ആയിഷ ❤❤❤ [നൗഫു] 4032

“ഇക്കാ, പോയത് എല്ലാം പോകട്ടെ.. പക്ഷെ ഈ മഹർ ഞാൻ മരിക്കുന്ന സമയം എന്റെ കഴുത്തിൽ വേണമെന്ന് എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹമാണ്.. ഇത് എനിക്ക് തിരിച്ചു വേണം… അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒലിക്കുന്ന കണ്ണ് നീർ പോലും എന്നോട് അന്ന് സംസാരിച്ചിരുന്നു…”

 

❤❤❤

 

മൂന്നു കൊല്ലം, മൂന്നേ മൂന്നു കൊല്ലം കൊണ്ട്.. അക്ബർ ആ നഗരത്തിൽ അക്ബർ ഹാജി ആയി മാറി.. തൊട്ടതെല്ലാം പൊന്നാക്കി മാറ്റിയ ബിസ്സിനെസ്സ് മാഗ്നെറ്റ്.. വരുമാനം കുന്ന് കൂടിയ ദിവസങ്ങളിൽ പോലും വീട്ടിൽ നിന്നും ഒരു ദിവസം പോലും അക്ബർ മാറി നിന്നിട്ടില്ല…

 

ആയിഷു അവളായി രുന്നു അക്ബറിന്റെ ജീവ വായു…

 

❤❤❤

 

“ഹലോ…”

 

“ഉമ്മാ .…”

 

“അക്കു.. നി പെട്ടന്ന് നാഷണൽ ഹോസ്പിറ്റലിലേക് വരണം…”

 

“എന്താണുമ്മ..”

 

“ഒന്നുമില്ല മോനെ നി പെട്ടെന്നൊന്നു വാ…”

 

ഉമ്മയുടെ വിറയലോടെ ഉള്ള ശബ്‌ദം അക്ബറിന്റെ മനസ്സിൽ ഭയം നിറച്ചു..

 

“ഉമ്മാ…”

 

അക്ബറിന്റെ വിളിയിൽ, അപ്പുറത്തു നിന്നും ആയിഷു എന്നുള്ള ഒരു പേരും.. കൂടെ ഒരു തേങ്ങൽ മാത്രം അവസാനമായി കേട്ടു കൊണ്ട് അവസാനിച്ചു…

 

തിരികെ വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ട്.. അക്ബർ വളരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ തന്റെ കാറിൽ ഹോസ്പിറ്റൽ ലക്ഷ്യമാക്കി പാഞ്ഞു..

 

തന്നെ അറിയുന്നവരും, അയൽവാസികളും ബന്ധുക്കളുമായി ആ ആശുപത്രിയിടെ മുറ്റം നിറഞ്ഞിരുന്നു.. മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തിന്റെ താളം അക്ബറിന് നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നതിലും വേഗത്തിൽ ഓടുവാനായി തുടങ്ങി…