Wonder 8 [Nikila] 2121

അങ്ങനെ വീണ്ടുമൊരു ശനിയാഴ്ച ദിവസം, ഡിസംബർ 22. ഇനി ക്രിസ്തുമസിന് മൂന്നു ദിവസങ്ങൾ കൂടിയുണ്ട്. ഇന്നാണ് മിഖിയുടെ ക്രിസ്തുമസ് എക്സാം അവസാനിക്കുന്നത്. പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു ഉച്ചയോടെ വീട്ടിലെത്തിയ അവനെയും കൂട്ടി ഞാൻ പുറത്തേക്കൊക്കെ ചുറ്റിക്കറങ്ങാനിറങ്ങി. എല്ലാ കറക്കവും അവസാനിച്ച് വൈകുന്നേരം നാലുമണിയോടെ പള്ളിയിലേക്കൊന്ന് കേറി.

“എന്താ ജോ പതിവില്ലാതെ പള്ളിയിൽ ?” മിഖി.

“എനിക്കീ പള്ളീൽ പോക്കൊക്കെ ശീലമായതാ. ഇന്ന് നിന്റെ എക്സാം കഴിഞ്ഞതല്ലേ. കർത്താവിനോടൊന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചേക്ക്”

“എക്സാം കഴിഞ്ഞു. ഇനി എന്തു പ്രാർത്ഥിക്കാനാ ?”

“ചിലപ്പോ നിന്റെ ആൻസർ ഷീറ്റ് നോക്കുന്ന ടീച്ചർമ്മാർ ബുദ്ധിയുള്ളവരാണെങ്കിൽ നീ കുടുങ്ങില്ലേ. അവരുടെ ബുദ്ധി താൽക്കാലത്തേക്കൊന്ന് കുറച്ചു തരാൻ വേണ്ടി കർത്താവിനോടൊന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു നോക്കിയേക്ക്. ചിലപ്പോ വർക്ക് ഔട്ടാവും”   

ഞാൻ തമാശക്കാണ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും അവനത് സീരിയസ്സായി എടുത്തു. കണ്ണുമടച്ചു കുരിശിൽ കിടക്കുന്ന കർത്താവിന്റെ രൂപത്തിനു നേരെ തിരിഞ്ഞു കാര്യമായ പ്രാർത്ഥനയിലായി പിന്നീടവൻ. ഞാനും കണ്ണുകളടച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു. അങ്ങനെ പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ആ ഒരു നിമിഷം എന്റെ ജീവിതത്തിലെ കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങളും ഇപ്പോൾ നടന്നുക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളുമെല്ലാം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു.

എന്തൊക്കെ അത്ഭുതങ്ങളാണ് ഇതിനിടയ്ക്ക് എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നടന്നിട്ടുള്ളത്. ഇനിയൊരിക്കലും പഴയതുപോലെ കുടുംബവുമായുള്ള നല്ലൊരു ജീവിതം സ്വപ്‌നം കാണാൻ കഴിയില്ലെന്ന് പണ്ട് വിചാരിച്ചിരുന്നവനാണ് ഞാൻ. ആ എനിക്കിപ്പോൾ സ്നേഹിക്കാനും പരിഭവങ്ങൾ പറയാനും കൊച്ചുക്കുട്ടികളെപ്പോലെ വഴക്കുകൂടാനും പറ്റിയ നല്ലൊരു കുടുംബത്തെ കർത്താവു തന്നു. പുതിയ സുഹൃത്തുക്കളെ കിട്ടി. അളക്കാൻ പോലും കഴിയാത്തത്ര ആഴത്തിലുള്ള പുതിയ ബന്ധങ്ങളുണ്ടായി. ഇപ്പോഴും ജീവിതത്തിൽ പല വിധത്തിലുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ എന്നെ അലട്ടുന്നുണ്ട്. എങ്കിൽ പോലും ഇതുവരേയ്ക്കും സന്തോഷിക്കാനുള്ള പല കാര്യങ്ങളും ഈ നിമിഷം വരേയ്ക്കും എന്റെ ജീവിതത്തിലുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ഒരു സന്തോഷവാനായ വ്യക്തിയായി ജീവിതത്തിൽ മുന്നേറാനുള്ള മനക്കട്ടി തന്നതിനു കർത്താവിനോട് ഞാൻ ആത്മാർത്ഥമായി നന്ദി പറഞ്ഞു. പ്രാർത്ഥിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടു പോലും ഞാനും മിഖിയും അല്പനേരത്തേക്കു കൂടി പള്ളിക്കകത്തെ ബെഞ്ചിൽ ചാരിയിരുന്നു. പള്ളിക്കകത്തുള്ള ശാന്തത മനസിലേക്ക് അല്പം ആശ്വാസം പകർന്നു.

