എനിക്കായ് അവസാന ഭാഗം ❤❤❤ [നൗഫു] 4140

“ഉണ്ടാവും മുത്തേ.. നിന്റെ കൂടെ നിന്റെ ചാരെ.. നിൻ നിഴലായ്…”

 

❤❤❤

 

പിറ്റേ ദിവസം, സമയം അതിന്റെ വേഗതയിൽ പതിയെ കറങ്ങി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു… എല്ലാവരും ഓരോ തിരക്കിലാണ്..

 

സത്യം പറഞ്ഞാൽ എന്റെ വിവാഹ ദിവസമായി എന്നുള്ള ബോധം ഇടക്ക് കയറി വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഞാൻ ഇടക്കിടെ അത് മറന്നു പോകുന്നുണ്ട്.. എനിക്ക് അതൊരു സാധാ ദിവസം പോലെ തോന്നുന്നു..

 

ഇടക്ക് ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും സാധനം വാങ്ങി വരാൻ അയക്കുമ്പോളാണ് പിന്നെ വിവാഹ ദിവസമാണെന്ന ബോധം വരിക.. ഇരുപത്തി മൂന്നു വയസുള്ള എനിക്ക് എവിടെ മെച്ചൂരിറ്റി… അതൊക്കെ വന്നു ചേരാൻ സമയം ആകുന്നല്ലോ ഉള്ളു…

 

ഇപ്പൊ വന്നോ എന്നാണോ, ഇല്ലട്ടോ ഇപ്പോഴും മൂപര് എന്റെ അടുത്തില്ല…!!!

 

വീട്ടിലുള്ളവരുടെ കളിചിരികൾക്കിടയിലൂടെ ആ ദിവസം മെല്ലെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു…

 

“ടാ… നൗഫു… പോത്ത് എവിടെ…”

 

“പോത്ത് ഹസ്സനിക്കയുടെ വീട്ടിലാണ്.. അവിടെ വെച്ചാണ് അറവ്.. നമുക്ക് ഒരു രണ്ട് മണിക്ക് പോയി കൊണ്ട് വരാം..”

ഞാൻ അത് ചോദിച്ച എന്റെ കൂട്ടുകാരനോടായി പറഞ്ഞു…

 

നാളെ പോത്ത് ബിരിയാണി ആണുട്ടോ.. നല്ല ഇളയ ഒരു പോത്തിനെ കിട്ടി.. അത് കൊണ്ട് തന്നെ കോഴിയെ ഒഴിവാക്കി നമ്മൾ പോത്തിന്റെ കൂടെ കൂടി…

 

സൂര്യൻ പതിയെ പടിഞ്ഞാറൻ ചക്രവാളത്തിലേക് ഒഴുകി മറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…തൊട്ടടുത്തുള്ള അമ്പലത്തിൽ നിന്നും വൈകുന്നേരം ഉയർന്നു കേൾക്കാരുള്ള ഭക്തിഗാനം ഒഴുകി വരുന്നുണ്ട്…

 

കുറച്ചു സമയങ്ങൾക് ശേഷം ആ ഭക്തി ഗാനം നിലച്ചു.. ഉടനെ തന്നെ അടുത്തുള്ള പള്ളിയിൽ നിന്നും മഗ്‌രിബ് ബാങ്ക് ( രാത്രിയുടെ തുടക്കത്തിലുള്ള ബാങ്ക് ) വിളിച്ചു തുടങ്ങി…

 

ഞാൻ പെട്ടന്ന് പള്ളിയിലേക്കു പോയി നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞു വന്നു..