അപ്പോ ഇനി കുറെ പേര് കാണും അഭിനന്ദിക്കാന്‍… ദേഷ്യഭാവം വീണ്ടും…
ചിന്നു… അവള്‍ എന്‍റെ കസിനല്ലേ… ഒരു പൊട്ടികാളി… സന്തോഷം വന്നാലും സങ്കടം വന്നാലും എന്താ ചെയ്യുക എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല…
ഇനി വെറെയും കുറെ പേര് വരും ഫ്രണ്ട്, റിലേറ്റിവ് എന്നോക്കെ പറഞ്ഞ്…
എന്‍റെ പോന്നെ നീയൊന്ന് മനസിലാക്ക്… ഇനി നിയാണേ സത്യം… വേറെ ഒരു പെണിനേയും ഞാന്‍ അധികം അടുപ്പിക്കില്ല… പോരെ…
എന്നെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടാക്ക് വേഗം… അവള്‍ വീണ്ടും ദേഷ്യം ഭാവം കാണിച്ചു.
ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലാ എന്ന് അവന് മനസിലായി. അവര്‍ കാര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ടാക്കി ഡ്രൈവിംങ് തുടങ്ങി.. ചിന്നു ഇപ്പോള്‍ നേരെ നോക്കിയാണ് ഇരിക്കുന്നത്. പെട്ടന്ന് അവന്‍റെ ഫോണ്‍ അടിച്ചു.. ബ്ലൂടുത്ത് കണക്ട് ആയതിനാല്‍ മുന്നിലെ സ്ക്രീനില്‍ പേര് കണ്ടു…
മിഥുന കാളിംങ്…
നാശം ഇനി ഇത് എന്തിനാണവോ… വൈഷ്ണവ് മനസില്‍ ചിന്തിച്ചു… പയ്യെ ചിന്നുവിനെ നോക്കി. അവള്‍ സ്ക്രീനിലെ പേര് കണ്ടിരുന്നു. അവള്‍ തന്നെ നോക്കുന്ന കണ്ണനെയും നോക്കി.
എടുക്ക്… കസിനല്ലേ… ഗ്രിഷ്മ പറഞ്ഞു…
പുല്ല് എത് നേരത്താണവോ… വൈഷ്ണവ് പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് ഫോണ്‍ അറ്റന്‍റഡ് ചെയ്തു.
ടാ… വീട്ടിലെത്തിയോ… മിഥുന ചോദിച്ചു…
ഇല്ല… ഡ്രൈവിംങിലാ…
അവളെ വീട്ടിലെത്തിച്ചോ…
ഇല്ലാ… അവളുടെ വിട്ടില്‍ എത്തുന്നേ ഉള്ളു…
ഇത്ര നേരമോ…
ഇടയ്ക്ക് ഒന്ന് കാര്‍ നിര്‍ത്തി….
എന്നിട്ട്….
അതൊക്കെ ഞാന്‍ വീട്ടിലെത്തിയിട്ട് പറയാം.. നീ ഫോണ്‍ വെച്ചേ…
അവള്‍ അടുത്തുണ്ടോ… ഒന്ന് ഫോണ്‍ കൊടുത്തെ….
നീ പറഞ്ഞോ… അവള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്.. ബ്ലൂടൂത്തിലാ….
ചീന്നു… മിഥുന ചിന്നുവിനെ വിളിച്ചു…
ഹാ… ചേച്ചി….
ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് ഓര്‍മ ഉണ്ടല്ലോ…
ഹാ.. ചേച്ചി… ഓര്‍മ്മയുണ്ട്…
എന്നാ ശെരി… ഡാ… അവളെ വേഗം വീട്ടിലെത്തിക്ക്… ഞാന്‍ വെക്കുവാ…
ഹാ ശരി… ഫോണ്‍ ഡിസ് കണക്ടായി…
വീണ്ടും കാറിനുള്ളം സൈലന്‍റായി… എന്നാലും എന്താവും അവള്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുകാ… വൈഷ്ണവ് ചിന്തിച്ചു. ചോദിച്ചാലോ… പണി പാളുമോ… ദാ എന്തായാലും ചോദിക്കുക തന്നെ…
അതേയ് മിതു എന്താ പറഞ്ഞത്… വൈഷ്ണവ് ചിന്നുവിനോട് ചോദിക്ക്
അത് എന്നോട് പറഞ്ഞതാ… ബാക്കിയുള്ളവര്‍ അറിയണ്ട… ചിന്നു തിരിച്ചടിച്ചു…
പുല്ല് വേണ്ടായിരുന്നു… അവന് ചിന്തിച്ചു.
