“ധ്യാനേ…”
ആ വിളി കേട്ട ധ്യാൻ അറിയാതെ നിന്നു പോയി..അവൻ അച്ഛനെ നോക്കി..
“എടാ വാ..അകത്തേക്ക് കയറ്..”
അത് കേട്ട ധ്യാൻ ഒന്നു ചിരിച്ചു..
“അച്ഛാ…അച്ഛൻ പറഞ്ഞതാ ശരി…ഇപ്പൊ കുറച്ചൊക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ട്…. കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ കൂടെ ചെയ്ത് തീർക്കാൻ ഉണ്ട്…അതിനു ശേഷം അച്ഛന് തന്ന വാക്ക് പാലിക്കാൻ ഞാൻ വരാം…”
അതും പറഞ്ഞു അവൻ കാറിലേക്ക് കയറി..അത് കേട്ടപ്പോൾ കൃഷ്ണന് സങ്കടം ആണ് വന്നത്.. അയാൾക്ക് പണ്ട് ധ്യാനിനോട് കാണിച്ച കാര്യങ്ങൾ ഓർമ വന്നു..അവന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ നേടാൻ വേണ്ടി ശ്രമിച്ച അവനെ അധിക്ഷേപിച്ചതും അയാളുടെ സ്വപ്നം അടിച്ചേൽപ്പിക്കാൻ നോക്കിയതും അവനെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറക്കി വിട്ടതും..എല്ലാം അയാൾക്കു ആ നിമിഷം വേദന കൂട്ടുകയാണ് ചെയ്തത്..
സിദ്ധാർഥും ധ്യാനും കൊച്ചിയിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു..
ധ്യാൻ പുറത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു..അവനു ഇപ്പോഴും കഴിഞ്ഞ ദിവസം നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളാൻ ആയിരുന്നില്ല..അവൻ ആകെ തകർന്ന് പോയിരുന്നു..അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കിടന്നു..പതിയെ അവൻ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു..
മണിക്കൂറുകൾ കടന്നുപോയി…..അവരുടെ കാർ കൊച്ചി നഗരത്തിൽ എത്താനായപ്പോൾ ആണ് ധ്യാൻ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റത്.
കണ്ണുകൾ ഒന്നു തിരുമിയ ശേഷം അവൻ പുറത്തേക്ക് നോക്കി..ചെറിയ രീതിയിൽ മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
“സിദ്ധു നീ വണ്ടി ഒന്ന് സൈഡ് ആക്കിയെ..”
ധ്യാൻ പറഞ്ഞതും സിദ്ധു കാർ സൈഡിൽ ഒതുക്കി..ധ്യാൻ അവന്റെ ഫോണും പേഴ്സും എടുത്തു കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ശേഷം സിദ്ധാർഥിനെ നോക്കി..
“നീ കാറും തിരിച്ചു കൊടുത്തു ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് വിട്ടോ..എനിക്ക് ഒരാളെ കാണാൻ ഉണ്ട്..കണ്ടിട്ട് വരാം..”
“എടാ ഒറ്റക്ക് പോകണ്ട ..ഞാനും വരാം..”
അത് കേട്ട സിദ്ധാർഥ് അവനോട് പറഞ്ഞു..
“വേണ്ടെടാ..നീ ഇത്രയും ദൂരം വണ്ടി ഒക്കെ ഓടിച്ചതല്ലേ..നീ ഒന്നു റെസ്റ്റ് എടുക്ക്.. ഞാൻ ഒറ്റക്ക് പോകാം..”
അതും പറഞ്ഞു അവൻ അവൻ നടന്നകന്നു..സിദ്ധാർഥ് കാറും എടുത്തു ജെയിംസിന് തിരിച്ചു നൽകാൻ ആയി പുറപ്പെട്ടു..
😈
അടുത്ത ദിവസം രാത്രി ആണ് ധ്യാൻ കൊച്ചിയിലെ തന്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തിയത്…എന്നാൽ ഫ്ലാറ്റ് പൂട്ടികിടന്നിരുന്നു..
അത് കണ്ട അവൻ നേരെ ടെറസിലേക്കാണ് പോയത്..അവൻ അവിടെ എത്തിയപ്പോൾ കണ്ടത് ഒരു ബീർ കുപ്പിയും പിടിച്ചു അവിടെ ഇരിക്കുന്ന സിധുവിനെ ആയിരുന്നു..
സിധുവിനെ സൈഡിൽ തന്നെ അവൻ കുറച്ചു തീർന്ന കുപ്പികളും കണ്ടു..അവൻ സിദ്ധാർഥിന്റെ അടുത്തുപോയി..
Super