അപൂർവരാഗം I [രാഗേന്ദു] 698

” അതേടാ ഇങ്ങനെ പോയാലെ ആ യക്ഷി കാരണം എനിക്ക് അതും പിടിക്കും..
എന്റെ സമാധാനം കളഞ്ഞ അവളെ ഞാൻ വെറുതെ വിടില്ല.. നി മാറ്..”

ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു..

“ഡാ..നി എന്ത് ഉദ്ദേശിച്ചാണ്..സമാധാനപ്പെട്.. നമ്മുക്ക് പരിഹാരം ഉണ്ടാക്കാന്നെ.. ”

“ഒരു പരിഹാരവും ഇല്ല വിനു.. എല്ലാം അറിയുന്ന നി പോലും എന്നെ അവിശ്വസിച്ചില്ലേ അതും എവിടെ നിന്നോ ഒരാൾ കുറച്ചു ഫോട്ടോസ് കാണിച്ചപ്പോൾ…”

അവൻ തല താഴ്ത്തി എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ.

ഡാ അത്..

“വേണ്ട ഒന്നും കേൾക്കേണ്ട.. ഇത് ഒരുപാട് അതിരു കടന്നു വിനു.. വയ്യ..ഇത് വെറുതെ വിടാൻ ആവില്ല..പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് മാത്രം അല്ല ഈ നാണവും മാനവും ഉള്ളത്. അണുങ്ങൾക്കും ഉണ്ട്. അവൾ ഇന്ന് ചെയ്തത് അത് എനിക്ക് മറക്കാൻ സാധിക്കില്ല.. ഇന്ന് രണ്ടിൽ ഒന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടെ ഉള്ളു. ഒന്നുങ്കിൽ ഞാൻ അല്ലെങ്കിൽ അവൾ..”

ഞാൻ വിറച്ചുകൊണ്ട് അവനോട് പറഞ്ഞു അവിടുന്ന് നടന്നു.. ദേഷ്യവും സങ്കടവും അവളോട് അടങ്ങാത്ത പകയും ആയിരുന്നു മനസിൽ.

“ഡാ ഒന്ന് നിക്ക് അബദ്ധം ഒന്നും കാണിക്കല്ലേ.നിന്റെ വീട്ടുകാരെ ഓർത്തെങ്കിലും..”

അവൻ അതുപറഞ്ഞു എങ്കിലും ഞാൻ അത് കേൾക്കാതെ മുൻപോട്ട് നടന്നു..

അച്ഛൻ ചാരുകസേരയിൽ തല കുമ്പിട്ട് ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.. പാവം ഇതിനു മുൻപ് ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥ ആ മനുഷ്യന് ഉണ്ടായിട്ടില്ല.. പണം കുറവാണെങ്കിലും കുറച്ചു അഭിമാനം ഉണ്ടായത് അത് ഇന്ന് പോയി.. അതും ഞാൻ കാരണം..

അമ്മെയും അനിയത്തിയും അവിടെ എങ്ങും ഇല്ല.. നാണക്കേട് കൊണ്ട് മുറിയിൽ ആയിരിക്കാം..