നക്ഷത്രക്കുപ്പായം 30

“അങ്ങനെ ആരുടെ മുന്നിലും തല കുനിക്കാത്ത അജ്മലും ഒരു പെണ്ണിന്റെ മുന്നിൽ മുട്ടു മടക്കിയിരിക്കുന്നു..ഷെയിം..ഷെയിം…”
ഷംസുവിന്റെ പരിഹാസത്തിനൊരു മറുപടിയെന്നോണം പല്ലിറുമ്മികൊണ്ട് എന്തോ പിറുപിറുത്തോണ്ടവൻ സോഫിക്ക് മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി..

“ഹലോ..സോഫിമാഡം അറിയാതെ ഒരു തെറ്റ് പറ്റിയതാ സോറിട്ടോ..”
ഹലോ..ഹലോ.. വിൻഡോക്ക് അടുത്തു ചെന്ന് മുട്ടി വിളിച്ചിട്ടും അവൾ അവനെ കണ്ടതായി പോലും ഭാവിച്ചില്ലാ…ഓരോ ജോലികളിൽ വ്യാപൃതയായിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. അജ്മലിനു മനസ്സിലായി അവൾ മനപ്പൂർവ്വം തന്നെ അവഗണിക്കയാണെന്ന്…
ഷംസു ആണേൽ ചിരിയൊതുക്കാൻ വല്ലാണ്ടെ കഷ്ടപ്പെട്ണ്ട് …അങ്ങനെ അവന്റ മുന്നിൽ തോറ്റു പിന്തിരിയാൻ അവനും തയ്യാറല്ലാ..
കടന്നൽ കുത്തിയ മുഖവുമായി ചില്ലുകൂട്ടിലിരിക്കുന്ന ആ മാലാഖകൊച്ചിന്റ്റെ മുന്നിൽ അജ്മലിന്റെ അടവുകളോരോന്നും പരാജയപ്പെട്ടുകൊണ്ടേയിരുന്നു..

രാപ്പകലുകൾ ഉദയാസ്തമയങ്ങൾക്കങ്ങനെ വഴിമാറിക്കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങിട്ടിപ്പോ രണ്ടു ദിവസമായി..അതുപോലെ തന്നെ
അജ്മലിന്റെ ക്രോപ്പായങ്ങളും..
എന്തൊക്കെ കാട്ടിട്ടും പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തൊരു ഭാവവ്യത്യാസവുമില്ലാ..
അവസാനം സഹികെട്ട് അവൻ പറഞ്ഞു…..

“സോഫീ..ഐ ലവ് യൂ..”
അതുകേട്ടതും സോഫി തുറിച്ചൊന്നവനെ നോക്കുകയാാണുണ്ടായത്..

“ഹാഊ…അപ്പോ പൊട്ടത്തിയല്ലാ..പ്രതികരണശേഷി ഒക്കെ ഉണ്ട്..
അപ്പോഴായിരുന്നു പിന്നിൽ നിന്നും കുത്തുന്ന പോലെയുള്ള ഷംസുന്റെ മറുപടി..
“അല്ലാ..അജോ..വല്ലതും നടക്കോ..”

“മിണ്ടാണ്ടിരുന്നോ ഷംസോ എനിക്കങ്ങോട്ട് ചൊറിഞ്ഞുവര്ണ്ട്..ഓള് ന്റെ പെണ്ണുപിള്ളയാണെൽ ഇപ്പോ കാാണായിരുന്നു..”

“അല്ലാ..അജോ..ഇയ്യ് ഓളോട് അയിന്റെ എടേല് എന്തോ പറയ്ണത് കേട്ടല്ലോ..സത്യാണോ..അനക്ക് എന്തേലും തോന്നി തുടങ്ങിക്ക്ണോ…”.

“ഹേയ്..ചുമ്മാ..”

ഷംസുവിനോടൊന്നു കണ്ണിറുക്കി കൊണ്ടവൻ അവളെയും നോക്കി പ്രേമത്തിന്റെ സിഗ്നൽ കണ്ണുകൾ കൊണ്ടും മറ്റും അവൾക്ക് നേരെ പ്രയോഗിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
“ഒരാഴ്ച എന്തേലുമൊക്കെ ടൈം പാസ് വേണ്ടേ….”

“ഓ..ഇയ്യ് അന്റെ സ്ഥിരം പരിപാടി ഇവടേം തൊടങ്ങിക്കോ..ഹോസ്പിറ്റലിലാ നമ്മൾ ..അല്ലാണ്ടെ അന്റെ ആ പഴയ കോളേജിലല്ലാ..ആദ്യക്കെ വല്യ ജോറിൽ തൊടങ്ങും..പിന്നെ അനക്ക് മടുക്കുമ്പോ കൈകഴുകും..”
ഷംസുവിന്റെ വാക്കുകളൊന്നും അവന്റെ മനതാരിലേക്ക് കയറിയില്ലാ..അവനപ്പോഴും ചില്ലുക്കൂട്ടിലെ സ്വർണപ്രതിമപോൽ തിളങ്ങുന്ന ആ സുന്ദരികൊച്ചിനെ നോക്കികൊണ്ടേയിരുന്നു… ഒരു തരം വാശിയോടെ..