അപ്പോഴെക്കും കാര്‍ അവളുടെ വീട്ടിന് പടിക്കല്‍ എത്തി. അവന് വണ്ടി മുറ്റത്തേക്ക് എടുത്തു. പൂമുഖത്ത് ലക്ഷ്മി തിണ്ണമേല്‍ കാത്തിരിപ്പുണ്ട്. കാര്‍ വരുന്നത് എണിറ്റ് മുറ്റത്തിന് അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു. പിന്നെ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…
ദേ… അവരെത്തി….
കാര്‍ നിര്‍ത്തി ചിന്നു ഒന്നും പറയാതെ ഇറങ്ങി. വൈഷ്ണവ് പിന്നാലെ… ചിന്നു ഓടി ലക്ഷ്മിയുടെ പിറകില്‍ പോയി നിന്നു.
എന്താ മോളെ വൈകിയത്… ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു…
അമ്മേ… നാടകം കഴിയാന്‍ ഇത്തിരി വൈകി… പിന്നെ രമ്യയെ കൊണ്ട് വിട്ട് വന്നപ്പോഴെക്കും…. സോറി… വൈഷ്ണവാണ് ഉത്തരം പറഞ്ഞത്…
അത് സാരമില്ലേ മോനെ.. ഞാന്‍ വിളിക്കാന്‍ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു, ലക്ഷ്മി മറുപടി നല്‍കി.
നിങ്ങള്‍ എത്തിയോ… വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്ന് ശേഖരന്‍റെ ശബ്ദം ഉയര്‍ന്നു. വൈഷ്ണവ് അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി ചിരിച്ചു… ശേഖരന്‍ നടന്ന് ലക്ഷ്മിയ്ക്ക് അടുത്തെത്തി.
ജി.കെ (ഗോപകുമാറിനെ ബിസിനസില്‍ അറിയപ്പെടുന്നത്) വിളിച്ചിരുന്നു.. കാര്യങ്ങള്‍ ഓക്കെ സംസാരിച്ചു… ഞങ്ങള്‍ ഈ ഞായറാഴ്ച അങ്ങോട്ട് വരും. അതും ഒരു ചടങ്ങാണല്ലോ…
ചിന്നു… അവള്‍ എന്‍റെ കസിനല്ലേ… ഒരു പൊട്ടികാളി… സന്തോഷം വന്നാലും സങ്കടം വന്നാലും എന്താ ചെയ്യുക എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല…
ഇനി വെറെയും കുറെ പേര് വരും ഫ്രണ്ട്, റിലേറ്റിവ് എന്നോക്കെ പറഞ്ഞ്…
എന്‍റെ പോന്നെ നീയൊന്ന് മനസിലാക്ക്… ഇനി നിയാണേ സത്യം… വേറെ ഒരു പെണിനേയും ഞാന്‍ അധികം അടുപ്പിക്കില്ല… പോരെ…
എന്നെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടാക്ക് വേഗം… അവള്‍ വീണ്ടും ദേഷ്യം ഭാവം കാണിച്ചു.
ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലാ എന്ന് അവന് മനസിലായി. അവര്‍ കാര്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ടാക്കി ഡ്രൈവിംങ് തുടങ്ങി.. ചിന്നു ഇപ്പോള്‍ നേരെ നോക്കിയാണ് ഇരിക്കുന്നത്. പെട്ടന്ന് അവന്‍റെ ഫോണ്‍ അടിച്ചു.. ബ്ലൂടുത്ത് കണക്ട് ആയതിനാല്‍ മുന്നിലെ സ്ക്രീനില്‍ പേര് കണ്ടു…
മിഥുന കാളിംങ്…
നാശം ഇനി ഇത് എന്തിനാണവോ… വൈഷ്ണവ് മനസില്‍ ചിന്തിച്ചു… പയ്യെ ചിന്നുവിനെ നോക്കി. അവള്‍ സ്ക്രീനിലെ പേര് കണ്ടിരുന്നു. അവള്‍ തന്നെ നോക്കുന്ന കണ്ണനെയും നോക്കി.
എടുക്ക്… കസിനല്ലേ… ഗ്രിഷ്മ പറഞ്ഞു…
പുല്ല് എത് നേരത്താണവോ… വൈഷ്ണവ് പിറുപിറുത്ത് കൊണ്ട് ഫോണ്‍ അറ്റന്‍റഡ് ചെയ്തു.
