ഒരു പോലീസ് സ്റ്റോറി (നൗഫു) 242

 

“ഉമ്മ ഇങ്ങൾ തന്ന പരാതിക്ക് ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ പരിഹാരം കാണുമെന്ന് പറഞ്ഞു തിരികെ പോരാൻ നേരത്തായിരുന്നു ഉമ്മ പറഞ്ഞത്..

 

മോനേ ഒരു ഗ്ലാസ് ചായകുടിചിട്ട് പോകാമെന്നത്..”

 

“ഹേയ് വേണ്ട ഉമ്മാ.. പോയിട്ട് കുറേ പണികൾ ഉണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു വിലക്കിയെങ്കിലും…

 

മോൾ ചായ എടുക്കാൻ പോയിട്ടുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞങ്ങൾ മൂന്നു പേരും അവിടെ തന്നെ നിന്നു…”

 

“ഞാൻ അവിടുത്തെ വീടുകൾ എല്ലാം ഒന്ന് കണ്ടു നോക്കി…

 

കാട്ടു മുക്ക് പോലെ ആയിരുന്നെങ്കിലും മൂന്നാൽ വീടുകൾ വാർപ്പ് ഇട്ടതും.. പിന്നെ ഉള്ള നാലഞ്ചെണ്ണം ഓടിട്ടതും ആയിരുന്നു…

 

പിന്നെ ഉള്ളത് ഓല കൊണ്ട് മറച്ച ഒരു ഷെഡ് ആയിരുന്നു..

 

അത് വിറകോ മറ്റോ ഇടുന്ന നെടുമ്പറ (ചായിപ്പ് ) ആണോ എന്ന് കരുതി നിൽക്കുമ്പോൾ അതിനുള്ളിൽ നിന്നും ഉമ്മയുടെ മകൾ ചായയുമായി വരുന്നത് കണ്ടത്…

 

ദൈവമേ…ഇവർ ഈ വീട്ടിലാണോ തന്റെ രണ്ടു മക്കളെ ഒറ്റക്കാക്കി പോകുന്നത്…

 

അതാലോചിച്ചപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മൂളി കൊണ്ട് പോയി.. “

 

“എന്റെ ഉള്ളിലെ ഞ്ഞിക്ജ്ഞാസ പോകാതെ ഞാൻ ഉമ്മയോട് ചോദിച്ചു..

 

ഉമ്മാ ഇതാണോ നിങ്ങളുടെ വീട്…”

 

“ആ ഉമ്മ എന്തു പറയണമെന്ന് അറിയാതെ കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി നിന്നു…

 

അതിൽ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു അവരുടെ നിസഹായാവസ്ഥ…”

 

“എനിക്കെന്തോ എന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു തീപ്പൊരി വീണത് പോലെ…

 

ഞാനൊക്കെ അടിച്ചുറപ്പുള്ള വീട്ടിൽ ആണെങ്കിലും പുറത്തൊരു തേങ്ങയോ മറ്റോ വീണാൽ പോലും ഭയമാണ് രാത്രി…

 

ഇതിപ്പോ നല്ലൊരു വാതിലോ…എന്തിനേറെ പറയുന്നു ഒരു മേൽക്കുര പോലും ഇല്ലാത്ത ഓല കൊണ്ട് മറച്ച ഷെഡ്…”