പകർന്നാട്ടം – 10 35

മതി ആൽബിച്ചായ.ശ്ശോ വിടന്നെ.. രാവിലെ തുടങ്ങിയെ അല്ലേ.

തികട്ടി വന്ന രോഷം കടിച്ചമർത്തിക്കൊണ്ട് വോൺ വാതിലിൽ ആഞ്ഞു തട്ടി. ടാ,വാതിൽ തുറക്ക് ഇത് ഞാനാ.

അല്പം കഴിഞ്ഞതും വാതിൽ പകുതി തുറന്ന് ആൽബി തല പുറത്തേക്ക് നീട്ടി.

ആൽബിയുടെ തോളിന് മുകളിലൂടെ വോൺ ഒന്ന് പാളി നോക്കി.

ഏറിയാൽ ഒരു 18-20 വയസ്സ് പ്രായമുള്ള ഒരു പെണ്ണ് ബെഡ്ഷീറ്റും വാരിച്ചുറ്റി ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് നടക്കുന്നു.

ന്തിനാടാ കിടന്ന് അലറുന്നത്, മനുഷ്യൻ ഒന്ന് രസം പിടിച്ചു വന്നപ്പോ അവന്റെ…..

നിന്റെ രസം മിക്കവാറും സാമ്പാർ ആകും.സൂരജിനെ ആ സി.ഐ പൊക്കി.

ഇടിവെട്ടേറ്റത് പോലെ ആൽബി വിറച്ചു.കാര്യങ്ങൾ കൈ വിട്ടു തുടങ്ങിയെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി.

നീ പൊയ്ക്കോ.എന്ത് വേണമെന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കട്ടെ. ചിന്താഭാവത്തിൽ ആൽബി വോണിനെ നോക്കി.

നീ നോക്കുവോ നോക്കാതെ ഇരിക്കുവോ ചെയ്തോ,ഒന്ന് ഞാൻ പറയാം നമ്മുടെ സമയം അടുത്തു.
*************
നരിമറ്റത്തേക്ക് ഉള്ള യാത്രയിൽ ഉടനീളം ജീവൻ നിശ്ശബ്ദനായിരുന്നു.

ജോൺ വർഗ്ഗീസും ഒന്നും ചോദിക്കാൻ തുനിഞ്ഞില്ല.രാവിലെ ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങൾ അയാളെ അസ്വസ്ഥനാക്കിയിരുന്നു.

ഹൈവേയിൽ നിന്നും ഇടത്തേക്ക് തിരിയുമ്പോഴാണ് ജീവന്റെ ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചത്.

വണ്ടി സൈഡൊതുക്കി ജീവൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു. മറുവശത്ത് നിന്നും SP യുടെ ശബ്ദം ഒഴുകിയെത്തി.

ജീവൻ ഹോം മിനിസ്റ്റർ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിൽ വന്നിട്ടുണ്ട്.തന്നെ കാണണം എന്ന് പറയുന്നു. എത്രയും വേഗം എത്തുക.

Ok.സർ,കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്ത് ഫോൺ ഡാഷ് ബോർഡിലേക്ക് ഇട്ടു കൊണ്ട് ജീവൻ പല്ല് കടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു.

മന്ത്രിവര്യന്റെ ആഗമനോദ്ദേശം വേറെ ഒന്നുമല്ല.എന്നെയും തന്നെയും കൂടി മൊത്തത്തിൽ അങ്ങ് ഉണ്ടാക്കാൻ വേണ്ടിയാണ്.

യൂ ടേൺ തിരിഞ്ഞ ജീവന്റെ കാർ അതിവേഗം മന്ത്രിയുടെ ഗസ്റ്റ്‌ ഹൗസ് ലക്ഷ്യമാക്കി കുതിച്ചു.
************
മന്ത്രിയുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ജീവനും ജോൺ വർഗ്ഗീസും മടങ്ങുമ്പോൾ സമയം ഒൻപത് മണിയോട് അടുത്തു.