അഗർത്ത 4 [ A SON RISES! ] ︋︋︋{ ✰ʂ︋︋︋︋︋เɖɦ✰ } 295

. ഞാൻ അവളെ നോക്കി….. ഒരു ഭാവമാറ്റവും ഇല്ലാതെയാണ് അവൾ നിൽക്കുന്നത്… അവൾ എന്നെയും കൊണ്ട് അതിനുള്ളിലേക്ക് കടന്നു…,.,,,,,

ചുവന്ന ഗുഹയിൽ എത്തിയത് പോലെ……,,, കുറച്ചു കൂടി മുന്നോട്ട് നടന്നു…,.,, അതിനുള്ളിൽ നിന്ന് പുറത്ത് കടക്കാനായി…,,, എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് മിത്രയും…,.,,,

പെട്ടന്ന് ആരോ തള്ളി ഇട്ടത് പോലെ മുന്നിലേക്ക് പോയി…,.,,, ഭാഗ്യത്തിനു വീണില്ല…,,,, ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോൾ ആണ്… ഞാൻ എന്റെ നാട്ടിൽ ആണ് നിൽക്കുന്നത്….,,,,,

അധികം ആരും വരാത്ത പാടത്തിന്റെ ഭാഗം……. നടുവിൽ പടമാണെങ്കിൽ അതിന്റെ ഒരു ഭാഗത്ത്‌ കൂടി ചെറിയ തോട് ഒഴുക്കുന്നു…,.,,,,

, കുറച്ചു മുന്നോട്ട് പോയാൽ ഈ ചെറിയ തോട് മറു ഭാഗത്ത്‌ നിന്നു വരുന്ന വലിയ തൊട്ടിലേക്ക് ചേരും……,,, പിന്നെ കവുങ്ങിൻ തോട്ടവും വാഴയും മറ്റും അവിടെയുണ്ട്…,.,,,,

എനിക്ക് എന്തോ ഒരു സന്തോഷം തോന്നി…,.,.,,, പെട്ടന്ന് മിത്ര എന്റെ കൈവിട്ട് പോകാൻ തുനിഞ്ഞതും ഞാൻ അവളെ എന്റെ മുന്നിലേക്ക് വലിച്ചു അടുപ്പിച്ചു…,,,, അവൾ ഞെട്ടലോടെ എന്നെ നോക്കി…,..,,,

നീ എന്താ ഒന്നും പറയാതെ പോകുന്നെ…,.,,,,

അവളുടെ മുഖത്ത് മുഖം അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…,,,,

അവൾ ആകെ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…,.,,,

എനിക്ക് പോകണം എന്നെ വിട്..,..,.,,.

നീ പറാ എന്നോട് എന്ത് മിണ്ടാത്തത് എന്തിനാ എന്നോട് ദേഷ്യം….,,,,,

ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..,.,,, അവൾ താഴ്ത്തി പിടിച്ചിരുന്ന തലയുയർത്തി….ആ നീല കണ്ണുകൾ അതിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു പോയി…,.,,,,

എനിക്ക് ദേഷ്യമൊന്നുമില്ല…….,,,

കാറ്റ് അടിക്കുന്നത് പോലെയായിരുന്നു അവളുടെ ശബ്ദം…..,,,അവളുടെ നിശ്വാസം എന്റെ മുഖത്ത് അടിച്ചു…,.,.,

പിന്നെ…,.,,എന്നോട് കാണിച്ചതൊക്കെയോ….,,,

ആ…അത്…,,, അവൾ തപ്പിപിടിച്ചു പറഞ്ഞു തല താഴ്ത്തിയതും ഞാൻ താടിയിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ തലയുയർത്തി…,.,,,

തല താഴ്ത്താതെ മുഖത്ത് നോക്ക്..,.,,,,

അവൾ എന്റെ കണ്ണിലേക്കു തന്നെ നോക്കി…,.,,, ആ കണ്ണുകൾ എന്നെ തളർത്തുന്ന പോലെ..,.,..,,

പറാ….,,, ഞാൻ വീണ്ടും അവളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു..,..,,.,

അത് എന്തോ ഒന്ന് എൻ്റെ ഉള്ളിൽ നിങ്ങളെ കാണുബോൾ തോന്നുന്നു….എന്താണെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല…. അത് മറച്ചു പിടിക്കാനാണ് ദേഷ്യം കാണിച്ചത്…,.,.,,

അത് പറയുമ്പോൾ അവൾ അറിയാതെ തന്നെ ആ ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..,..,.,,, അത് കണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു…,.,.,,.