നക്ഷത്രക്കുപ്പായം 30

“വാ ..ഷംസൂ..സോഫീനെ ഏതായാലും റൂമിലെത്തിക്കാം..”

അജ്മലിന്റെ തോളിൽ ചാരിയവൾ ആ ഇടനാഴിയിലൂടെ നേഴ്സിംഗ് റൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നകന്നു..

ഉലകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷത്തോടെ അജ്മലും കൂട്ടുകാരന്റെ സന്തോഷത്താൽ മതിമറന്നാഹ്ലാദവൗമായി ഷംസുവും..
അപ്പോഴും ഇരുളിന്റെ മറവിൽ അവരറിയാതെ രണ്ടു കണ്ണുകൾ അവരെ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

അന്നു അജ്മലിന്റെ കിനാവിലൊരു കൂട്ടുകൂടാൻ ആ മൊഞ്ചത്തിക്കുട്ടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു..സോഫിയ..

നേരം പുലർന്ന ഉടനെ ഇന്നലെ നടന്ന സംഭവത്തിന്റെ വിശദാംശമറിയാനെന്ന മട്ടിൽ സോഫിയയെ കാണാനെത്തിയെങ്കിലും അപ്പോഴേക്കും സോഫിയും ആതിരയും സ്ഥലം വിട്ടിരുന്നു..
ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ടായിരുന്ന സിസ്റ്റർമാരെല്ലാം മാറിയിരുന്നു..
“സിസ്റ്റർ …സോഫി സിസ്റ്റർ..എവിടെ..ഒന്നു കാണാൻ…”

“അയ്യോ…അവരു പോയല്ലോ ..ഇന്ന് നൈറ്റ് ആണവർക്ക് ഡ്യൂട്ടി..വരുമായിരിക്കും..നല്ല പനിയുമായിട്ടാ പോയേക്ക്ണത്”

എന്തോ ഒരു നഷ്ടബോധവും പേറി അവനങ്ങനെ നിമിഷങ്ങൾ തള്ളി നീക്കി.
ഷംസു രാവിലെ തന്നെ വീടു വരേ പോവാന്ന് പറഞ്ഞ് പോയതാ
.സോഫിയോട് കിന്നാരം പറഞ്ഞ് സമയംപോക്കാന്ന് കരുതി താനതിനപ്പോ സമ്മതോം മൂളി..ഇപ്പോ കടിച്ചതുംപിടിച്ചതും ഇല്ലാണ്ടാായി..
സമയംകൊല്ലാനായി വാട്ട്സപ്പിലും ഫേസ്ബുക്കുംതന്നെ ശരണം..ഉമ്മാക്കിന്നൊരു സ്കാനിംഗ് പറഞ്ഞതോണ്ട് പുറത്തേക്കെങ്ങോട്ടും പോവാനുമ്മ വിടുന്നും ഇല്ല..
അന്നേറെ വൈകിട്ടും സോഫി വന്നില്ലാ..ഇരിക്കപൊറുതിയില്ലാതായ അജ്മൽ വീണ്ടും സോഫിക്കു വേണ്ടി പരതി നടന്നെങ്കിലും കണ്ടെത്തിയില്ലാ..എന്തോ സോഫിയെ ഒരിക്കലെങ്കിലും കാണാതെ മനസ്സിനൊരു സമാധാനം കിട്ട്ണില്ലാ..കാണണം ഇന്നു തന്നെ…എന്തും വരട്ടേ എന്നും മനസ്സിലുറപ്പിച്ചോണ്ടവൻ ആ ഹോസ്റ്റലിന്റെ പടികടന്നു ..അപ്പോഴേക്കും സമയം രാത്രി പത്തുമണി കഴിഞ്ഞു കാണും..ഇരുട്ട് പരന്നു കിടക്കുന്ന അങ്കണത്തിലൂടെയവൻ പ്രകാശം പരത്തുന്ന സോഫിയുടെ മുഖം തേടി നടന്നു..ഹോസ്റ്റലിലെ ലൈറ്റ് അണയുന്നേ ഉള്ളു..ഹോസ്റ്റൽ സെക്യൂരിറ്റിഗാഡിന്റെ കണ്ണു തെറ്റിച്ചവൻ എങ്ങനെയൊക്കെയോ അകത്തു കടന്നു..പല റൂമിലും വെളിച്ചം ഉണ്ട്..എങ്കിലും സോഫിയുള്ള റൂം കണ്ടെത്തുന്നതെങ്ങനെയൊന്നൊരെത്തും പിടിയും ഇല്ലാ…സമാധാനത്തിനിറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ടെന്നേ ഉള്ളൂ..പകലാണെങ്കിൽ ആരെയെങ്കിലും കണ്ടു ചോദിക്കായിരുന്നു..ഇതിപ്പോ ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ തന്റെ എല്ലൂരി സൂപ്പാക്കും..വരാൻ തോന്നിയ നിമിഷത്തെ പ്രാകി കൊണ്ടവൻ തിരിച്ചു പോരാനായി പിന്തിരിഞ്ഞപ്പോ തൊട്ടടുത്ത റൂമിൽ നിന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ടത്.. മങ്ങിയ വെളിച്ചം വീശി കൊണ്ടൊരു ബൾബിന്റെ പ്രകാശം മാത്രം…
ജനലുകൾ ആരോ വലിച്ചടക്കാാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് പക്ഷേ അത് അനുസരണയില്ലാതെ വീണ്ടും വീണ്ടും തെന്നിക്കളിക്കുന്നു..ഒരു നിമിഷം കാര്യമെന്താന്നറിയാൻ അവൻ മെല്ലെ ജനലരികിൽ വന്നു നിന്നു..ഒരപായ സൂചന തോന്നിയ അവൻ പെട്ടെന്നൊന്നു റൂമിലേക്കെത്തി നോക്കി..ആ കാഴ്ച കണ്ട് അജ്മലൊന്നു ഞെട്ടി..

