രാക്ഷസൻ 8 [FÜHRER] 328

അതു കറക്ടാ.. അയ്യപ്പന്റെ കമന്റ ഉടനെത്തി…

ഡാ, എന്നെകൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കല്ല്.. അല്ല ഇവളെ എന്തിനാ ഒന്നൂടെ കെട്ടുന്നേ.. അവന്‍ തന്റെ സംശയം മുത്തിനോടാരാഞ്ഞു..

എനിക്കു കാണാന്‍.. പിന്നെ എനിക്കുള്ള ചില കടമകള്‍ ഒക്കെയുണ്ട് അതു ചെയ്യണം… തലിയില്‍ പൂവൊക്കെവെച്ച് ഒരുങ്ങണം, ഇവളുടെ മുടി പൊക്കി കൊടുക്കണം അങ്ങനെ പോകുന്നു ലിസ്റ്റ് …ഇത്രയും ഗൗരവത്തില്‍ പറഞ്ഞ് അവള്‍ ഭദ്രേയെയും അലോകിനെയും ഒളികണ്ണിട്ടുനോക്കി…

അയ്യപ്പനും അമറും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ചിരിയോടു ചിരി..അവര്‍ക്കൊപ്പം മുത്തും ചേര്‍ന്നതോടെ അലോകും ഭദ്രയും അവളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി..

പേടിപ്പിച്ചുകളഞ്ഞു കുരിപ്പ്.  അലോക് മുത്തിന്റെ ചെവിക്കു പിടിക്കാന്‍ ചെന്നതും അവള്‍ തന്റെ പതിനെട്ടാമത്തെ അടവടായി നിഷ്‌കളങ്കമായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു..

പേടിച്ചു പോയോ ഏട്ടാ..

പണ്ടെന്നോ നഷ്ടപ്പെട്ടന്നു കരുതിയ തന്റെ പെങ്ങളെ കാലം ഭദ്രയിലുടെ മുന്നലെത്തിച്ചപ്പോള്‍ മുതല്‍ അലോകിന്റെ ജീവിത്തില്‍ മാറ്റങ്ങള്‍ വന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു.. ഒരു പിതാവിന്റെ സ്‌നേഹം നല്‍കി അവന്‍ മുത്തിനെ ഒരു കുഞ്ഞിനെപ്പോലെയാണു നോക്കുന്നത്.. ഒരു നോട്ടം കൊണ്ടുപോലും ആരും അവളെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത് അവനു സഹിക്കുമായിരുന്നില്ല..

അല്ലയേട്ടാ.. ഇതെങ്ങനെ സംഭവിച്ചു.. ഇത്രയും നാൾ അമ്പിനും വില്ലിനും അടുക്കാതിരുന്ന അലോക് ആരോടും ഒന്നും പറയാതെ അവളെ കെട്ടിയത് അവർക്ക് വിശ്വസിക്കനായില്ല.

നിന്നെ എനിക്കു കിട്ടാന്‍ കാരണക്കാരിയായ ഇവള്‍ക്കു ഞാന്‍ ഒരു വാക്കു കൊടുത്തിരുന്നു..അവള്‍ക്ക് ഒരു വരം പോലെ എന്തും ചോദിച്ചുവാങ്ങാനുള്ള അവസരം.. അവള്‍ ചോദിച്ചത് ആ താലി അവളുടെ കഴുത്തില്‍ കെട്ടാനാണ്. അലോക് ഭദ്രേ നോക്കി പറഞ്ഞു.

ഓ അതുകൊണ്ടു കെട്ടിയതാല്ലേ.. അല്ലാതെ സ്‌നേഹമുള്ളതുകൊണ്ടല്ലേ.. ഭദ്ര ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

ഡീ വേണ്ടാ.. അവൻ താക്കീതോടെ പറഞ്ഞു.

നമ്മളൊന്നും ചോദിക്കുന്നില്ലേ.. അല്ല ഇനി എന്താ രണ്ടിന്റെയും പരിപാടി…

എന്തു പരിപാടി..പിന്നെ നമുക്കു വേണേ പൂച്ചേനെ ചാക്കിക്കെട്ടി കൊണ്ടു കളയുന്നതു പോലെ ഇവളെ കൊണ്ടു കളഞ്ഞാലോ..

അതു പറഞ്ഞതും ഭദ്ര അവന്റെ പള്ളയ്ക്കു നോക്കി ഒന്നാന്തരം ഒരു പിച്ചു കൊടുത്തു..

പക്ഷെ അതിന്റെ വേദനയുടെ ഒരു കണികപോലും അവന്റെ മുഖത്തോ ശരീരഭാഷയിലോ കണ്ടെത്താന്‍ കഴിയാതെ വന്നതോടെ അവള്‍ മുത്തിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.. എന്താടി ഇതു കാണ്ടാമൃഗമോ.. ഇങ്ങേര്‍ക്കു വേദനയൊന്നുമില്ലേ…