“ങ്ഹേ… ബെസ്റ്റ്..അപ്പോ അതിനു വേണ്ടിയാലേ രണ്ടീസായിട്ടുള്ള അന്റെ ഈ ക്രോപ്പായങ്ങളൊക്കെ.. ലേ.. ഇതുവരേ ഓക്കൊരു കുലുക്കവും ല്ലാാ..നാലീസവൂടി കഴിഞ്ഞാ നമ്മൾ ഇവടന്നു സ്ഥലം വിടും..ഇഞ്ഞി എപ്പോ വളക്കാനാ ന്റെ അജോ..”

“ഡാ..ഷംസോ..എനിക്കീ വെള്ളവസ്ത്രണിഞ്ഞ മാലാഖമാരോട് പണ്ടേ ഒരു ബഹുമാനാ..എന്താ അറീലാ..ഈ പെങ്കൊച്ചിനെ കണ്ടപ്പോ ഞാൻ സ്വപ്നം കാണുന്ന ആ മാലാഖ ഭൂമിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നപോലെ..അത്രക്കും… എന്തോ.”.

“മതി അജോ ..നിർത്തിക്കാളാ..അനക്ക് പ്രേമം തലക്ക് പിടിച്ച് പിരാന്തായതാ..ഈ സൂക്കേട് അന്റെ ഉമ്മാനോട് പറഞ്ഞാലേ മാറുള്ളു..”

അത് പറയാനായവൻ ഓടുമ്പോ പി‌ന്നാലെ അജ്മലും ഓടി.. അങ്ങനെ രണ്ടും കൂടി ആശുപത്രി വരാന്തയിലിരുന്നു അടിപിടിയായി..അതും കണ്ടോണ്ടായിരുന്നു ഷമീനാ അങ്ങോട്ട് വന്നത്..

“ഒന്നു നിർത്ത്ണ്ടോ …രണ്ടും കൂടി ചെറ്യകുട്ട്യോളെപ്പോലെ..ഇത് നമ്മളെ പെര യല്ല..”
രണ്ടുപേരേയും ഒന്നു മാറി മാറി നോക്കി എന്തോ മനസ്സിൽ വെച്ചപോലെ ഷമി തുടർന്നു..

“പിന്നേയ്…രണ്ടിനോടും കൂടി ഇപ്പോ തന്നെ അർജന്റായിട്ട് അങ്ങോട്ട് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിണ് ഉമ്മച്ചി..
അതും പറഞ്ഞ് ഷമി റൂമിലോട്ട് നടന്നകന്നു..
അവൾക്കു പിന്നിലായി കൊണ്ട് അജ്മലും ഷംസുവും..

റൂമിന്റെ മുന്നിലെത്തിയ അവർ ഉമ്മാന്റെ അരികിൽ നിൽക്കുന്നയാളെ കണ്ടൊന്നു ഞെട്ടി..പിന്നെ പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി…

റൂമിൽ ഉമ്മാന്റെ അരികിലായി സോഫിയ…
കാര്യം ഏകദേശം രണ്ടാൾക്കും പിടികിട്ടി..സോഫി എല്ലാം ഉമ്മാനോട് വന്നു പറഞ്ഞിണ്ടാവുമെന്നവർക്കുറപ്പായിരുന്നു..

“ടാ..അജോ..അനക്കിപ്പോ മനസ്സിലായിലേ എന്തിനാ അന്റെ ഉമ്മയിപ്പോ വിളിപ്പിച്ചേന്ന്..ടാ….ഉപദേശിച്ച് കൊല്ലാൻ..സോഫി ഒക്കെ ഉമ്മാനോട് പറഞ്ഞിണ്ടാവും..ഇയ്യെന്നെ പോയാ മതി.അല്ലേലും ഇതില് നിക്കൊരു പങ്കും ല്ലാലോ..”

“അയ്യെടാ..ഇയ്യ് അങ്ങനെ പോയാലെങ്ങനാ..ഇതിന്ന് അവസാനം വരേ ഇയ്യും കൂടെ ഉണ്ടാവും..”

ഷംസുന്റെയും കൈ പിടിച്ചു റൂമിലേക്ക് കടക്കാനിരിക്കുമ്പോൾ സോഫിയോടുള്ള ഉമ്മാന്റെ ചോദ്യം അവരെയവിടെത്തന്നെ പിടിച്ചു നിർത്തി..