കൃഷ്ണവേണി IX[രാഗേന്ദു] 1629

എന്നെ കണ്ടതും അദ്ദേഹം അടുത്ത് വന്നു..

“മോനെ.. എൻ്റെ മോൾ.. രക്ഷപ്പെടുമോ എന്ന് സംശയം ആണെന്ന ഡോക്ടർ പറയുന്നത്.. ആരും ഇല്ല ഞങ്ങൾക്ക്..”

അദ്ദേഹം പൊട്ടി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എൻ്റെ കൈ പിടിച്ചു പറഞ്ഞു.. ചുറ്റുമുള്ളവർ എന്നെ നോക്കി.. എനിക്ക് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു..

” സമാധാനിക്കു.. പിന്നെ പോലീസ് പ്രതിയെ പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്.. അവൾക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കല്ല .. ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്കാം..”

ഞാൻ അദ്ദേഹത്തെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.. അദ്ദേഹം കൂടുതൽ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.. ഞാനും.. ഞാൻ കുറച്ച് അങ്ങോട്ട് നീങ്ങി നിന്നു..

ലിനു എൻ്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..

“അവനെ പോലീസ് അറസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.. ഇനി അവൻ എണീറ്റ് നടക്കാൻ കുറച്ച് ബുദ്ധിമുട്ടും..”

“അത് അറിഞ്ഞു.. പ്രിൻസിപ്പൽ പറഞ്ഞു.. അല്ല ആര ഈ അവൻ?..

“ഹരി.. അവന ചെയ്തത്.. ഇനി അവൻ്റെ ശല്യം അവൾക്ക് ഉണ്ടാവില്ല..”

അതുപറഞ്ഞപ്പോൾ അവനെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.. മുഖത്ത് ഒരു വന്യമായ ചിരി..

“നി ആണോ അത് ചെയ്തത് ലീ..”

ഞാൻ ഒരു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു..

“ഞാനോ.. ഞ..ഞാനൊന്നും അല്ല..”

അവൻ പരുങ്ങി..

“നിൻ്റെ മുഖം അങ്ങനെ പറയുന്നു..ഇത് നി ഇന്നലെ ഇട്ട ഷർട്ട് അല്ലേ.. ധ ഇത് എങ്ങനെ പറ്റിയതാ.. കീറിയത് ഇട്ട് നി കോളേജിൽ വരില്ല.. വെൽ ഡ്രസ്ഡ് ആയെ ഞാൻ നിന്നെ ഇതുവരെ കണ്ടട്ടുള്ളു..

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..മുഖത്ത് പോലും നോക്കാതെ.. ഒന്നും പറയാതെ പുറത്തേക്ക് പോയി..

രേവതി എൻ്റെ എടുത്ത് വന്നു..

“എനിക്കും അവനെ സംശയം ഉണ്ട്.. കാരണം അവൾക്ക് വേണ്ടി അവൻ എന്തും ചെയ്യും.. ”

“മ്മ്മ..”

ഞാൻ പ്രിൻസി നിൽകുന്ന അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി..അവർ കൃഷ്ണയുടെ വീട്ടുകാരോട് സമാധാനം ആയി ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.. പെട്ടന്ന് ആണ് നഴ്സ് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയത്..
എല്ലാവരും അവരെ നോക്കി..