ആയിഷ

Aayisha

Author : നൗഫു ❤

 

 

“ഇക്കാ , എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത്… എന്നെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് വന്നത് മുഖം നോക്കി ഇരിക്കാനാണോ…”

 

“ആയിഷാ , നിനക്ക് ഈ സ്ഥലം ഓർമ്മയുണ്ടോ…’

 

“പിന്നെ, ഞാൻ ഓർക്കാതെ ഇരിക്കുമോ… ഇരുപത്തി മൂന്നു വർഷങ്ങൾക് മുമ്പ് ഞാൻ ഇക്കാ ന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വീട്ടിലേക് കയറി വന്നപ്പോൾ, എന്നെ ആദ്യമായി കൊണ്ട് വന്നു അസ്തമയ സൂര്യനെ കാണിച്ചു തന്ന സ്ഥലം,.. ഞാൻ ഇന്നും അതെല്ലാം വെക്തമായി തന്നെ ഓർക്കുന്നുണ്ട്ട്ടോ, അല്ല ഇക്കാ എന്താ ഇപോ അതൊക്കെ ഓർത്തിരിക്കുന്നത്..”

 

“ഒന്നുമില്ല ആയിഷാ , വെറുതെ ഒരു മോഹം.. ആ ദിവസങ്ങളിലേക് ഒന്ന് തിരിച്ചു പോയിരുന്നെങ്കിലെന്ന്…”

 

“കൊള്ളാല്ലോ, മനസിലിരിപ്പ്, വയസ്സ് അൻപതു കഴിഞ്ഞു എന്നിട്ടും യുവ കോമളനണെന്നാണ് മനസ്സിൽ…”

 

“ശരീരത്തിനല്ലേ ആയിഷാ ചുളിവ് വീണത് മനസ്സിനല്ലല്ലോ…”

 

“ഇക്കാന്റെ മനസ് ഇപ്പോഴും ചെറുപ്പമാണോ…”

 

“ഇന്നലെ വരെ ആയിരുന്നു.. ഇന്നിപ്പോ???”

 

 

❤❤❤

 

“ആയിഷു,”

 

“എന്താ ഇക്കാ…”

 

“നി എവിടെ പെണ്ണെ…”

 

“ഞാൻ ഈ ചോറും കൂട്ടാനും ഒന്ന് വെക്കട്ടെ, ഇല്ലേൽ ഉച്ചക്ക് നമ്മള് വായു മുണുങ്ങേണ്ടി വരും… ഒന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് വന്നു കൂടെ ഇങ്ങക്ക്.. ഇതിപ്പോ സർപ്രൈസ് തന്ന് വന്നതല്ലേ അവിടെ ഇരിക്ക്…”

 

“നി ഒന്ന് ഇവിടെ വാ പെണ്ണെ..”

 

“ഇക്കാ, ഉമ്മയുണ്ട് അപ്പുറത്തെ…”

 

“പോടീ, ഉമ്മ ജാനകിഏട്ടത്തിയുടെ വീട്ടിലേക് പോയി…”

 

“ഹ്മ്മ് ഹ്മ്മ് ഞാൻ വരില്ല..”

 

“നി വരുന്നുണ്ടോ, ഇല്ലേ ഞാൻ ഇപ്പം പോകും തിരിച് സൗദിയിലേക്കു..”