യക്ഷി [Appu] 249

ഉറക്കം വരാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്ന് മടുത്ത് അവൻ കട്ടിലിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു…. ഇന്നവളെ കാണാതെ ഉറക്കമുണ്ടാവില്ലെന്ന് അവന് തോന്നി…. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല പതിയെ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ വീടിന് പുറത്തിറങ്ങി….

മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി കാവിലേക്ക് നടക്കുന്നതിന് മുൻപ് ആ തറവാട് അവനൊന്നു നോക്കി.. ഉദിച്ചുനിൽക്കുന്ന പൂർണ്ണ ചന്ദ്രന്റെ പ്രഭയിൽ മണിയംകണ്ടത്തിൽ തറവാടിന് കൂടുതൽ ഭംഗിയും പ്രൗടിയും വന്നതുപോലെയവന് തോന്നി….

അവൻ നടന്നു…. ചന്ദ്രപ്രഭയിൽ ഇരുട്ട് വഴിമാറിയ വഴികളിലൂടെ അവൻ കാവ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു… കാവിൽ നിന്നപ്പോഴുണ്ടായ ആ അനുഭൂതി വീണ്ടും അനുഭവിക്കാൻ വല്ലാണ്ട് കൊതിതോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവന്…

അങ്ങനെ ഓടിയോ നടന്നോ എന്നറിയില്ല അവൻ കാവിന്റെ പടിക്കലെത്തി…. പക്ഷെ അവൻ വല്ലാതെ അത്ഭുതപ്പെട്ടുപോയി… വൈകിട്ട് കണ്ട കാവല്ലായിരുന്നു അത്….

കരിമണ്ണിൽ കരിയിലകൾ മൂടിക്കിടന്ന സ്ഥലത്ത് ഇപ്പോൾ വെണ്ണക്കൽനിറമുള്ള മണ്ണിൽ ചുവന്ന തെച്ചിപ്പൂക്കൾ അങ്ങിങ്ങായി വീണുകിടക്കുന്നു….. കാവിന് കാവലെന്നപോലെ കുടനിവർത്തി നിൽക്കുന്ന പാലമരങ്ങളെല്ലാം പൂത്തുനിൽക്കുന്നു…. ചുറ്റും ഒരു സ്വർഗീയാനുഭൂതി…

അവന്റെ മനസ് ആർക്കോവേണ്ടി കൊതിച്ച് തുടങ്ങി…. വല്ലാത്ത പരവേശം…. ദീർഘനാളുകളായി കാത്തിരുന്ന ആരെയോ കാണാൻ പോവുന്നത് പോലെ ഉള്ളിൽ അളവില്ലാതെ തിരയടിക്കുന്ന സന്തോഷം…. അവൻ ചുറ്റും നോക്കി…

പാലമരത്തിന്റെ ഒരില പോലുമനങ്ങാത്ത അവസ്ഥയിലും എവിടെ നിന്നോ വന്ന ഒരു ചെറിയ കാറ്റിൽ അവനിതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത മായിക സുഗന്ധമുണ്ടായിരുന്നു…

അവളുടെ ആഗമനത്തിന് വരവേൽപ്പെന്നപോലെ എവിടെനിന്നോ തെച്ചിപ്പൂക്കൾ വീണ്ടും മഴപോലെ പൊഴിഞ്ഞുതുടങ്ങി… ചന്ദ്രന്റെ വെളിച്ചമുള്ളത് ഈ കാവിനുള്ളിൽ മാത്രമാണോ…?? അക്ഷയ് ഇടക്ക് സംശയിച്ചുപോയി…

ചുറ്റും മൂടിനിന്ന കൂരിരുട്ടിന് നടുവിൽ കാവിലേക്ക് പലമരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ അരിച്ചെത്തുന്ന വെളിച്ചം… തൂമഞ്ഞ് പോലെ തിളങ്ങുന്ന ചന്ദ്രപ്രഭയിൽ വെണ്ണക്കൽനിറമുള്ള മണ്ണും രക്തവർണമാർന്ന തെച്ചിപ്പൂക്കളും കൂടുതൽ ഭംഗി കൈവരിച്ചു…

ഇനിയുള്ളത് ആഗമനം മാത്രം…. കേട്ടറിഞ്ഞ കഥകളിലെ ഇലഞ്ഞിപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധമുള്ളവൾ…. രാത്രിയുടെ മൂന്നാം യാമത്തിൽ ഭൂമിയിലേക്കിറങ്ങുന്ന സർപ്പസുന്ദരി…

‘യക്ഷി’

ആരോ അടുത്തേക്ക് വരുന്നുവെന്നുള്ള തോന്നൽ അവന്റെയുള്ളിൽ അനുനിമിഷം വർധിച്ചുവന്നു… പെട്ടന്ന് തെച്ചിപ്പൂക്കൾ പൊഴിയുന്നത് നിന്നു… ഇതുവരെയറിയാത്ത ആ സുഗന്ധം മൂക്കിൽ തുളച്ച് കയറുന്നത്രയും കൂടിവന്നുകൊണ്ടിരുന്നു….

പിന്നിൽ നേർത്ത പുകപടലങ്ങൾ ഉയർന്നുതുടങ്ങി… ഈ നിമിഷം അവളെ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ ഹൃദയം പൊട്ടിപ്പോകുമെന്ന അവസ്ഥയിൽ അവന് മുന്നിൽ അവൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു…..

പഴയ കോവിലകങ്ങളിലെ വേഷം ധരിച്ച് ഒരു യൗവ്വനയുക്തയായ സുന്ദരിയെ പ്രതീക്ഷിച്ച അക്ഷയ്ക്ക് തെറ്റി…..കണ്ടാൽ കണ്ണെടുക്കാനാവാത്തവിധം ആകർഷിക്കുന്ന സൗന്ദര്യത്തോടുകൂടി അവന് മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപെട്ടത് യൗവ്വനത്തിലേക്ക് കാലെടുത്ത് വെച്ചുവെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു കൗമാരക്കാരിയാണ്…

പൊന്നിന്റെ നിറവും കൊത്തിവെച്ചതുപോലുള്ള അഴകളവുകളും കത്തുന്ന സൗന്ദര്യവും….. അക്ഷയ് കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കിനിന്നുപോയി…