്ടുകാരൻ പരമുവിന്റെ മകൻ. അവർ ഒരേ കോളേജിലാണ് പഠിച്ചിരുന്നത്, അവളുടെ സീനിയർ ആയിരുന്നു വേണു. വേണുവിന്റെ കവിത എഴുത്ത് കോളേജിൽ വേണുവിനെ പ്രശസ്തനാക്കിയിരുന്നു. പാർവതിയുടെ കൂടെപഠിക്കുന്നവരിൽ പലരും വേണുവിന്റെ ആരാധകരായിരുന്നു, അതുകൊണ്ടുതന്നേ വേണുവിന്റെ നാട്ടുകാരിയാണ് പാർവതി എന്നതിൽ അവൾ വളരെ അഭിമാനിച്ചിരുന്നു.

കോളേജിൽ കലോത്സവം നടക്കുന്ന സമയം. പതിവുപോലെ വേണുവിന്റെ ഒരു കവിതയുമുണ്ടായിരുന്നു..

പ്രിയേ, പ്രണയമെന്ന
നീര് ഞാനും അറിയുന്നു
അതിൻ മാധുര്യവും കയ്പ്പും,
നീയാം തരുണിയെ
കണ്ടില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ
ഞാൻ എന്നേ ഒരു
പാഴ്മരമായ് മാറിയേനെ
ഇതുവരെ കണ്ട പൂവുകളിൽ
അതിൻ നിറവും മണവും മാത്രം
അറിഞ്ഞിരുന്ന ഞാൻ
ഇന്നാദ്യമായ് അതിൻ സൗന്ദര്യം
നിന്നിൽ കണ്ടത്ഭുതപ്പെട്ടു
ഒരു പൂവിനോളം നൈർമ്മല്യമായവളെ
നിനക്കടിമയായ് കഴിയുവാൻ ഞാൻ അതിയായ്
ആഗ്രഹിക്കുന്നു പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു
എന്തിനു വേണ്ടിയെന്നറിയാതെ
ജീവിതം വെറുതെ
തള്ളിനീക്കുകയേ
നിവൃത്തിയുണ്ടാവുകയായിരുന്നുള്ളൂ
പ്രിയേ, മരണത്തിലും
എൻ കണ്ണുകളിൽ നിന്നെ കണ്ടുകൊണ്ടു
എനിക്ക് മരിക്കണം
എൻ ആദ്യവസന്തവും
അവസാന തുടിപ്പും നീ തന്നെ