കറുത്ത ഇരുൾ [മാലാഖയെ പ്രണയിച്ച ജിന്ന്] 161

കറുത്ത കുട്ടി ശകുനമാണെന്നത് പോലെ. എന്ത് കൊണ്ടോ, കടം കയറി അച്ഛന്റെ ബിസിനസ്‌ തകർന്നു. ആരോ പറഞ്ഞു കേട്ട് അച്ഛൻ ഞാൻ ഒരു ശകുനമാണെന്ന് തീർത്തും വിശ്വസിച്ചു.  ആ സമയം ജനിച്ചത് എന്റെ കുറ്റം അല്ലല്ലോ….

അന്ന് മുതൽ ഞാൻ ഒരു വെറുക്കപ്പെട്ടവനായി  വീട്ടുകാരുടെയും നാട്ടുകാരുടെയും മുന്നിൽ വളർന്നു.
ദേഷ്യം കൂടുമ്പോൾ അച്ഛൻ എന്നെ തല്ലുന്നത് പതിവായി. വളരുന്നതിനനുസരിച്ചു തല്ലിന്റെയും കുത്ത് വാക്കുകളുടെയും എണ്ണം കൂടുക എല്ലാതെ കുറഞ്ഞില്ല.

ദൈവം എനിക്ക് ഒരു കുറവ് തന്നെങ്കിലും , അതിലും വലിയ കഴിവ് എനിക്ക് നൽകിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
എന്ത് കാര്യം കേട്ടാലും, പഠിച്ചാലും അത് എന്റെ മനസ്സിൽ അത്രയ്ക്ക് ഉറച്ചിട്ടുണ്ടാവും.

എന്റെ കൂടെ നടന്നാൽ എന്തെങ്കിലും തങ്ങളുടെ കുട്ടിക്ക് പറ്റുമെന്ന് പേടിച്ചു ആരും അവരുടെ മക്കളെ എന്റെ കൂടെ കളിക്കാൻ പോലും വിടില്ലായിരുന്നു.
എന്തിന്  പറയുന്നു,സ്വന്തം ചേട്ടനും അനിയത്തിയും പോലും എന്നെ കാണുമ്പോൾ അകന്ന് മാറാറാണ് പതിവ്.

അച്ഛൻ പണ്ടേ എന്നെ ഒരു ശത്രുവിനെ പോലെ ആണ് കാണൽ.
ആകെ അൽപ്പമെങ്കിലും സ്നേഹവും സ്വാന്തനവും കിട്ടുന്നത് അമ്മയുടെ അടുത്ത് നിന്നാണ്.

_____________________________________

ഈശ്വരാ എന്നെ കാണാതെ നോക്കണേ….

” വാ…. അച്ഛൻ പോയി.

ഹും!

ഞാൻ കള്ളനൊന്നും അല്ലാട്ടോ…. രാവിലെ എന്നെ കാണുന്നത് തന്നെ അച്ഛന് ദേഷ്യമാണ്.
എന്നെ കണ്ടാൽ ആ ദിവസം തന്നെ നശിച്ചു എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ആളാണ് മൂപ്പർ.

“വേഗം ചായ താ അമ്മേ… ഇന്നെന്താ അച്ഛൻ ലേറ്റ് ആയെ.

“അച്ഛന് ഇന്ന്  ആരെയോ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു രാവിലെ പോയതാ.  വന്നപ്പോൾ ലേറ്റ് ആയി.

” വിശക്കുന്നു… ഇന്നലെ രാത്രി ഒന്നും മര്യാദയ്ക്ക് കഴിക്കാൻ പറ്റീല..

“എന്തിനാ മോനെ നീ ഇങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നെ,
അമ്മയ്ക്ക് പറ്റുമായിരുന്നെങ്കിൽ ഈ നരകത്തീന്ന് എങ്ങനെയെങ്കിലും എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഞാൻ രക്ഷിക്കുമായിരുന്നു.

അമ്മ ഒരു വിതുമ്പലോടെ പറഞ്ഞു.

ഇത് പിന്നെ സ്ഥിരമായി കേക്കുന്നത് കൊണ്ട് എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് യാതൊന്നും തോന്നീല്ല.

ഭക്ഷണം കഴിച്ചു ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് കൈ കഴുകി.

“അമ്മേ ഞാൻ പോവാട്ടോ….

” ഈ സാധനം ഇത് വരെ പോയില്ലേ…. പണ്ടാരം. ?

നോക്കിയപ്പോൾ ഉണ്ട് അനിയത്തി മുഖം കറുപ്പിച്ചു പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്.

” ഞാൻ പൊക്കോളാം. ?

വേറെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഞാൻ നടന്നു.