അപൂർവരാഗം I [രാഗേന്ദു] 698

വലത് വശത്ത് കുറെ മുറികൾ എല്ലാം മുറിയിൽ ഞാൻ കയറി ഇറങ്ങി.. അവളെ എങ്ങും കണ്ടില്ല.. ഇത്രേം വലിയ കൊട്ടാരത്തിൽ ഈ പെണ്ണിനെ ഇവിടെ പോയി കണ്ടുപിടിക്കും എന്ന് ഞാൻ ചിന്തിച്ചു..

“ഇനി അയാൾ പറഞ്ഞത് സത്യം ആവുമോ…ഇവിടെ ആരും ഇല്ലേ..?.. അല്ല ഇനി വിനു പറഞ്ഞതുപോലെ ഇത് അവളുടെ അഡ്രസ് തന്നെ ആണെന്ന് ഉറപൊന്നും ഇല്ല.. ഈശ്വര!!..ഈ സംഭവങ്ങളുടെ ഒക്കെ പിന്നിൽ അവൾ ആണെന്ന ഉറപ്പിൽ ആണ് ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ടത്..ഇനി ഇത് അവൾ അല്ലെ!”

ഒരു നൂറായിരം ചോദ്യങ്ങൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ മുള പൊട്ടി..

ചിന്തിച്ചു നിന്ന ആ ഞൊടിയിൽ തലയിൽ എന്തോ മിന്നൽ പോലെപാഞ്ഞു..

“ആആഹ്.”

വേദന കൊണ്ട് ഞാൻ അലറി.. തല പൊട്ടി പൊളിയുന്ന വേദന..എന്തോ ചിന്നി ചിതറി വീഴുന്ന ശബ്ദവും.. ഞാൻ നിലത്തേക്ക് വീണു…കാഴ്ച മങ്ങി കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു പോകുംപോലെ.. കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി.. ആരോ മുൻപിൽ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു.. മുഖം വ്യക്തമല്ല.. കണ്ണുകൾ ചിമ്മി ആരെന്ന് അറിയാൻ ഒരു പാഴ് ശ്രമം നടത്തി.. അപ്പോഴേക്കും കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് കയറിയിരുന്നു. എന്റെ ബോധം പൂർണമായും മറഞ്ഞു..

**

കണ്ണുകൾ വലിച്ച് തുറന്നു.. നോക്കിയപ്പോൾ  കട്ടിലിലാണ്..ചുറ്റും നോക്കി അരണ്ട വെളിച്ചം. തലക്ക് വല്ലാത്ത ഭാരവും വേദനയും.
എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോളാണ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് കൈ അനക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.. വലിച്ചു നോക്കി..ഇല്ല പറ്റുന്നില്ല.. ഞാൻ തല ചരിച്ചു നോക്കി.. കൈ രണ്ടും വിലങ് വച്ചു കട്ടിലിന്റെ പിടിയിൽ ബന്ധിച്ചിരിക്കുന്നു.. എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി..

“ദൈവമേ..!!”

വായിൽ അതാണ് ആദ്യം വന്നത്. എന്താ സംഭവിച്ചത് എന്ന് ഒരു ഓർമയും ഇല്ല.. ഇത് ആരാ എന്നെ??..ചിന്തിച്ചിട്ട് തല പെരുകുന്ന പോലെ..