പാപമോക്ഷം [ജ്വാല] 1320

അത് ഓർക്കുമ്പോൾ ഇപ്പോഴും ഒരു ഭയം മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി.

നടക്കാൻ കൂടി കഴിയുന്നില്ല, ആ തണുപ്പ് നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷത്തിലും എന്റെ ശരീരം വിയർത്തു, തളരുന്നു കുറച്ച് വെള്ളം കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ…

അല്ല മദ്യമാണ് വേണ്ടത് ,

ആരോട് ചോദിക്കാൻ, ഭക്തിയുടെ ലഹരിയിൽ ആത്മസമർപ്പണം നടത്തി വരുന്ന സന്യാസിമാരാണ് കൂടുതൽ.

തണുത്ത കാറ്റ് വീശുന്നു, കാശിയിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയ ചുരുട്ട് ബാഗിൽഉണ്ടായിരുന്നു ഒരെണ്ണം എടുത്ത് കത്തിച്ചു.

പുക ഉള്ളിലേക്ക് എടുത്തു പിന്നെ മെല്ലെ പുറത്തേയ്ക്ക് ഊതി.

കൈലിയുടുത്ത് ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ നടന്നു വരുന്നുണ്ട് ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ മലയാളി ആണെന്ന് മനസ്സിലാകാം.

സുഹൃത്തെ മലയാളി ആണോ?
അതേ,
ചോദിക്കുന്നത് കൊണ്ട് തെറ്റി ധരിക്കല്ലേ?
എന്താ ചേട്ടാ വേണ്ടത്?
മദ്യം ഇവിടെ കിട്ടുമോ?
ഒരു നിമിഷം അയാൾ നിശ്ശബ്ദനായി പിന്നെ എന്റെ അരികിലേക്ക് വന്നു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു,
ഋഷികേശ് റോഡിൽ ഒരെണ്ണം ഉണ്ട്, അയാൾ പോകേണ്ട വഴി പറഞ്ഞു തന്നു.

വലിച്ചു തീർന്ന ചുരുട്ട് റോഡിലേക്ക് ഇട്ട് ചവിട്ടി കെടുത്തി മുന്നിൽ കണ്ട റിക്ഷയിൽ കയറി സ്ഥലം പറഞ്ഞു.

സിരകളിൽ ലഹരി നിറച്ച് കൂടാതെ ഒരു കുപ്പി പൊതിഞ്ഞു എടുക്കുകയും ചെയ്തു.

റൂമിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി, എവിടെ നിന്നോ ശംഖിന്റെ ധ്വനി കാതിൽ പതിച്ചു.

എന്റെ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടഞ്ഞു എന്ത് മറക്കാൻ ആയി ഞാൻ മദ്യപിച്ചോ അത് തന്നെ ഒരു സിനിമ പോലെ എന്റെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു.

ആയിരത്തി തൊള്ളായിരത്തി തൊണ്ണൂറ്റി അഞ്ചു ജൂൺമാസം ആറാം തീയതി ഞാൻ ബോംബെ നഗരത്തിലെ പ്രശസ്തമായ ഛത്രപതി ശിവജി ടെർമിനൽ എന്ന് ഇന്നറിയപ്പെടുന്ന വിക്ടോറിയ ടെർമിനലിൽ മറുനാടൻ മലയാളികളുടെ ഗൃഹാതുരുത്വം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ട്രെയിനായ ജയന്തി ജനത എക്സ്പ്രസിൽ അതിരാവിലെ വന്നിറങ്ങി .

വിവേകാനന്ദ സർവ്വ വിദ്യാപീഠത്തിന്റെ പേരിലുള്ള ഓർഫനേജിന്റെ പിൻബലം മാത്രമാണ് മേൽവിലാസം ആയി ഉള്ളത് പിന്നെ കയ്യിൽ ഇലക്ട്രിക്ക് ഡിപ്ലോമയും,

അനാഥാലയം ഡയരക്ടർ ആയ സ്വാമി തന്ന ശുപാർശ കത്തും പിന്നെ കുറച്ച് രൂപയും മാത്രമാണ് കൈവശം ഉള്ളത്.

കൈയ്യിൽ കരുതിയ അഡ്രസ്സ് ഒരു ടാക്സിക്കാരനെ കാണിച്ചു, അയാൾ എന്നെ ഒരു കമ്പനിയുടെ മുന്നിൽ എത്തിച്ചു,

സ്വാമിയുടെ കത്തുമായി ഞാൻ എം. ഡി യെ കണ്ടു, ഒരു മുരടൻ ആയ മനുഷ്യൻ പക്ഷെ സ്വാമിയുടെ കത്തിന്റെ വില ഭയങ്കരമായിരുന്നു.
അയാൾ എന്റെ സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ഒക്കെ നോക്കി ഫോണിൽ ആരെയോ വിളിച്ചു കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്കകം ഒരു പെൺകുട്ടി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.