സ്ഫടികശില്പം [അപ്പൂസ്] 2167

“ഡാ നീ ഇന്നങ്ങോട്ട് പോണുണ്ടൊ??”

ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ടു ചാടി എണീറ്റു കുളിക്കാനോടി..

“ഞാനും ഉണ്ട്രാ കൂടെ… വേം റെഡി ആയി വായോ..”

പിറകീന്ന് ചേച്ചി പറഞ്ഞത് എന്താണെന്ന് കൂടി ശ്രദ്ധിച്ചില്ല..

പക്ഷെ കുളി കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോളേക്കും അവളും റെഡി… അതും ഒരു പഴയ ചാരകളർ ചുരിദാർ.. മരിച്ച വീട്ടീ പോണ പോലെ…. ഇതൊക്കെ ഇവളിടോ?? ആ… ആർക്കറിയാം…

സിറ്റ് ഔട്ടിൽ പേപ്പർ വായിച്ചിരിക്കുന്ന അച്ഛനെ ഒന്ന്  നോക്കി മിറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി…

“നിർമലെ….”

അച്ഛന്റെ ശബ്ദം… കാലങ്ങളായി കാണും ആളെന്റെ പേര് വിളിച്ചിട്ട്… ഞാൻ കരുതീത് പേര് മറന്നുപോയിക്കാണും എന്നാ… സ്വന്തം മോന്റെ പേരെങ്ങനാ മറ്റൊരാളോട് ചോദിക്കാ..

“ബോഡി എപ്പളാ കൊണ്ട്വര്വാ??”

“ബോഡിയോ??”

ഞാൻ കണ്ണുമിഴിച്ചു..

“വർഷേടെ അമ്മ മരിച്ചുടാ… അറ്റാക്ക് ആയിരുന്നു… ഇന്ന് വെളുപ്പിന്..”

പിറകിൽ നിന്ന് അപ്പോളാണ്  ചേച്ചി കാര്യം  പറയുന്നത്…

എന്റെ മുഖഭാവം കൊണ്ടാവണം അച്ഛൻ കക്ഷിയുടെ കാറിന്റെ ചാവി നീട്ടിയത്…

“കാറീ പോയാ മതി… ഞാൻ വരണില്യാ… എനിക്ക് വയ്യ ചാവ് കാണാൻ…”

കാറിന്റെ ഡോർ തുറക്കുമ്പോൾ അച്ഛന്റെ വിളി വീണ്ടും..

“ഡാ..”

മറുപടി പറയാതെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…

“നിന്റെ കുട്ടിക്കളി കളഞ്ഞു ഇന്യെലും വല്ല ജോലിക്കും പോവാൻ നോക്കാങ്കി… നീ പോയി  ആ കുട്ടീനെ കൂട്ട്യോണ്ട് പോരേ… സരസൂന് (എന്റെ അമ്മയാണ് ഈ പറഞ്ഞ സരസു) കാര്യം പറഞ്ഞാ മനസിലാവാത്ത പ്രായല്ലാലോ..  പക്ഷെ നീ കാരണം ആ പെങ്കൊച്ചിന്റെ കൂടി കണ്ണീർ വീഴരുത്ട്ടോ ഈ വീട്ടീ…”

വർഷേടെ അമ്മ മരിച്ച വിഷമത്തിനിന്റെ ഇടയിലും ഒരു പുഞ്ചിരി എന്റെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞു..

കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്നു അകത്തു കയറിയ ഞാൻ വീണ്ടും തുറന്നു അച്ഛനടുത്തേക്ക് ഓടി വീണ്ടും സിറ്റ് ഔട്ടിലേക്ക് കയറാൻ തിരിഞ്ഞ ആളെ പിറകിലൂടെ കെട്ടിപിടിച്ചു…

“അച്ഛാ…”

“പോയി വാടാ… നിന്റെ ചേച്ചീടെ ഇഷ്ടം പറയാൻ കാണിക്കാത്ത ധൈര്യം ഇപ്പൊ കാണിക്ക്.. അതിനി പറഞ്ഞട്ട് കാര്യല്ല്യല്ലോ… നീ  പോയി അവളെ കൊണ്ടാടാ.. ബാക്കി നമക്ക് നോക്കാന്നെ…”

അരമണിക്കൂർ ഡ്രൈവ് ഉണ്ടായിരുന്നു അങ്ങോട്ട്.. ചെന്നെത്തുമ്പോൾ കുറച്ച് വണ്ടികൾ ഉള്ളത്കൊണ്ട് അല്പം അകലെ പാർക്ക് ചെയ്താണ് നടന്നത്…

അകലെ നിന്നെ കാണാം അന്നവളുടെ അമ്മയെ കൊണ്ട്പോയ അതേ ആംബുലൻസ്… അപ്പോൾ  അമ്മയെ കൊണ്ടുവന്നു കഴിഞ്ഞു..

മുറ്റത്ത് ചെന്ന് ചെരിപ്പൂരുന്നതിനിടെ  അകത്തേക്ക് ഒന്നെത്തി നോക്കി..

അന്നത്തെ പോലെ നാലാള് ചേർന്നു ബലമായി പിടിച്ചുകൊണ്ടു വരുന്നുണ്ട്

വർഷയെ!!!!