യക്ഷി [Appu] 249

“അപ്പോൾ ഉപാസനയിലൂടെ മാത്രമേ യക്ഷി മുന്നിൽ വരുള്ളൂ എന്നാണോ….??”

“നീയെന്നെ ഉപസിച്ചിട്ടാണോ മണ്ടാ ഞാൻ നിന്റെയടുത്ത് വന്നത്…?? അല്ലാതെയും വരും കന്യകന്മാരായ യുവാക്കളെ അന്വേഷിച്ച്….!!” അത് പറഞ്ഞ് അവൾ ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയെപ്പോലെ ചിരിച്ചു….

ഒരേസമയം വലിയ ജ്ഞാനിയെ പോലെയും തൊട്ടടുത്ത സമയം ഒരുപാട് കാലം കൂടെയുള്ള കളിക്കൂട്ടുകാരിയെപ്പോലെയും മാറുന്നു അവളുടെ ഭാവങ്ങൾ അവനിൽ വീണ്ടും കൗതുകം നിറച്ചു….

“എന്നിട്ട് ആവശ്യം കഴിഞ്ഞ് അവരെ കൊല്ലാൻ അല്ലെ….??”

“കണ്ടുമുട്ടലിനൊടുവിൽ യക്ഷലോകത്തിന്റെ മാത്രമായ ചില കാര്യങ്ങൾ, രഹസ്യങ്ങൾ മനുഷ്യർ അറിയും… അത് പാടില്ല… അതിന് പരിഹാരം അവരുടെ മരണമാണെങ്കിൽ അത് കൂടിയേ തീരൂ…. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ക്ഷണികമായ ഈ ജീവിതത്തിന് എന്ത് പ്രസക്തി… മരണശേഷമല്ലേ ജീവിതം…!!”

” എനിക്ക് മനസിലാവുന്നില്ല…!!”

“അതുകൊണ്ടാണ് അപ്പുക്കുട്ടാ പറഞ്ഞത് നീയിനി ഒരുപാട് അറിയാനുണ്ടെന്ന്… എല്ലാം ഒറ്റയടിക്ക് പഠിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞാൽ നടക്കുന്ന കാര്യമാണോ..??” അവൾ അവന്റെ താടിയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു

“ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ…??”

“ചോദിക്ക് കേൾക്കട്ടെ….??”

“ഞാൻ നിന്നെ ഉപാസിച്ചിട്ടില്ല എനിക്ക് ഇന്ന് മരണവുമില്ല നീയെന്നെ പ്രണയിക്കുന്നു എന്നും പറയുന്നു… പക്ഷെ എനിക്ക് ഇതെല്ലാം കൂടി ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല…!!

” അതെല്ലാം മനസിലാക്കണമെങ്കിൽ നീ നിന്റെ രാജീവ്‌ അമ്മാവനെ പറ്റി അറിയണം….!! അവൻ നിനക്കായി കരുതിവെച്ച സമ്മാനത്തെപ്പറ്റിയും അറിയണം…!!”

“എനിക്കായോ…?? എന്നാ പറ… ഞാൻ കേൾക്കാം….!!”

“അല്ലെങ്കിലും കഥ കേൾക്കാൻ വല്യ കൊതിയാണല്ലോ…. ശെരി കേട്ടോ….!!”

കഥ കേൾക്കാനുള്ള അവന്റെ ആകാംഷ കണ്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തൊട്ടടുത്ത കല്ലിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി…..

(തുടരും…..)

അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദ്ദേശങ്ങളും മുന്നോട്ടുള്ള കഥയെ ഒരുപാട് സ്വാധീനിക്കും തുടർന്നു എഴുതാൻ പ്രചോദനവുമാവും… അതുകൊണ്ട് ഒരുവാക്കിലെങ്കിലും അഭിപ്രായം രേഖപെടുത്തുക ❤❤❤