ടാ… വീട്ടിലെത്തിയോ… മിഥുന ചോദിച്ചു…
ഇല്ല… ഡ്രൈവിംങിലാ…
അവളെ വീട്ടിലെത്തിച്ചോ…
ഇല്ലാ… അവളുടെ വിട്ടില്‍ എത്തുന്നേ ഉള്ളു…
ഇത്ര നേരമോ…
ഇടയ്ക്ക് ഒന്ന് കാര്‍ നിര്‍ത്തി….
എന്നിട്ട്….
അതൊക്കെ ഞാന്‍ വീട്ടിലെത്തിയിട്ട് പറയാം.. നീ ഫോണ്‍ വെച്ചേ…
അവള്‍ അടുത്തുണ്ടോ… ഒന്ന് ഫോണ്‍ കൊടുത്തെ….
നീ പറഞ്ഞോ… അവള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്.. ബ്ലൂടൂത്തിലാ….
ചീന്നു… മിഥുന ചിന്നുവിനെ വിളിച്ചു…
ഹാ… ചേച്ചി….
ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് ഓര്‍മ ഉണ്ടല്ലോ…
ഹാ.. ചേച്ചി… ഓര്‍മ്മയുണ്ട്…
എന്നാ ശെരി… ഡാ… അവളെ വേഗം വീട്ടിലെത്തിക്ക്… ഞാന്‍ വെക്കുവാ…
ഹാ ശരി… ഫോണ്‍ ഡിസ് കണക്ടായി…
വീണ്ടും കാറിനുള്ളം സൈലന്‍റായി… എന്നാലും എന്താവും അവള്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുകാ… വൈഷ്ണവ് ചിന്തിച്ചു. ചോദിച്ചാലോ… പണി പാളുമോ… ദാ എന്തായാലും ചോദിക്കുക തന്നെ…
അതേയ് മിതു എന്താ പറഞ്ഞത്… വൈഷ്ണവ് ചിന്നുവിനോട് ചോദിക്ക്
അത് എന്നോട് പറഞ്ഞതാ… ബാക്കിയുള്ളവര്‍ അറിയണ്ട… ചിന്നു തിരിച്ചടിച്ചു…
പുല്ല് വേണ്ടായിരുന്നു… അവന് ചിന്തിച്ചു.
അപ്പോഴെക്കും കാര്‍ അവളുടെ വീട്ടിന് പടിക്കല്‍ എത്തി. അവന് വണ്ടി മുറ്റത്തേക്ക് എടുത്തു. പൂമുഖത്ത് ലക്ഷ്മി തിണ്ണമേല്‍ കാത്തിരിപ്പുണ്ട്. കാര്‍ വരുന്നത് എണിറ്റ് മുറ്റത്തിന് അടുത്തേക്ക് നടന്നു വന്നു. പിന്നെ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…
ദേ… അവരെത്തി….
കാര്‍ നിര്‍ത്തി ചിന്നു ഒന്നും പറയാതെ ഇറങ്ങി. വൈഷ്ണവ് പിന്നാലെ… ചിന്നു ഓടി ലക്ഷ്മിയുടെ പിറകില്‍ പോയി നിന്നു.
എന്താ മോളെ വൈകിയത്… ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു…
അമ്മേ… നാടകം കഴിയാന്‍ ഇത്തിരി വൈകി… പിന്നെ രമ്യയെ കൊണ്ട് വിട്ട് വന്നപ്പോഴെക്കും…. സോറി… വൈഷ്ണവാണ് ഉത്തരം പറഞ്ഞത്…
അത് സാരമില്ലേ മോനെ.. ഞാന്‍ വിളിക്കാന്‍ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു, ലക്ഷ്മി മറുപടി നല്‍കി.
നിങ്ങള്‍ എത്തിയോ… വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്ന് ശേഖരന്‍റെ ശബ്ദം ഉയര്‍ന്നു. വൈഷ്ണവ് അദ്ദേഹത്തെ നോക്കി ചിരിച്ചു… ശേഖരന്‍ നടന്ന് ലക്ഷ്മിയ്ക്ക് അടുത്തെത്തി.
ജി.കെ (ഗോപകുമാറിനെ ബിസിനസില്‍ അറിയപ്പെടുന്നത്) വിളിച്ചിരുന്നു.. കാര്യങ്ങള്‍ ഓക്കെ സംസാരിച്ചു… ഞങ്ങള്‍ ഈ ഞായറാഴ്ച അങ്ങോട്ട് വരും. അതും ഒരു ചടങ്ങാണല്ലോ…
♥️♥️♥️
?