ഇരുട്ടിന്റെ മറവിൽ ഒരു പെൺകൊച്ചിനെ ആരോ ആക്രമിക്കുന്നു..വായ് കൈകൊണ്ട് പൊത്തിപ്പിടിച്ചതിനാൽ ശബ്ദം ഒരു മൂളലും ഞെരക്കവുമായി മാത്രമേ പുറത്തേക്ക് വരുന്നുള്ളൂ….വല്ല മോഷ്ടാവായിരിക്കും..എന്തു ചെയ്യണമെന്നൊരു രൂപവുമില്ലാ..ഓടിചെല്ലാൻ ഇത് പബ്ലിക്കായ സ്ഥലമല്ല ..ലേഡീസ് ഹോസ്റ്റലാണ്…അധിക നേരം ചിന്തിച്ചു നിൽക്കാൻ ഒരു സഹോദരന്റെ വേഷം ജീവിതത്തിലണിഞ്ഞിരിക്കുന്ന അവനു കഴിഞ്ഞില്ലാ..അപ്പോ മനസ്സിൽ ഷമീല എന്ന തന്റെ പെങ്ങൾ മാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ..ആഞ്ഞു തള്ളി എങ്ങനെയൊക്കെയോ അവൻ വാതിൽ തുറന്നു.. ശബ്ദം കോലാഹലം നിറഞ്ഞ ഒരു അങ്കം തന്നെ അവിടെ നടന്നു..അപ്പോഴേക്കും ശബ്ദം കേട്ട് ഹോസ്റ്റലിലങ്ങിങ്ങായി വെളിച്ചം വീണിരുന്നു.. സെക്യൂരിറ്റി സ്റ്റാഫടക്കം ഏവരും ആ ശബ്ദത്തിനുറവിടം തേടി നട‌ന്നടുത്തു..ഹോസ്റ്റൽ വാർഡൻ ..മാസ്റ്റർ ലൈറ്റ് ഇട്ടതും മൽപ്പിടുത്തത്തിന്നിരയായി കൊണ്ടിരുന്ന അജ്ഞാതൻ അജ്മലിന്റെ കൈപിടിയിൽ നിന്നു വഴുതി മാറി ഓടി..പിറകേ ഓടാനൊരുങ്ങവേയാണ്..റൂമിന്റെ മൂലയിൽ നിന്നും തേങ്ങിക്കരയുന്ന ആ ശബ്ദം അവൻ കേട്ടതു..ഒരു നിമിഷം ആ മുഖത്തേക്കൊന്നു നോക്കിയ അവൻ സോഫിയെ കണ്ട് ഒരു അന്ധാാളിപ്പോടെയങ്ങനെ നിന്നു..അലങ്കോലമായി കിടന്ന ആ റൂമിന്റെ ഒരൊറ്റത്ത് ഭീതി നിഴലിക്കുന്ന മുഖവുമായി നില്ല്ക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുനീർ ഒത്തിരി കഥകൾ അവനോടു പങ്കുവെക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അജ്മൽ പതിയേ ആശ്വസിപ്പിക്കാനായവൾക്കരികിൽ നടുന്നടുക്കവേ പെട്ടെന്നാണ് അതു സംഭവിച്ചതു..പിറകിൽ നിന്നാരുടെയോ പ്രഹരമേറ്റ് അവൻ ബോധരഹിതനായി ആ ടൈൽസ് വിരിച്ച തറയിലേക്ക് ഊർന്നു വീണു..

ബോധം തിരിച്ചു കിട്ടിയ അജ്മൽ കണ്ണു തുറക്കും മുന്നേ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.. ഉമ്മാക്ക് കൂട്ടിരിക്കാൻ വന്ന താനും ഉമ്മാക്കൊപ്പം ഇവിടെ അതേ ഹോസ്പിറ്റലിലിപ്പോ തളക്കപ്പെട്ടിരിക്കയാണ്..പാതി തുറന്ന മിഴികളുമായി അവൻ ചുറ്റിലുമൊന്നു നോക്കി..

തെളിയാത്ത ചിത്രം പോലെ ഒരാൾ നടന്നടുക്കുന്നു..കണ്ണും തിരുമ്മി വീണ്ടും വീണ്ടും നോക്കി..
ഷംസു…!

കണ്ണും തുറിച്ചു തന്നെ നോക്കി നിൽക്ക്ണ അജ്മലിനെ കണ്ടപ്പോ ഷംസുനു ചിരി പൊട്ടി..

“എന്താടാ..ഇജ്ജ് ന്നെ ആദ്യായിട്ട് കാണാണോ..ഇങ്ങനെ നോക്കി പേടിപ്പിക്ക്ണേ..”

“ഓ..ഇജ്ജ് എയ്നോ ..ഞാാൻ വിചാരിച്ചു …”

“എന്ത് ..ഇയ്യെന്താ വിചാരിച്ചേ..പറ അജ്മലേ..” ഷംസുവിന്റെ ഉത്സാഹത്തോടെയുള്ള ചോദ്യം കേട്ടപ്പോ അജ്മലിനു ദേഷ്യംവന്നു..

“അന്റെ തല…ഒന്നുപോ ഷംസോ..മനുഷ്യനിവിടെ വേദനായിട്ട് നിക്കുമ്പോയാ..”