ആയിഷ ❤❤❤ [നൗഫു] 3605

എത്ര സമയം അവിടെ ഇരുന്നെന്നു അറിയില്ല..

 

“അക്ബർ…”

 

ഡോക്ടർ ഹരീഷ് വന്നു വിളിച്ച സമയമാണ് അക്ബർ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്…

 

“ഡോക്ടർ എന്റെ ഭാര്യ…”

 

“മിസ്റ്റർ അക്ബർ.. നമുക്ക് കേബിനിൽ ഇരിക്കാം…”

 

ഡോക്ടറുടെ മുഖത്തു വിരിയുന്ന ഭാവം തനിക് ഒട്ടും അനുകൂലമല്ലന്ന ഉത്തമ ബോധ്യത്തോടെ തന്നെ അക്ബർ ഡോക്ടറുടെ പിറകെ മുറിയിലേക് നടന്നു..

 

❤️❤️❤️

 

“ഇക്കാ, ഞാൻ ഒന്ന് ചോദിച്ചോട്ടെ,..”

 

“ഹ്മ്മ്…”

 

“ഇക്കാക് ഞാൻ ഇല്ലാതെ ജീവിക്കാൻ പറ്റുമോ..”

 

അക്ബർ അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ടു കുറച്ച് നിമിഷം എന്ത് പറയണമെന്ന് അറിയാതെ നിന്നു… ജീവിതത്തിൽ ആദ്യം താൻ തന്നെ ആകും യാത്രയാകുക എന്നുള്ള ഉറച്ച വിശ്വസം അതായിരുന്നു ആയിഷ ഇല്ലാത്ത ഒരു നേരത്തെ കുറിച്ച് എന്നെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്നതിൽ നിന്നും എന്റെ മനസിനെ പിറകിലേക് വലിച്ചത്…പക്ഷെ ഇപ്പൊ എന്ത് ഉത്തരം നൽകും..

 

ആയിഷ യെ തോളോട് ചേർത്ത് നിർത്തി മുകളിലേക്ക് തന്റെ കണ്ണുകളെ പായിച്ചു കൊണ്ട് അക്ബർ പറഞ്ഞു..

 

“നീ എന്റെ കൂടെ ഇല്ലാതെ ആകുന്ന ദിവസം, എന്റെ പേരും ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്നും മായിക്കപ്പെടും..”

 

“അപ്പൊ ഇക്ക, ആത്മഹത്യ ചെയ്യുമോ…”

 

“പോടീ, ബുദുസെ.. നിന്റെ ആത്മാവിനെ പിടിച്ച മാലാഖ തന്നെ എന്റെയും പിടിച്ചു നിന്റെ കൂടെ കൊണ്ട് പോകും…നിന്റെ ഉള്ളിലെ ഹൃദയമാണ് പെണ്ണെ എന്റെ ജീവൻ നിലനിർത്തുന്നത്…”

 

❤️❤️❤️

 

“അക്ബർ…”