അപരാജിതൻ -48 5624

ഉള്ളിലേക്കു കയറാൻ നേരം കവാടത്തിലെ കങ്കാണി കാവൽക്കാർ അവരെ തടഞ്ഞു.

മുത്തശ്ശനും ശങ്കരനും ധരിച്ചിരുന്ന ശിവശൈലത്തെ ശിവാംശികളുടെ വേഷം അവർക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.

അവരുടെ കൂടെയുള്ളയൊരുവൻ കുട്ടിശങ്കരനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.

ചുങ്കക്കാരൻ സരളപ്പൻ തമ്പി, ആ കവാടത്തിലെ പ്രധാന ചുങ്കപ്പിരിവുകാര൯.

“എടാ നീയാ കണ്ണുപൊട്ടിയുടെ കൂടെയുള്ള ചെറുക്കനല്ലേ,,,,നിന്നെയല്ലേ തിമ്മയ്യ മുതലാളി  അടിച്ചു കൈയ്യൊടിച്ചത്”

പേടിയോടെ കുട്ടിശങ്കരൻ വലം കൈ മടക്കി നെഞ്ചിൽ പിടിച്ചു തലയാട്ടി.

“നിന്നെ മേലിലീ ചന്തയിൽ കാണരുതെന്ന് മുതലാളി, പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലെടാ,,പട്ടിപെഴച്ചവനെ” അയാൾ ദേഷ്യത്തോടെ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു.

കുട്ടിശങ്കരൻ പേടിച്ചു വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.

“ഇറങ്ങിപ്പോടാ,,ചണ്ടാലനായെ,,,” അയാൾ അവനെ അടിക്കാനായി കൈയോങ്ങി.

ഭയന്ന് വിറച്ചു കുട്ടിശങ്കരൻ പിന്നേക്ക് നീങ്ങി,

സ്വാമി മുത്തശ്ശൻ , അവനെ തന്റെ ദേഹത്തോട് ചേർത്തു.

@@@@@@

“നമസ്കാരം മൊയ്‌ലാളീ ”

ആ വിളികേട്ടു സുഖിച്ചയാൾ ഇടത്തേക്ക് നോക്കി.

നല്ല തണ്ടും തടിയും ഉള്ള ഒരുത്തൻ കൈകൂപ്പി നടു വളഞ്ഞു ഭയഭക്തി ബഹുമാനത്തോടെ കുമ്പിട്ട് തനിക്ക് വണക്കം നൽകുന്നു.

അവന്റെ ആ മാറ്റം കണ്ടു വൈദ്യർ മുത്തശ്ശനും കുട്ടിശങ്കരനും അമ്പരന്നു. .

നിന്ന നിൽപ്പിൽ ആദി നിലത്തു കുന്തുകാലിൽ ഇരുന്നു , അയാളുടെ ഇരുപാദങ്ങളും തൊട്ടുനെറ്റിയിൽ വെച്ചു പാദങ്ങളിൽ അമർത്തിത്തടവി, മേലേക്ക് നോക്കി അതീവവിനയത്തോടെയും ഭവ്യതയോടെയും പല്ലെല്ലാം പുറത്തു കാണിച്ചു പൊട്ടൻ ചിരി ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു.

“മൊയ്ലാളി,,,കനിയണം,,”വീണ്ടും അയാളുടെ കാൽ തൊട്ടു തൊഴുതു.

“നീയാരാടാ,,,?” ചുങ്കക്കാരൻ സരളപ്പൻ അവനോട് ചോദിച്ചു.

“ഞാൻ എണീറ്റോട്ടെ,, മൊയ്ലാളി” അവൻ അനുവാദം ചോദിച്ചു.

“ഹ്മ്മ് ,,,,” ഒരു മൂളലോടെ അനുവാദം നൽകിയപ്പോൾ അവൻ ചാടി എണീറ്റു കൈകൂപ്പി നിന്നു.

“നീയാള് കൊള്ളാമല്ലോടാ,,നിന്റെ പേരെന്താ , നീയെവിടെത്തെയാ?”

കൈകൂപ്പി ബഹുമാനം കൂറി നിൽക്കുന്ന അവനോടു ചുങ്കക്കാരൻ സരളപ്പൻ ചോദിച്ചു.

“പോങ്ങനാ മൊയ്ലാളി” അവൻ മറുപടി നൽകി

“പോങ്ങനോ?”