ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 36 [നൗഫു] 4666

പറയുക തന്നെ.. ഒരു ഹതഭാഗ്യനായ ഭർത്താവ്.. ഒന്നും ഏതിനും പ്രതികരിക്കാൻ ത്രാണി പോലും ഇല്ലാത്തവൻ.. അങ്ങനെ തന്നെ ആവട്ടെ.. എന്റെ മനസിൽ ആ ചിന്ത മാത്രം നിറഞ്ഞു…പൊതുവെ എല്ലാ കാര്യത്തിലും ഞാൻ എന്നെ തന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത് പോലെ തന്നെ…

“അതേ നാജി.. നിന്നോട് സ്വകാര്യമായി എന്തോ അവനു സംസാരിക്കാൻ വേണ്ടി രണ്ടു മൂന്നു മണിക്കൂര്‍ അവന്റെ റൂമിലേക്ക് പോവുകയാണെന്നു പറഞ്ഞു.. അത് കേട്ടിട്ടും ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… ഒരു വേള നിന്നെ സംരക്ഷിക്കാൻ കഴിയാത്തവൻ ആണോ ഞാൻ എന്ന് പോലും എനിക്ക് തോന്നി പോകുന്നു… ”

നാജി പതിയെ എന്റെ കൈകളിൽ വിരലുകൾ ചേർത്തു..

“ബാവു..”

അവളുടെ വിളിയിൽ എന്നോടുള്ള സ്നേഹമാണോ സഹതാപമാണോ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്…

“””നിന്നെ എനിക്കറിയാം മോനെ.. ഈ ദിവസങ്ങളിൽ നിന്നോളം ഞാൻ നോക്കി കണ്ട ആരുമില്ല.. നിന്റെ പക്വതക്കുറവായെ ഞാനതിനെ കാണുന്നുള്ളൂ.. ഇനി ഒരിക്കൽ കൂടെ നിന്റെ പെണ്ണിനെ ആരേലും അങ്ങനെ ക്ഷണിച്ചാൽ മുഖമടച്ചു മറുപടി കൊടുക്കാൻ എന്റെ ബാവുവിന് കഴിയും..