യക്ഷി 2 [അപ്പു] 304

“നീ പെട്ടന്ന് റെഡിയാവ് നമുക്ക് ഇന്ന് തന്നെ എറണാകുളത്ത് എത്തണം…!!”

“അതാ ചോദിച്ചത് എന്താ ഇത്ര പെട്ടന്ന് ന്ന്??”

“നിന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞാ വന്നാ മതി കൂടുതലൊന്നും അന്വേഷിക്കണ്ട… പെട്ടന്ന് പോയി കുളിക്ക്…!!” അൽപം ദേഷ്യം കലർന്ന ശബ്ദത്തിൽ മാധവൻ അവനോട് പറഞ്ഞു

കാര്യം പാവവും സ്നേഹവുമൊക്കെ ആണെങ്കിലും മാധവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടാൽ അലമ്പാണെന്ന് അറിയാവുന്ന അക്ഷയ് പിന്നെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. അവൻ കുളിച്ച് വന്നു…

അവൻ തയ്യാറായി താഴെ വന്നപ്പോൾ താഴെ കാറും അതിനുള്ളിൽ സാധനങ്ങളുമായി മാധവനും ഇന്ദുവും അവനെ പ്രതീക്ഷിച്ച് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. അവർ മാത്രമല്ല വീട്ടുകാർ മുഴുവനും യാത്രയാക്കാൻ മുറ്റത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു…

“പോട്ടെ ഏട്ടാ…!! ഇനി ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കഴിഞ്ഞേ തിരിച്ച് വരവുണ്ടാവുള്ളു….!!” ഇന്ദു ഇന്ദ്രജിത്തിനോട്‌ യാത്ര പറഞ്ഞു.. അവളുടെ സങ്കടം ആ വാക്കുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…

“മോളെ ഇത്ര പെട്ടന്ന് എന്തിനാ…..??” മുത്തശ്ശിയാണത് ചോദിച്ചത്..

“അവൾ കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തിരിച്ച് വരും അമ്മേ തല്ക്കാലം അത്രയും അറിഞ്ഞാ മതി…!!” ഇന്ദ്രജിത്തിന്റെ ഘനഗംഭീരമായ ശബ്ദം ഉയർന്നു… പിന്നെ ആരുമൊന്നും പറഞ്ഞില്ല….

“നമ്മളെന്തിനാ അച്ഛാ ഇത്ര പെട്ടന്ന് പോവുന്നത്…??” ഇന്ദു എല്ലാരോടും യാത്ര പറയുന്ന സമയം അക്ഷയ് മാധവനോട് ചോദിച്ചു…. മാധവനത് കേട്ടെങ്കിലും കേൾക്കാത്തത് പോലെ കാറിനുളിലേക്ക് കയറി…

അവൻ കുറച്ച് നേരം കൂടി അവിടെ നിന്നു… പോകുകയാണെന്ന് ഉറപ്പായി… മറിച്ച് പറഞ്ഞ് അവകാശം സ്ഥാപിച്ച് നിൽക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ… പോയാൽ ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവ് ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ആരോ പറയുന്നത് പോലെ…

“അച്ഛാ ഞാനൊന്ന് കാവിൽ ചെന്ന് തൊഴുതിട്ട് വരട്ടെ…??” അവൻ കാറിൽ കയറിയിരുന്ന മാധവനോട്‌ ചോദിച്ചു..

“അപ്പൂ… ജീവനുള്ളവരുടേതാണ് ജീവിതം.. അത് ജീവനുള്ളവരോടൊപ്പം തന്നെയാവണം അല്ലെങ്കിൽ ആപത്താണ്… നീ വണ്ടിയിലേക്ക് കയറ്….!!”…. അവനോട് വളരെ പരുഷമായി മാധവൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ കാര്യങ്ങളെല്ലാം അവർക്ക് മനസിലായി എന്നവന് ബോധ്യം വന്നു… ഇനി പറഞ്ഞിട്ടും എതിർത്തിട്ടും കാര്യമില്ല… അവൻ വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി…