Wonder 2 [Nikila] 2480

 

 

“അതൊക്കെ പിന്നെ പറയാം. നാളെ നേരം വെളുക്കട്ടെ ?”

 

 

“ശരി…… ജോ ഒന്ന് ചാരിയിരുന്നേ എനിക്കൊന്നു ഉറങ്ങണം”

 

 

“നിനക്കുറങ്ങാൻ ഞാനെന്തിനാ ചാരി…..”

 

 

ഞാൻ പറഞ്ഞു മുഴുവിക്കും മുൻപേ അവനെന്നെ പിടിച്ചു വലിച്ചു ബെഞ്ചിലേക്ക് ചാരിയിരുത്തി. എന്നിട്ടെന്റെ ചുമലിലേക്ക് ചേർന്നമർന്ന് എന്റെ കയ്യില് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കണ്ണടച്ചിരുന്നു. ഇടയ്‌ക്കെയൊന്ന് അവൻ ചിണുങ്ങി.

 

 

“അതേയ്, എന്നോട്ടും പോവരുത്. എനിക്കുറങ്ങണം” മിഖി.

 

 

“ശരി”

 

 

എന്റെ തോളിൽ ചാരിയിരുന്നുറങ്ങുന്ന അവന്റെ മുടിയിലൂടെ മെല്ലെ വിരലോടിച്ചു മസ്സാജ് ചെയ്തു. ഞാനാലോചിക്കായിരുന്നു ഇവനെന്നും എന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നന്നായേനേന്ന്.

 

---

 

ഈ സമയം തൃശ്ശൂരിലെ ഒരു ഫ്ലാറ്റിൽ

 

 

ബെഡിൽ സുഖമായിരുന്നുറങ്ങുകയായിരുന്നു റീന. പെട്ടന്ന് ഉറക്കത്തിനിടയിൽ അവളെന്തോ ഒരു ശബ്ദം കേട്ടു. ആദ്യം അവളത് കാര്യമക്കാതെ കിടന്നെങ്കിലും പിന്നെയും ആ ശബ്ദം കേട്ടു. വീണ്ടും അവളത് കാര്യമാക്കാതെ ഉറങ്ങാൻ നോക്കി. രാവിലെ ഓഫീസിൽ പോകേണ്ടതാണ്. ഇപ്പോഴേ ഉറക്കമിളച്ചാൽ ഓഫീസിലിരുന്നു ഉറങ്ങേണ്ടി വരും. പിന്നെയും ആ ശബ്ദം തന്നെ കേട്ടപ്പോൾ ശല്യം സഹിക്കവയ്യാതെ അവൾ പുതപ്പെടുത്തു ദൂരേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു. എന്നിട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ ദാ സ്വന്തം റൂമേറ്റ് ഉറക്കവുമില്ലാതെ ബെഡിലിരുന്നു മുഖം പൊത്തി കരയുന്നു. റീന ഉറക്കച്ചടവോടെ അവളെ വിളിച്ചു ;

 

 

“ജൂവൽ ?”

 

 

എന്നിട്ടും വിളി കേൾക്കാതെ മുഖം പൊത്തിയിരുന്നു കരയുകയാണവൾ. പിന്നെയും റീന അവളെ വിളിച്ചു. എന്നിട്ടും ഒരു രക്ഷയുമില്ല. അവസാനം അവൾ മുറിയിലെ ലൈറ്റ് ഓൺ ചെയ്തു. എന്നിട്ടു കുലുക്കി വിളിച്ചു.