ഒരു പെണ്ണ് കാണൽ കഥ 27

“പ്രവാസിയാണോ എന്നാൽ ഈ വീട്ടിൽ പെണ്ണില്ല ”

പെണ്ണിന്റെ അഛന്റെ ഈ ഡയലോഗ് കേട്ട് കൂട്ടുകാര് രണ്ടും ഇരുന്ന കസേരയിൽ നിന്നും വെടികൊണ്ട പന്നിയെപ്പൊലെ ചാടിയേഴുന്നേറ്റു.

അല്ല ചേട്ടാ ഇവൻ ദുബായിൽ ഡിസൈനർ ആണ് എങ്ങനെ പോയാലും ചിലവ് എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് മാസം പത്ത് നാൽപതു രൂപ അയയ്ക്കാം പിന്നെ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും നാട്ടിൽ വരാം അതിനും പ്രശ്നം ഇല്ല.

ഡിസൈനർ അല്ല ദുബായി ഷെയ്ഖിന്റെ മാനേജർ ആണെന്ന് പറഞ്ഞാലും പ്രവാസികൾക്ക് എന്റെ മോളെ കൊടുക്കുന്നില്ല.

എന്നാൽ പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ ചേട്ടാ.

വന്ന സ്ഥിതിക്ക് ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോകാം.

ഓ വേണ്ട ചായ ഞങ്ങൾക്ക് ഹോട്ടലിൽ നിന്നും കിട്ടും അതിന് വേണ്ടിയല്ലല്ലോ ഇവിടെ വന്നത്.

എന്നാൽ പിന്നെ അങ്ങിനെയാവട്ടെ .സുമതി ചായ എടുക്കണ്ട അവർ ഇറങ്ങി.

എന്ത് മനുഷ്യനാടാ അയാള് വീട്ടിൽ വിളിച്ച് വരുത്തി ആട്ടിയിറക്കിയ പൊലെയായി.

എനിക്ക് വന്ന ദേഷ്യത്തിന് അയാളെ കാലേ വാരി ഞാൻ നിലത്ത് അടിച്ചേനെ.

ശ്ശേ മോശമായിപ്പോയി എന്തായാലും നീ വണ്ടിയെടുക്ക്.

കാറിൽ കയറുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ ചുമ്മാ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി റൂമിന്റെ ജനലഴിൽ കൂടി കരിവളയിട്ട രണ്ടു കൈകൾ മാത്രമാണ് ഞാൻ കണ്ടത്.

മുഖത്ത് ദേഷ്യവും സങ്കടവും ഒക്കെയുണ്ടെങ്കിലും ഞാനത് പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല.

ഡാ എന്നാലും അവർ കൊച്ചിനെപ്പോലും ഒന്ന് കാണിച്ച് തന്നില്ലല്ലോടാ .

നീ ഒന്ന് മിണ്ടാണ്ട് ഇരുന്നേ

ഉം. ഇനിയെങ്ങോട്ടാ പോകേണ്ടത്.

നീ നേരെ വല്ല ബാറിലേക്കും വണ്ടി തിരിക്ക് തണുത്ത ഓരോ ബിയറ് കഴിച്ചാലേ ഒന്ന് റീ ഫ്രഷ് ആവൂ