അപൂർവരാഗം I [രാഗേന്ദു] 698

“ഡാ ഏതോ ഒരു ബാംഗ്ലൂർ അഡ്രസ്സ് അത് അവളുടെ ആണെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു പറയാൻ എങ്ങനെ സാധിക്കും.. ഇനി അവൾ ആണങ്കിൽ തന്നെ ചെയ്ത ആൾ തന്നെ അഡ്രസ്സും വയ്‌ക്കുമോ.. എനിക്ക് എന്തോ പോലെ ശിവ..നി എന്തോ കോഴപ്പത്തിൽ ചെന്ന് ചാടുന്ന പോലെ തോന്നുന്നു.. ഒന്നും കൂടി ആലോചിച്ചിട്ട് പോരെ..അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട നമ്മുക്ക് ഒരുമിച്ചുപോകാം..”

അവൻ അത് പറഞ്ഞു വണ്ടിയുടെ ബാക്കിൽ കയറാൻ തുടങ്ങിയതും ഞാൻ അവനെ തടഞ്ഞു ബൈക്കിന്റെ ചാവി അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും തട്ടി എടുത്തു അവനെ തുറിച്ചു നോക്കി.. ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു..

“ഡാ.!!”

അവൻ പുറകിൽ നിന്നും വിളിച്ചു എങ്കിലും ഞാൻ കേൾക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ വണ്ടി മുൻപോട്ട് എടുത്തു.. നേരെ ബാംഗ്ലൂർക്ക്..

ഇടുക്കിയിൽ നിന്നും ബാംഗ്ലൂർക്ക് തമിഴ്നാട്‌ കയറി കമ്പം തേനി ഡിണ്ടികൾ പോയാൽ അവിടെ നിന്നും നാമക്കൽ എത്താം..അവിടെ എത്തിയാൽ പിന്നെ എളുപ്പം ബാംഗ്ലൂർ എത്താം..

മനസ് മരവിച്ച അവസ്ഥ..ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം മനസിൽ തെളിഞ്ഞു വരുന്നു.. ദേഷ്യം ഇരട്ടിച്ചു വണ്ടിയുടെ വേഗത കൂടി .. രാത്രി യാത്ര അയത്കൊണ്ട് വഴിയിൽ തിരക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടില്ല..

ഇടയിൽ മൊബൈൽ റിങ് ചെയ്തുയെങ്കിലും അത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ വണ്ടി മുൻപോട്ട് ഓടിച്ചു.

ഒരു വൈകുന്നേരത്തോടെ ഞാൻ ബാംഗ്ലൂർ എത്തി..വീണ്ടും ഫോണ് റിങ് ചെയ്തു നോക്കിക്കിയപ്പോൾ അമ്മയാണ്.. എടുക്കാതെ ഇരിക്കാൻ മനസ് അനുവദിച്ചില്ല..വണ്ടി സൈഡിൽ നിർത്തി.. എടുത്തു.

” നി എവിടെയാ.. എത്ര നേരായി വിളിക്കുന്നു.. മനുഷ്യനെ തീ തീറ്റിച്ചല്ലോഡാ..”

ദേഷ്യത്തോടെ ആണ് അത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും ആ മനസ് എന്നെയോർത്തുള്ള സങ്കടമാണെന് എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.