പാപമോക്ഷം [ജ്വാല] 1320

അവൾ അവിടെ വ്യത്യസ്ത ആയിരുന്നു മോഡേൺ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ചവർക്കിടയിലെ ശാലീന സുന്ദരി.അവൾ ഇടയ്ക്കിടെ എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ മെല്ലെ മെല്ലെ വോഡ്‌കോ നുണഞ്ഞു ഇറക്കി.

അവർ തമ്മിൽ കാര്യമായ ചർച്ച കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അഭി പോകാം ,
ടേബിളിനു മുകളിൽ വച്ച ബിൽ അവൾ എടുത്ത് കൊണ്ട് പോയി. ഞങ്ങൾ വിനയനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു.

ഞാൻ ഒരിക്കൽ കൂടി അവളെ നോക്കി. അവൾ അപ്പോഴും എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ട്രെയിൻ ഇറങ്ങി റൂമിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ വിവേക് ചോദിച്ചു, അഭി ഞാൻ ഒരു കാര്യം നിന്നോട് പറഞ്ഞാൽ അത് നിനക്ക് ഇഷ്ടമായാലും അല്ലങ്കിലും ഒരാളോട് പോലും പറയരുത്, അങ്ങനെ ഒരു വാക്ക് എനിക്ക് തരണം.

എന്താ വിവേക്?
അവൻ നീട്ടിയ കൈകളിൽ ഞാൻ ഉറപ്പ് കൊടുത്തു.

നീ ഒന്ന് കണ്ണടയ്ക്കണം നിനക്കും എനിക്കും ലാഭമുള്ള കാര്യമാണ്.
എന്താ വിവേക്, മനസിലാകുന്ന ഭാഷയിൽ പറയൂ…
നമ്മുടെ കമ്പനിയിൽ നിന്ന് ആവശ്യമില്ലാത്ത ഇലക്ട്രിക്ക് സാധനങ്ങൾ വിനയിന് കൊടുക്കണം അവൻ അതിനുള്ള പൈസ നമുക്ക് തരും.

ഫിഫ്റ്റി, ഫിഫ്റ്റി,
വിവേക് ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ നമ്മുടെ ജോലി തന്നെ…

അഭി നീ എന്റെ കൂടെ നിന്നാൽ മതി ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ നോക്കി കൊള്ളാം.
പ്രലോഭനങ്ങളിൽ വീഴാത്ത മനുഷ്യരുണ്ടോ?
എന്റെ ഉള്ളിലെ ചെകുത്താൻ പിച്ച വച്ചു തുടങ്ങി.

ഓരോ പ്രാവശ്യവും നല്ലൊരു തുക കൈകളിൽ വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.

ദീപക് ബാറിലെ നിത്യ സന്ദർശകൻ ആയി ഞാൻ.
അവളുടെ ടേബിളിൽ പോയി ഇരിക്കും. അറിയാതെ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം അടുത്തു അവളുടെ പേര് രേണുക എന്നാണെന്നും വീട് ഒറ്റപ്പാലം ആണെന്നും അറിഞ്ഞു.

രേണു നാളെ എന്താ പരിപാടി?
നമുക്ക് ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയാലോ?
അവൾക്ക് നൂറു വട്ടം സമ്മതം.
ഞങ്ങൾ കൊളാബയിലെ താജിന് മുന്നിലൂടെ നടന്നു ഗെയ്റ്റ് വേ ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ തണലിൽ ഇരുന്നു.

രേണുവിനു അമ്മയും, അച്ഛനും മാത്രമേ ഉള്ളൂ, അച്ഛൻ ഒരു സ്ട്രോക്ക് വന്ന് വലത് വശം തളർന്നു കിടപ്പാണ് ,
അമ്മ തയ്യൽ ജോലി ഒക്കെ ചെയ്താണ് അവളെ പഠിപ്പിച്ചതും,
ലാബ് ടെക്‌നീഷ്യൻ പഠിച്ച കുട്ടിയാണ് ഗൾഫിൽ ജോലി ശരിയാക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു ബോംബയിൽ കൊണ്ട് വന്നതാണ് പാസ്‌പോർട്ടും പൈസയുമായി മുങ്ങി. പിന്നെ താമസിച്ച ഹോസ്റ്റലിലെ പെൺകുട്ടി വഴി ബാറിൽ ജോലിക്ക് കയറിയതും.

രേണു എന്റെ ചുമലിൽ തല വച്ചിരിക്കുകയാണ്.

രേണു ഈ ലോകത്തിൽ എനിക്ക് ആരുമില്ല, കാവി വസ്ത്രധാരികളുടെ ഇടയിലെ മുരടിച്ച ജീവിതത്തിൽ നിന്നു ഒരു സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടിയത് ഇപ്പോഴാണ്. സ്നേഹം എന്തെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞത് നിന്നിലൂടെ ആണ്.