ഞാൻ മിഖിയെ വെറുതെയൊന്ന് നോക്കി. എത്രയോക്കെ ബന്ധങ്ങൾ എനിക്കുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാലും അതിൽ ഏറ്റവും മികച്ചത് ഇവനുമായുള്ള കൂട്ടുക്കെട്ടാണ്. ശരിക്കും ഇവൻ എന്റേ ആരായിട്ടു വരും ? ഒരു സഹോദരനോ അതോ കൂട്ടുകാരനോ ? എനിക്കു തന്നെ ഇപ്പോഴും നിശ്ചയമില്ല. അന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള് ഇപ്പോഴും ഓർമ്മയുണ്ട്, ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ ഒരിക്കലും ഒറ്റയ്ക്കാവില്ലെന്ന്. ആ പറഞ്ഞത് എത്രത്തോളം സത്യമാണെന്ന് ഇവനെ കണ്ടു മുട്ടിയതിനു ശേഷമാണ് എനിക്കു മനസിലായത്. പണ്ടൊക്കെ എത്ര തവണ ഇവന്റെയടുത്തു നിന്ന് ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ടാകും ?. എന്നാൽ അപ്പോഴൊക്കെ ഇവൻ എന്നോട് കൂടുതൽ ഒട്ടിച്ചേർന്നിട്ടേയുള്ളൂ. ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും ആരോടും കൂടുതൽ വൈകാരികമായി ബന്ധമുണ്ടാക്കില്ല എന്ന എന്റെ തീരുമാനം എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും തെറ്റിപ്പോയത് ഇവന്റെ കാര്യം വന്നപ്പോഴാണ്.

“എന്താ ജോ എന്നെയിങ്ങനെ നോക്കുന്നേ ?” മിഖി.

അവന്റെയാ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ എനിക്കു പരിസരബോധം വന്നു.

“അതേയ്, ഞാനാലോചിക്കായിരുന്നു നിനക്കീയിടയായിട്ട് വല്ലാണ്ടങ്ങ്‌ സൗന്ദര്യം കൂടി വരാണല്ലോന്ന് ?” ഞാൻ.

ജാള്യത മറക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും അതു കേട്ടപ്പോൾ അവനു നാണം വന്നു.

“എന്തു ചെയ്യാനാ, ഗ്ലാമറിന്റെ കാര്യത്തിൽ എനിക്കും ജോയോടൊപ്പം കട്ടക്ക് നിൽക്കണ്ടേ ☺️”

ഓ മൈ ഗോഡ്! അവൻ എന്നെയും നാണിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു?.

“ജോ, ഞാനൊരു സംശയം ചോദിച്ചോട്ടെ ?”

“എടേയ്, നീ സ്കൂളില് ടീച്ചർമ്മാരോട് ചോദിക്കുന്ന പോലത്തെ വല്ല സംശയവുമാണെങ്കിൽ വേണ്ട മോനെ”

“ശേയ്, അങ്ങനെത്തെയല്ല. ഇതു വേറൊരു ഡൗട്ടാ”

എന്തോ പന്തിക്കേടുണ്ടല്ലോ ?.

“ശരി, നീ ചോദിക്ക്” ഞാൻ.

“സത്യത്തിൽ ഈ ദൈവങ്ങളൊക്കെയുണ്ടോ ?”

“അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ കൃത്യമായി അറിയില്ല. എന്നാലും ഞാൻ ദൈവമുണ്ടെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു. That’s all”

“അതെങ്ങനെ ഉറപ്പില്ലാത്തൊരു കാര്യം വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റും??”

