പനിനീർപൂവ് [Shana] 141

“ആ വിഷമത്തിലാണോ ചേച്ചി അത് മരിക്കാന്‍ പോയെ. ”

“അല്ലടി, ആ കൊച്ചിന് എന്തോ പ്രേമം ഉണ്ടായിരുന്നുന്ന കേട്ടെ, അതിന്റെ അവസ്ഥ എല്ലാം മനസ്സിലാക്കി അതിനെ കെട്ടാന്നു പറഞ്ഞു കൂടിയതെന്തോആണ് , അത് വേണ്ടാന്നു പറഞ്ഞിട്ടും കൂടെ കൂടി, വിഷമിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ കൈത്താങ്ങായും സമാധാനിപ്പിച്ചും കൂടെ നിന്നത് അവനാ.. , അവള്‍ പിന്നെ എല്ലാം അവനോടു പറഞ്ഞു സമാധാനം കണ്ടെത്തും. ”

“പക്ഷേ അവന്‍ ഒരു ചെറ്റയായിരുന്നു അവന്റെ ഉദ്ദേശം വേറെ ആയിരുന്നു. അവസരം വന്നപ്പോള്‍ ആ കാലന്‍ അതു മുതലാക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. പാവം ആ പെണ്ണിന് താങ്ങിയില്ലായിരിക്കും , ആ സങ്കടത്തില്‍ എന്തോ ചെയ്തതാണ്. ചത്താ അതിന്റെ ഭാഗ്യമെന്നു കരുതിയാമതി.. ഈ പിശാചുക്കളുടെ അടുത്തു നിന്നു രക്ഷപെടൂല്ലേ.”

“എന്തിനാല്ലേ ചേച്ചി ദൈവം ഇങ്ങനുള്ളവരോട് ഇതൊക്കെ കാണിക്കുന്നത് , ഇത്രയൊക്കെ സങ്കടം അതിനുണ്ടെന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞില്ല , ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു ജയേച്ചി നല്ല സ്ത്രീ ആണ് ഇങ്ങനത്തെ കൊച്ചായിട്ടും അതിനെ പൊന്നുപോലെ നോക്കുന്നുണ്ടല്ലോന്ന്, ”

“മ്മ്.. നോക്കും.. നോക്കും… ഇപ്പോ ആ കൊച്ച് ചാകാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നുണ്ടാകും എങ്കിലല്ലേ തള്ളക്കും മക്കള്‍ക്കും കൂടി ആ സ്വത്തൊക്കെ അടിച്ചെടുക്കാന്‍ പറ്റൂ ”

“ഇങ്ങനെയുള്ളവരെ ദൈവം വെറുതെ വിടില്ല ചേച്ചി, നോക്കിക്കോ അവസാനം നരകിച്ചേ ചാകത്തുള്ളൂ, കേട്ടുനില്‍കുന്ന എനിക്കു സഹിക്കുന്നില്ല അപ്പോ അനുഭവിച്ച ആ കൊച്ചിന്റെ അവസ്ഥ എന്താകും ”

“ആടി ….. അവസാനം ആ തള്ളേനെ മോന്‍ തന്നെ ചവിട്ടി പുറത്താക്കിക്കോളും നീ നോക്കിക്കോ, ഇതൊക്കെ കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല അതാ നിന്നെ വിളിച്ചേ, ”

അപ്പോഴാണ് ഗീതയുടെ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് പുക ഉയരുന്നത് സുമ കണ്ടത്

“ചേച്ചി ചേച്ചിയുടെ അടുക്കളയില്‍ ആരാ.. കരിഞ്ഞ മണം… അവിടുന്ന് നല്ല പുക വരുന്നല്ലോ ”

“അയ്യോ അടുപ്പത്തു വെച്ച കറി കറിഞ്ഞതാകും സംസാരിച്ചു നിന്നപ്പോള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല ഇന്നിനി ചേട്ടന്റെ വായിലെ ചീത്ത മുഴുവന്‍ കേള്‍ക്കണം , ഞാന്‍ പോട്ടെ പിന്നെ കാണാം ”

“ഓ… ശരി ചേച്ചി ഞാന്‍ മോന്റെ അടുത്തേക്ക് പോട്ടെ…”

എത്രയൊക്കെ കണ്ടും കേട്ടും പഠിച്ചാലും മനുഷ്യന്‍ നന്നാവില്ല . ഇന്നും ഇതുപോലത്തെ ആളുകളുണ്ടല്ലോ ദൈവമേ, ഇവര്‍ക്കൊക്കെ എന്നാണാവോ വിവരം വെക്കുന്നത് .
ഗീത പോയതും ഓരോന്നു ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടു സുമ അകത്തേക്ക് നടന്നു. ഒരു നിമിഷത്തേയ്‌ക്കെങ്കിലും പനിനീര്‍പ്പൂ പോലെയുള്ള ആ പെണ്‍കുട്ടിയെ ഓര്‍ത്ത് വിങ്ങുന്നൊരു നെഞ്ചുമായി.