ന്യായമായ ചോദ്യം. ഇതേ ചോദ്യം പണ്ട് ഞാനെന്റെ അപ്പാപ്പനോട് ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്നെനിക്ക് അപ്പാപ്പൻ പറഞ്ഞു തന്ന മറുപടി ഇപ്പോഴും ഓർമ്മയുണ്ട്. അതു തന്നെ ഇവിടെയും പറഞ്ഞേക്കാം ?.

“ഉറപ്പില്ലാത്തോണ്ടാണല്ലോ നമ്മൾ വിശ്വസിക്കുന്നത്. ബൈബിളിൽ തന്നെ വിശ്വാസത്തിനു നല്ലൊരു ഡെഫിനിഷ്യൻ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് ; ‘പ്രത്യാശിക്കുന്നവ ലഭിക്കുമെന്ന ഉറപ്പും കാണപ്പെടാത്തവ ഉണ്ടെന്ന ബോധ്യവും’. ചില കാര്യങ്ങളെ തലച്ചോറുക്കൊണ്ട് ചിന്തിക്കണം, വേറെ ചില കാര്യങ്ങളെ ഹൃദയം കൊണ്ട് ചിന്തിക്കണം. സിമ്പിൾ”

“പക്ഷെ ജോ, ഉറപ്പു പോലുമില്ലാത്ത കാര്യം സത്യമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞാൽ അതൊക്കെ നടക്കുന്ന കാര്യങ്ങളാണോ ?”

“എന്തുക്കൊണ്ട് നടക്കില്ല ?. ലോജിക്ക് വച്ചു ചിന്തിച്ചു നോക്കിയാൽ നമ്മുടെയൊക്കെ അപ്പൻ ഇന്ന ആളാണെന്നു നമ്മള് വിശ്വസിക്കണത് തന്നെ അമ്മ പറഞ്ഞ അറിവ് വച്ചിട്ടാണ്. അല്ലാതെ ഡി എൻ എ ടെസ്റ്റ്‌ നോക്കിയിട്ടല്ല. അമ്മ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്ന ആളെ അപ്പനായി നമ്മള് അംഗീകരിക്കുന്നില്ലേ. അതും നമ്മുടെയൊരു വിശ്വാസമല്ലേ?.

അതേപോലെ തന്നെ പനിയോ ജലദോഷമോ വന്ന് ഡോക്ടറെ കാണുമ്പോൾ അയാളെഴുതിത്തരുന്ന മരുന്ന് രണ്ടാമതൊന്ന് ആലോചിക്കാൻ പോലും നിൽക്കാതെ നമ്മള് കഴിക്കുന്നുണ്ട്. ശരിക്കും എന്ത് ധൈര്യത്തിലാ നമ്മളിതൊക്കെ കഴിക്കുന്നേ. നമ്മുക്കെഴുതി തരുന്ന ആ മരുന്നിന്റെ പേര് പോലും നേരാവണ്ണം വായിക്കാൻ നമ്മളെക്കൊണ്ട് പറ്റില്ല. എന്നിട്ടും നമ്മള് രോഗം വന്നാൽ ആശുപത്രിയിലോട്ട് പോവുന്നില്ലേ. അതും ഒരു വിശ്വാസമാടാ. ഡോക്ടറെ കണ്ടാൽ അസുഖം മാറുമെന്നുള്ളൊരു വിശ്വാസം. സ്വന്തം ആരോഗ്യത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ പോലും മറ്റുള്ളവർ തരുന്ന വാക്ക് വിശ്വസിച്ചു റിസ്‌ക്കെടുക്കുന്നവർക്ക് ദൈവത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നത് അത്ര ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണോ ?”

ഞാൻ ചോദിച്ച ചോദ്യത്തിന് അവനു മറുപടിയുണ്ടായില്ല. എന്തായാലും അപ്പാപ്പൻ കുട്ടിക്കാലത്ത് പറഞ്ഞു തന്ന കാര്യങ്ങള് ഇപ്പോഴും ഉപകാരപ്പെടുന്നുണ്ട് ?.

“എന്നാലും ജോ, ഈ ക്രിസ്തുമസ് ആളുകള് ഇത്രക്ക് ആഘോഷമാക്കേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ ?” മിഖി.